არგუმენტი (მათემატიკა)
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
| − | 1) [[ფუნქცია (მათემატიკური)|ფუნქციის]] არგუმენტი ფუნქციის | + | 1) [[ფუნქცია (მათემატიკური)|ფუნქციის]] არგუმენტი ფუნქციის [[არგუმენტი (მათემატიკა)|დამოუკიდებელი ცვლადი]], რომლის მნიშვნელობაზეა დამოკიდებული ფუნქციის მნიშვნელობები. მაგალითად, f(x) ფუნქციის არგუმენტი არის x. |
2) [[კომპლექსური რიცხვები|კომპლექსური რიცხვი]]ს არგუმენტი არის [[კუთხე (გეომეტრია)|კუთხე]] [[აბსცისთა ღერძი]]ს დადებით მიმართულებასა და [[კოორდინატთა სისტემა|კოორდინატთა სისტემის]] სათავიდან მოცემული კომპლექსური რიცხვის შესაბამის [[წერტილი (გეომეტრია)|წერტილი]]საკენ მიმართულ [[ვექტორი|ვექტორს]] შორის, ათვლილი [[საათი|საათის]] ისრის [[მოძრაობა|მოძრაობის]] საწინააღმდეგო მიმართულებით. | 2) [[კომპლექსური რიცხვები|კომპლექსური რიცხვი]]ს არგუმენტი არის [[კუთხე (გეომეტრია)|კუთხე]] [[აბსცისთა ღერძი]]ს დადებით მიმართულებასა და [[კოორდინატთა სისტემა|კოორდინატთა სისტემის]] სათავიდან მოცემული კომპლექსური რიცხვის შესაბამის [[წერტილი (გეომეტრია)|წერტილი]]საკენ მიმართულ [[ვექტორი|ვექტორს]] შორის, ათვლილი [[საათი|საათის]] ისრის [[მოძრაობა|მოძრაობის]] საწინააღმდეგო მიმართულებით. | ||
| − | ტერმინი წარმოიშვა ლათინური სიტყვიდან argumentum – „ნიშანი“, „ნიშანთვისება“, „შინაარსი“, „მოსაზრება“. [[ლაიბნიცი გოტფრიდ ვილჰელმ|ლაიბნიცმა]] სიდიდეები დაყო [[მუდმივი სიდიდე|მუდმივ]] და ცვლად სიდიდეებად და შემოიღო ტერმინი „ცვლადი სიდიდე“, „ცვლადი რაოდენობა“. ეს გამოთქმები აღნიშნავდნენ ფუნქციის არგუმენტს (მათ იყენებდნენ ბერნული, [[ეილერი ლეონარდ|ეილერი]], [[ლაგრანჟი ჟოზეფ ლუი|ლაგრანჟი]], [[გაუსი კარლ ფრიდრიხ|გაუსი]], კოში). ზოგჯერ ცდილობდნენ შემოეღოთ ამ ცნების განსაკუთრებული სახელწოდება, მაგრამ უშედეგოდ. მაგალითად, პორტუგალიელი მეცნიერი კუნია იყენებდა ტერმინს „ფუნქციის ფესვი“, როგორც არგუმენტის სახელწოდებას. | + | ტერმინი წარმოიშვა ლათინური სიტყვიდან argumentum – „ნიშანი“, „ნიშანთვისება“, „შინაარსი“, „მოსაზრება“. [[ლაიბნიცი გოტფრიდ ვილჰელმ|ლაიბნიცმა]] სიდიდეები დაყო [[მუდმივი სიდიდე|მუდმივ]] და [[ცვლადი|ცვლად]] სიდიდეებად და შემოიღო ტერმინი „ცვლადი სიდიდე“, „ცვლადი რაოდენობა“. ეს გამოთქმები აღნიშნავდნენ ფუნქციის არგუმენტს (მათ იყენებდნენ ბერნული, [[ეილერი ლეონარდ|ეილერი]], [[ლაგრანჟი ჟოზეფ ლუი|ლაგრანჟი]], [[გაუსი კარლ ფრიდრიხ|გაუსი]], კოში). ზოგჯერ ცდილობდნენ შემოეღოთ ამ ცნების განსაკუთრებული სახელწოდება, მაგრამ უშედეგოდ. მაგალითად, პორტუგალიელი მეცნიერი კუნია იყენებდა ტერმინს „ფუნქციის ფესვი“, როგორც არგუმენტის სახელწოდებას. |
12:29, 1 აგვისტო 2023-ის ვერსია
არგუმენტი – დამოუკიდებელი ცვლადი სიდიდე.
1) ფუნქციის არგუმენტი ფუნქციის დამოუკიდებელი ცვლადი, რომლის მნიშვნელობაზეა დამოკიდებული ფუნქციის მნიშვნელობები. მაგალითად, f(x) ფუნქციის არგუმენტი არის x.
2) კომპლექსური რიცხვის არგუმენტი არის კუთხე აბსცისთა ღერძის დადებით მიმართულებასა და კოორდინატთა სისტემის სათავიდან მოცემული კომპლექსური რიცხვის შესაბამის წერტილისაკენ მიმართულ ვექტორს შორის, ათვლილი საათის ისრის მოძრაობის საწინააღმდეგო მიმართულებით.
ტერმინი წარმოიშვა ლათინური სიტყვიდან argumentum – „ნიშანი“, „ნიშანთვისება“, „შინაარსი“, „მოსაზრება“. ლაიბნიცმა სიდიდეები დაყო მუდმივ და ცვლად სიდიდეებად და შემოიღო ტერმინი „ცვლადი სიდიდე“, „ცვლადი რაოდენობა“. ეს გამოთქმები აღნიშნავდნენ ფუნქციის არგუმენტს (მათ იყენებდნენ ბერნული, ეილერი, ლაგრანჟი, გაუსი, კოში). ზოგჯერ ცდილობდნენ შემოეღოთ ამ ცნების განსაკუთრებული სახელწოდება, მაგრამ უშედეგოდ. მაგალითად, პორტუგალიელი მეცნიერი კუნია იყენებდა ტერმინს „ფუნქციის ფესვი“, როგორც არგუმენტის სახელწოდებას.
კომპლექსური ცვლადის კუთხისათვის ტერმინი „არგუმენტი“ პირველად შემოიღო კოშიმ (1847). 1854 წელს იგი გაიმეორა ბელავიტისმა. ნაბეჭდი სახით გამოთქმა „ფუნქციის არგუმენტი“ პირველად გამოჩნდა 1862 წელს კ. ნეიმანის ერთ-ერთ სტატიაში. ეს ტერმინი საყოველთაოდ მიღებულ იქნა XX საუკუნის 20-იან წლებში.
