კლერონი
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | [[ფაილი:Kleroni.PNG|მარჯვნივ|წარწერის ტექსტი]] | + | [[ფაილი:Kleroni.PNG|მარჯვნივ|150პქ|წარწერის ტექსტი]] |
'''კლერონი''' – (''ფრანგ.'' Claire-Leris de la Tude, ნამდვილი გვარი და სახელი კლერ ჟოზეფ იპოლიტლერის დე ლატიუდი), 25 იანვარი 1723 — 29 იანვარი 1803) ფრანგი მსახიობი ქალი. განმანათლებლური [[კლასიციზმი თეატრალურ ხელოვნებაში|კლასიციზმი]]ს უთვალსაჩინოესი წარმომადგენელი. | '''კლერონი''' – (''ფრანგ.'' Claire-Leris de la Tude, ნამდვილი გვარი და სახელი კლერ ჟოზეფ იპოლიტლერის დე ლატიუდი), 25 იანვარი 1723 — 29 იანვარი 1803) ფრანგი მსახიობი ქალი. განმანათლებლური [[კლასიციზმი თეატრალურ ხელოვნებაში|კლასიციზმი]]ს უთვალსაჩინოესი წარმომადგენელი. | ||
15:00, 1 ივნისი 2023-ის ვერსია
კლერონი – (ფრანგ. Claire-Leris de la Tude, ნამდვილი გვარი და სახელი კლერ ჟოზეფ იპოლიტლერის დე ლატიუდი), 25 იანვარი 1723 — 29 იანვარი 1803) ფრანგი მსახიობი ქალი. განმანათლებლური კლასიციზმის უთვალსაჩინოესი წარმომადგენელი.
1736 წ. შედგა მისი დებიუტი პარიზში, „კომედი იტალიენის“ სცენაზე. 1737-43 წწ. რუანას და ლილიას დასებში გამოდიოდა სუბრეტი ქალის ამპლუაში. 1743 წ. შედგა მისი დებიუტი „კომედი ფრანსეზში“. ერთი თვის შემდეგ შევიდა „სოსიეტერის“ შემადგენლობაში და სულ მალე გახდა საფრანგეთის წამყვანი ტრაგედიული მსახიობი, თამაშობდა „ტრაგიკული პრინცესების როლებს“ სახელი გაითქვა როლების შესრულებით ვოლტერის ტრაგედიებში, რომლებსაც იგი მასზე მორგებით წერდა. დ. დიდროს თეორიაზე დაყრდნობით და ვოლტერის ხელმძღვანელობით იგი გახდა მე-18 ს. ფრანგული თეატრის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი რეფორმატორი. ვოლტერი ახდენდა იერსახის ფსიქოლოგიურ ინდივიდუალიზაციას, ებრძოდა არისტოკრატული თეატრის გადაპრანჭულობას, ფართოდ იყენებდა პანტომიმას, ელტვოდა თამაშის ექსპრესიას და დინამიკას. მან მოახდინა ტრაგიკული დეკლამაციის რეფორმა, უარი თქვა დაქვემდებარებოდა მეტყველების პირობით მელოდიურ ინტონაციას თავის „მემუარებში“ („ფიქრები თეატრალური დეკლამაციის შესახებ“), მან განსაზღვრა პროგრამა, როგორ უნდა იმუშავოს მსახიობმა თავის თავზე და როლზე. იგი მსახიობისაგან მოითხოვდა როლისადმი ანალიტიკურ მიდგომას, ხმის, დიქციის, მიმიკის, ჟესტის იდეალური ფლობას. თავისი გმირების ჩაცმულობაში შეიტანა ეთნოგრაფიული და ისტორიული დეტალები.
