ბახტაძე ილია
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ბახტაძე ილია“ გადაიტანა გვერდზე „ილია ბახტაძე“) |
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ხონელი ილია“ გადაიტანა გვერდზე „ბახტაძე ილია“ გადამისამართებ...) |
||
| (ერთი მომხმარებლის 5 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | [[ფაილი:Xoneli.jpg|thumb|ილია ხონელი]] | + | [[ფაილი:Xoneli.jpg|thumb|200პქ|ილია ხონელი]] |
| − | ''' | + | '''ილია ბახტაძე''' – ფსევდონიმი ილია ხონელი, (1859-1900), პროზაიკოსი, ჟურნალისტი, პუბლიცისტი, მთარგმნელი. |
| + | |||
| + | სწავლობდა ქუთაისის კლასიკურ გიმნაზიაში, 1876-81 წწ. იყო პეტერბურგის უნივერსიტეტის თავისუფალი მსმენელი. სტუდენტობის დროსვე დაიწყო თანამშრომლობა რუსულსა და ქართულ პრესაში („პორიადოკ“, „სტრანა“, „კავკაზ“, „ნოვოე ობოზრენიე“, „[[დროება (გაზეთი)|დროება]]“, „[[ივერია (გაზეთი და ჟურნალი)|ივერია]]“, „[[კვალი (გაზეთი)|კვალი]]“, „[[მოამბე (ჟურნალი)|მოამბე]]“). მისი პირველი სტატია 1876 წ. გამოქვეყნდა „დროებაში“. აქვე დაიბეჭდა (1881) პეტერბურგიდან გამოგზავნილი ცნობილი წერილი „ვიცინოთ თუ ვიტიროთ“ (რომელშიც დასცინოდა ალექსანდრე მესამის კურთხევაზე წარგზავნილ ქუთაისის გუბერნიის თავად-აზნაურთა დელეგაციას) და [[ფელეტონი|ფელეტონები]] „კვირის საუბრის“ სახელწოდებით. ი. ხონელის მამხილებელი შინაარსის წერილებმა ხელი შეუწყო 80-90-იანი წწ. ამიერკავკასიის რუსულ-ქართული ჟურნალისტიკისა და საფელეტონო ჟანრის განვითარებას. პრესის ფურცლებზე ქვეყნდებოდა აგრეთვე მისი მოთხრობები და ნარკვევები. | ||
| + | |||
====თარგმანები==== | ====თარგმანები==== | ||
თარგმნა ა. ბუვიეს „სალდათი ჰიპმანი“ (1884), [[ზოლა ემილ|ე. ზოლას]] „სიკვდილი ოლივიე ბავალისა“ (1883), ჯ. კრიდის „ზანგი პასტორი“ (1884), [[ბლეკი კონრად|ბლეკის]] „მკვდრების ქურდები“ (1887), ა. დოდეს „ბალადების“ I ნაწილი — „დოფინის სიკვდილი“ (1887). | თარგმნა ა. ბუვიეს „სალდათი ჰიპმანი“ (1884), [[ზოლა ემილ|ე. ზოლას]] „სიკვდილი ოლივიე ბავალისა“ (1883), ჯ. კრიდის „ზანგი პასტორი“ (1884), [[ბლეკი კონრად|ბლეკის]] „მკვდრების ქურდები“ (1887), ა. დოდეს „ბალადების“ I ნაწილი — „დოფინის სიკვდილი“ (1887). | ||
| ხაზი 6: | ხაზი 9: | ||
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
* დ. ნაცვალაძე, ილია ხონელი, ცხოვრება და შემოქმედება, 1960; | * დ. ნაცვალაძე, ილია ხონელი, ცხოვრება და შემოქმედება, 1960; | ||
| − | * გ. ქიქოძე, რჩეული თხზულებანი, ტ. I, 1963. | + | * [[ქიქოძე გერონტი|გ. ქიქოძე]], რჩეული თხზულებანი, ტ. I, 1963. |
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| ხაზი 13: | ხაზი 16: | ||
[[კატეგორია: ქართველი მწერლები]] | [[კატეგორია: ქართველი მწერლები]] | ||
[[კატეგორია:ქართველი პუბლიცისტები]] | [[კატეგორია:ქართველი პუბლიცისტები]] | ||
| + | [[კატეგორია:ქართველი ჟურნალისტები]] | ||
[[კატეგორია: ქართველი მთარგმნელები]] | [[კატეგორია: ქართველი მთარგმნელები]] | ||
[[კატეგორია:ბახტაძეები]] | [[კატეგორია:ბახტაძეები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 22:49, 16 ოქტომბერი 2023 მდგომარეობით
ილია ბახტაძე – ფსევდონიმი ილია ხონელი, (1859-1900), პროზაიკოსი, ჟურნალისტი, პუბლიცისტი, მთარგმნელი.
სწავლობდა ქუთაისის კლასიკურ გიმნაზიაში, 1876-81 წწ. იყო პეტერბურგის უნივერსიტეტის თავისუფალი მსმენელი. სტუდენტობის დროსვე დაიწყო თანამშრომლობა რუსულსა და ქართულ პრესაში („პორიადოკ“, „სტრანა“, „კავკაზ“, „ნოვოე ობოზრენიე“, „დროება“, „ივერია“, „კვალი“, „მოამბე“). მისი პირველი სტატია 1876 წ. გამოქვეყნდა „დროებაში“. აქვე დაიბეჭდა (1881) პეტერბურგიდან გამოგზავნილი ცნობილი წერილი „ვიცინოთ თუ ვიტიროთ“ (რომელშიც დასცინოდა ალექსანდრე მესამის კურთხევაზე წარგზავნილ ქუთაისის გუბერნიის თავად-აზნაურთა დელეგაციას) და ფელეტონები „კვირის საუბრის“ სახელწოდებით. ი. ხონელის მამხილებელი შინაარსის წერილებმა ხელი შეუწყო 80-90-იანი წწ. ამიერკავკასიის რუსულ-ქართული ჟურნალისტიკისა და საფელეტონო ჟანრის განვითარებას. პრესის ფურცლებზე ქვეყნდებოდა აგრეთვე მისი მოთხრობები და ნარკვევები.
[რედაქტირება] თარგმანები
თარგმნა ა. ბუვიეს „სალდათი ჰიპმანი“ (1884), ე. ზოლას „სიკვდილი ოლივიე ბავალისა“ (1883), ჯ. კრიდის „ზანგი პასტორი“ (1884), ბლეკის „მკვდრების ქურდები“ (1887), ა. დოდეს „ბალადების“ I ნაწილი — „დოფინის სიკვდილი“ (1887).
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- დ. ნაცვალაძე, ილია ხონელი, ცხოვრება და შემოქმედება, 1960;
- გ. ქიქოძე, რჩეული თხზულებანი, ტ. I, 1963.
