ჭუმბაძე არისტო
მ (მომხმარებელმა Echelidze გვერდი „არისტო ჭუმბაძე“ გადაიტანა გვერდზე „ჭუმბაძე არისტო“ გადამისამა...) |
(→წყარო) |
||
| (2 მომხმარებლების 3 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
'''ჭუმბაძე არისტო''' ''(დ. - 1.XI.1880, სოფ. კლდეეთი, შორაპნის მაზრ. - გ. - 28.XI.1971, [[თბილისი]])'' - [[ქართველები|ქართველი]] მწერალი და დიპლომატი. | '''ჭუმბაძე არისტო''' ''(დ. - 1.XI.1880, სოფ. კლდეეთი, შორაპნის მაზრ. - გ. - 28.XI.1971, [[თბილისი]])'' - [[ქართველები|ქართველი]] მწერალი და დიპლომატი. | ||
| − | ==ბიოგრაფია== | + | ====ბიოგრაფია==== |
| − | უმაღლესი განათლება სორბონის უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტზე მიიღო. 1908 | + | უმაღლესი განათლება სორბონის უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტზე მიიღო. 1908 ჟურნალ „ნაკადულში“ გამოაქვეყნა პირველი მოთხრობა. 1911 წელს დაბრუნდა [[საქართველო]]ში, ქუთაისში დააარსა გაზ. „კოლხიდა“. 1814 იყო გაზ. „სახალხო ფურცლის“ რედაქტორი. ჟურნალისტური საქმიანობის გამო რამდენიმეჯერ იქნა დაპატიმრებული. 1914 წლიდან წავიდა [[ემიგრაცია]]ში [[საფრანგეთი|საფრანგეთში]]. სორბონის უნივერსიტეტში ფილოლოგიის დოქტორის ხარისხის მისაღებად მუშაობდა გუსტავ ფლობერის შემოქმედებაზე. 1915-1917 წლებში მუშაობდა [[საფრანგეთი|საფრანგეთის]] საგარეო საქმეთა სამინისტროში, თავდაპირველად [[იაპონია|იაპონიის]] საელჩოში, ხოლო შემდეგ [[ალჟირი|ალჟირში]]. |
| − | [[საქართველოს დამოუკიდებლობის გამოცხადება|საქართველოს დამოუკიდებლობის გამოცხადების]] შემდეგ მუშაობა დაიწყო საქართველოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობებში. თავდაპირველად, 1919-1920 წლებში, მიხაკო წერეთელთან ერთად მუშაობდა სკანდინავიაში საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის წარმომადგენლად, ძირითადად, ურთიერთობა ჰქონდა [[შვედეთი]]სა და [[ნორვეგია|ნორვეგიის]] მთავრობებთან. 1920 გაზეთი | + | [[საქართველოს დამოუკიდებლობის გამოცხადება|საქართველოს დამოუკიდებლობის გამოცხადების]] შემდეგ მუშაობა დაიწყო საქართველოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობებში. თავდაპირველად, 1919-1920 წლებში, [[მიხაკო წერეთელი|მიხაკო წერეთელთან]] ერთად მუშაობდა [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის წარმომადგენლობა სკანდინავიის ქვეყნებში|სკანდინავიაში საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის წარმომადგენლად]], ძირითადად, ურთიერთობა ჰქონდა [[შვედეთი]]სა და [[ნორვეგია|ნორვეგიის]] მთავრობებთან. 1920 წელს გაზეთი „[[საქართველოს რესპუბლიკა (გაზეთი)|საქართველოს რესპუბლიკა]]“ იტყობინებოდა - „სკანდინავიაში მყოფი საქართველოს სრულუფლებიანი წარმომადგენელი არისტო ჭუმბაძე საქართველოში დაბრუნდა. მან აღნიშნა, რომ შვეცია, ნორვეგია, [[დანია]] ის ქვეყნები არიან, ვინც პირველად აღიარა საქართველოს დამოუკიდებლობაო. მისივე თქმით, ადგილობრივმა პრესამ დიდი ინტერესი გამოიჩინა საქართველოს მიმართ. სავაჭრო წრეები ძლიერ დაინტერესებულან, თუმცა პრაქტიკული ნაბიჯების გადადგმას ერიდებიანო“. 1920 წელს დიპლომატიური საქმიანობა [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის წარმომადგენლობა ოსმალეთში|თურქეთში, საქართველოს წარმომადგენლობაში]] განაგრძო, იყო წარმომადგენლობის საქმეთა მმართველი. |
| − | + | [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპაცია საბჭოთა რუსეთის მიერ|საბჭოთა რუსეთს მიერ საქართველოს ოკუპაციის]] შემდეგ თავი დაანება დიპლომატიურ საქმიანობას და სამშობლოში დაბრუნდა. 1921 წელს მისი რედაქტორობით გამოდის ჟურნალი „ხომალდი“. 1922-1924 წლებში მუშაობდა [[წითელი ჯვრის საქართველოს საზოგადოება|წითელი ჯვრის საზოგადოება]]ში. შემდგომში მუშაობდა სხვადასხვა დაწესებულებებში, ასევე, სტილისტად გაზ. „[[კომუნისტი (გაზეთი)|კომუნისტში]]“. იყო საქართველოს მწერალთა კავშირის წევრი. დაკრძალულია დიდუბის პანთეონში. | |
::::::::::::::::::::::::'''''ირაკლი ირემაძე''''' | ::::::::::::::::::::::::'''''ირაკლი ირემაძე''''' | ||
| ხაზი 24: | ხაზი 24: | ||
[[კატეგორია:ქართველი მწერლები]] | [[კატეგორია:ქართველი მწერლები]] | ||
[[კატეგორია:ქართველი დიპლომატები]] | [[კატეგორია:ქართველი დიპლომატები]] | ||
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:დიპლომატები საქართველოს დემოკრატიულ რესპუბლიკაში]] |
| + | [[კატეგორია:ჭუმბურიძეები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 19:59, 22 დეკემბერი 2022 მდგომარეობით
ჭუმბაძე არისტო (დ. - 1.XI.1880, სოფ. კლდეეთი, შორაპნის მაზრ. - გ. - 28.XI.1971, თბილისი) - ქართველი მწერალი და დიპლომატი.
სარჩევი |
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
უმაღლესი განათლება სორბონის უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტზე მიიღო. 1908 ჟურნალ „ნაკადულში“ გამოაქვეყნა პირველი მოთხრობა. 1911 წელს დაბრუნდა საქართველოში, ქუთაისში დააარსა გაზ. „კოლხიდა“. 1814 იყო გაზ. „სახალხო ფურცლის“ რედაქტორი. ჟურნალისტური საქმიანობის გამო რამდენიმეჯერ იქნა დაპატიმრებული. 1914 წლიდან წავიდა ემიგრაციაში საფრანგეთში. სორბონის უნივერსიტეტში ფილოლოგიის დოქტორის ხარისხის მისაღებად მუშაობდა გუსტავ ფლობერის შემოქმედებაზე. 1915-1917 წლებში მუშაობდა საფრანგეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროში, თავდაპირველად იაპონიის საელჩოში, ხოლო შემდეგ ალჟირში.
საქართველოს დამოუკიდებლობის გამოცხადების შემდეგ მუშაობა დაიწყო საქართველოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობებში. თავდაპირველად, 1919-1920 წლებში, მიხაკო წერეთელთან ერთად მუშაობდა სკანდინავიაში საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის წარმომადგენლად, ძირითადად, ურთიერთობა ჰქონდა შვედეთისა და ნორვეგიის მთავრობებთან. 1920 წელს გაზეთი „საქართველოს რესპუბლიკა“ იტყობინებოდა - „სკანდინავიაში მყოფი საქართველოს სრულუფლებიანი წარმომადგენელი არისტო ჭუმბაძე საქართველოში დაბრუნდა. მან აღნიშნა, რომ შვეცია, ნორვეგია, დანია ის ქვეყნები არიან, ვინც პირველად აღიარა საქართველოს დამოუკიდებლობაო. მისივე თქმით, ადგილობრივმა პრესამ დიდი ინტერესი გამოიჩინა საქართველოს მიმართ. სავაჭრო წრეები ძლიერ დაინტერესებულან, თუმცა პრაქტიკული ნაბიჯების გადადგმას ერიდებიანო“. 1920 წელს დიპლომატიური საქმიანობა თურქეთში, საქართველოს წარმომადგენლობაში განაგრძო, იყო წარმომადგენლობის საქმეთა მმართველი.
საბჭოთა რუსეთს მიერ საქართველოს ოკუპაციის შემდეგ თავი დაანება დიპლომატიურ საქმიანობას და სამშობლოში დაბრუნდა. 1921 წელს მისი რედაქტორობით გამოდის ჟურნალი „ხომალდი“. 1922-1924 წლებში მუშაობდა წითელი ჯვრის საზოგადოებაში. შემდგომში მუშაობდა სხვადასხვა დაწესებულებებში, ასევე, სტილისტად გაზ. „კომუნისტში“. იყო საქართველოს მწერალთა კავშირის წევრი. დაკრძალულია დიდუბის პანთეონში.
- ირაკლი ირემაძე
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- გ. შარაძე, საქართველოს პირველი დემოკრატიული რესპუბლიკა და საგარეო პოლიტიკა. საგარეო საქმეთა სამინისტრო, თბ., 2003;
- ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, მამულიშვილთა სავანე, თბ., 1994;
- გაზ. საქართველოს რესპუბლიკა, 1920. №174.
[რედაქტირება] იხილე აგრეთვე
[რედაქტირება] წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
