ცელულოზა
ცელულოზა − (ახ. ლათ. cellulāris < cellul(a) პატარა ოთახი და -āris ბოლოსართი), მერქნის ნაფოტების ხარშვით მიღებული, გრძელი ძაფისებრი, თეთრი, მაგარი, მდგრადი ნივთიერება, რომელიც არ იშლება 200°C ტემპერატურამდე, მაგრამ შედის წვადი მასალების ჯგუფში. ქიმიური ფორმულა (С6Н10О5)n, აალების ტემპერატურა – 275°C, თვითაალების – 420°C. არ იხსნება წყალსა და სუსტ მჟავებში.
ტექნიკური ცელულოზის ძირითადი შემადგენელი ნაწილია ლიგნინი და ჰემიცელულოზა (სხვადასხვა ნახშირწყალბადის ერთიანობა). ცელულოზისგან იღებენ: ხელოვნურ ბოჭკოს, ბამბას, ქაღალდს, პლასტმასს, კინო- და ფოტოფირებს, ლაქებს, უკვამლო დენთსა და სხვ.ცელულოზის წარმოებისათვის ძირითადად გამოიყენება ფისნაკლული წიწვოვანი ჯიშის მერქანი (ნაძვი, სოჭი), თუმცა დღეისათვის მუშავდება ტექნოლოგიები (მაგ., სულფატური), რომელიც საშუალებას იძლევა მივიღოთ ცელულოზა ნებისმიერი მცენარეული ნედლეულისაგან.
