მომსახურების ბაზარი
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''მომსახურების ბაზარი''' - (services market) | + | '''მომსახურების ბაზარი''' - (services market), მატერიალური და არამატერიალური [[მომსახურება|მომსახურების]] ყიდვა-გაყიდვის აქტების ერთობლიობა. |
| − | + | ეკონომიკურ ურთიერთობებში მომსახურების მრავალი სახე გამოიყენება. უკანასკნელ პერიოდში მნიშვნელოვნად განვითარდა მისი ისეთი სახეები, როგორიცაა „[[ნოუ-ჰაუ]]” და სალიცენზიო მომსახურება, [[ინჟინერინგი]], [[ლიზინგი]], [[ფაქტორინგი]], [[ფორფეიტინგი]], სატრანსპორტო, ტურისტული, სადაზღვევო მომსახურება და ა.შ. საბაზრო ურთიერთობები სულ უფრო იკიდებს ფეხს განათლებაში, ჯანმრთელობის დაცვაში, ფიზკულტურასა და სპორტში. ამიტომ მომსახურებით [[ვაჭრობა]], შესაბამისად, ცალკეულ, უფრო ვიწრო [[ბაზარი (ეკონომიკა)|ბაზრებად]] იყოფა. | |
| − | + | [[განვითარებული ქვეყნები|განვითარებულ ქვეყნებში]] მეცნიერულ-ტექნოლოგიური პროგრესის სწრაფმა ტემპმა კოლოსალურად გაზარდა მოთხოვნა როგორც მატერიალურ, ისე არამატერიალურ მომსახურებაზე, დააჩქარა სპეციალიზებული სერვისული ფირმების ჩამოყალიბება. მათ იკისრეს ის ფუნქციები, რომლებსაც წინათ თვით სამრეწველო კომპანიები ასრულებდნენ. სერვისეული [[ბიზნესი]]ს მასშტაბების გაფართოებამ და მომსახურების სპექტრის განუწყვეტელმა განახლებამ მკვეთრად გაზარდა მომსახურების [[მოხმარება (ეკონომიკა)|მოხმარება]]. მომსახურების ისეთმა სექტორებმა, როგორიცაა საბანკო საქმე, დაზღვევა, განათლება, [[რეკლამა]], სასასტუმრო და სარესტორნო ბიზნესი, ბაზრების გამოკვლევა, საინფორმაციო სერვისი, კონსულტაციები მართვის საკითხებში, მსხვილი კორპორაციების შტაბ-ბინების მოწყობა და მათი მომსახურება, [[ტურიზმი]] და ა.შ., ეკონომიკისათვის სტრატეგიული მნიშვნელობა შეიძინა. გაიზარდა მომსახურების წილი პირადი მოხმარების სტრუქტურაში. უკანასკნელ პერიოდში [[აშშ]]-ში იგი შეადგენს საშუალოდ 31%-ს, ინგლისში - 37%-ს, [[შვედეთი|შვედეთში]] - 41%-ს და ა.შ. მსოფლიოში ეს მაჩვენებელი ყველაზე მაღალია [[იაპონია|იაპონიაში]] - 52,7%. | |
| − | [[ | + | |
| + | სერვისული საქმიანობის განვითარების მთავარ წყაროდ ტექნოლოგიური სიახლენი იქცა. ამჟამად ყველაზე დინამიკური ის დარგებია, რომლებიც [[ბაზარი (ეკონომიკა)|ბაზარს]] მოწინავე საინფორმაციო ტექნოლოგიით წარმოებულ მომსახურებას აწვდიან და თვითონ ინფორმაციით ვაჭრობენ. ტექნიკურმა სიახლეებმა, საინფორმაციო მომსახურებაზე მოთხოვნის ნახტომისებურმა ზრდამ, კერძო კორპორაციების სასარგებლოდ [[ეკონომიკა|ეკონომიკის]] სახელმწიფო რეგულირების ცვლილებებმა განაპირობა ელექტრონული ინფორმაციის გიგანტური ბაზრის შექმნა. ინფორმაციული სერვისი ეკონომიკის მესამეული სექტორის ყველაზე დინამიკური ნაწილი გახდა. კომპიუტერულ ავტომატიზაციას ინფორმაციის დამუშავებასთან დაკავშირებული საქმიანობის მოცულობისა და, შესაბამისად, ამ დარგში დასაქმებულთა („[[თეთრსაყელოიანები (ეკონომიკა)|თეთრსაყელოიანები]]ს”) რიცხვის ზრდა მოჰყვა. ძალზე გაიზარდა საინფორმაციო პროდუქციის „საქონლურობა”, ჩამოყალიბდა დიდი მოცულობის დამოუკიდებელი ბაზრები, ხოლო ფირმებმა დაიწყეს ფართომასშტაბური „[[ექსტერნალიზაცია]]”. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | ==წყარო== | ||
| + | [[თანამედროვე ეკონომიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი]] | ||
[[კატეგორია:ეკონომიკური ტერმინები]] | [[კატეგორია:ეკონომიკური ტერმინები]] | ||
| + | [[კატეგორია:ბაზარი]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 14:01, 13 დეკემბერი 2022 მდგომარეობით
მომსახურების ბაზარი - (services market), მატერიალური და არამატერიალური მომსახურების ყიდვა-გაყიდვის აქტების ერთობლიობა.
ეკონომიკურ ურთიერთობებში მომსახურების მრავალი სახე გამოიყენება. უკანასკნელ პერიოდში მნიშვნელოვნად განვითარდა მისი ისეთი სახეები, როგორიცაა „ნოუ-ჰაუ” და სალიცენზიო მომსახურება, ინჟინერინგი, ლიზინგი, ფაქტორინგი, ფორფეიტინგი, სატრანსპორტო, ტურისტული, სადაზღვევო მომსახურება და ა.შ. საბაზრო ურთიერთობები სულ უფრო იკიდებს ფეხს განათლებაში, ჯანმრთელობის დაცვაში, ფიზკულტურასა და სპორტში. ამიტომ მომსახურებით ვაჭრობა, შესაბამისად, ცალკეულ, უფრო ვიწრო ბაზრებად იყოფა.
განვითარებულ ქვეყნებში მეცნიერულ-ტექნოლოგიური პროგრესის სწრაფმა ტემპმა კოლოსალურად გაზარდა მოთხოვნა როგორც მატერიალურ, ისე არამატერიალურ მომსახურებაზე, დააჩქარა სპეციალიზებული სერვისული ფირმების ჩამოყალიბება. მათ იკისრეს ის ფუნქციები, რომლებსაც წინათ თვით სამრეწველო კომპანიები ასრულებდნენ. სერვისეული ბიზნესის მასშტაბების გაფართოებამ და მომსახურების სპექტრის განუწყვეტელმა განახლებამ მკვეთრად გაზარდა მომსახურების მოხმარება. მომსახურების ისეთმა სექტორებმა, როგორიცაა საბანკო საქმე, დაზღვევა, განათლება, რეკლამა, სასასტუმრო და სარესტორნო ბიზნესი, ბაზრების გამოკვლევა, საინფორმაციო სერვისი, კონსულტაციები მართვის საკითხებში, მსხვილი კორპორაციების შტაბ-ბინების მოწყობა და მათი მომსახურება, ტურიზმი და ა.შ., ეკონომიკისათვის სტრატეგიული მნიშვნელობა შეიძინა. გაიზარდა მომსახურების წილი პირადი მოხმარების სტრუქტურაში. უკანასკნელ პერიოდში აშშ-ში იგი შეადგენს საშუალოდ 31%-ს, ინგლისში - 37%-ს, შვედეთში - 41%-ს და ა.შ. მსოფლიოში ეს მაჩვენებელი ყველაზე მაღალია იაპონიაში - 52,7%.
სერვისული საქმიანობის განვითარების მთავარ წყაროდ ტექნოლოგიური სიახლენი იქცა. ამჟამად ყველაზე დინამიკური ის დარგებია, რომლებიც ბაზარს მოწინავე საინფორმაციო ტექნოლოგიით წარმოებულ მომსახურებას აწვდიან და თვითონ ინფორმაციით ვაჭრობენ. ტექნიკურმა სიახლეებმა, საინფორმაციო მომსახურებაზე მოთხოვნის ნახტომისებურმა ზრდამ, კერძო კორპორაციების სასარგებლოდ ეკონომიკის სახელმწიფო რეგულირების ცვლილებებმა განაპირობა ელექტრონული ინფორმაციის გიგანტური ბაზრის შექმნა. ინფორმაციული სერვისი ეკონომიკის მესამეული სექტორის ყველაზე დინამიკური ნაწილი გახდა. კომპიუტერულ ავტომატიზაციას ინფორმაციის დამუშავებასთან დაკავშირებული საქმიანობის მოცულობისა და, შესაბამისად, ამ დარგში დასაქმებულთა („თეთრსაყელოიანების”) რიცხვის ზრდა მოჰყვა. ძალზე გაიზარდა საინფორმაციო პროდუქციის „საქონლურობა”, ჩამოყალიბდა დიდი მოცულობის დამოუკიდებელი ბაზრები, ხოლო ფირმებმა დაიწყეს ფართომასშტაბური „ექსტერნალიზაცია”.
