ვარჯაანის მთავარანგელოზის ეკლესია
(→წყარო) |
(→აღწერილობა) |
||
| (ერთი მომხმარებლის 6 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
====აღწერილობა==== | ====აღწერილობა==== | ||
| − | ეკლესია დარბაზულია (8 X 4 მ), ნაგებია საშუალო და დიდი ზომის ნატეხი ქვით, გამოყენებულია ქვიშაქვაც. შესასვლელი სამხრეთიდანაა. ნალისებრი [[აფსიდი]]ს ღერძზე მოზრდილი | + | ეკლესია დარბაზულია (8 X 4 მ), ნაგებია საშუალო და დიდი ზომის ნატეხი ქვით, გამოყენებულია ქვიშაქვაც. შესასვლელი სამხრეთიდანაა. ნალისებრი [[აფსიდი]]ს ღერძზე მოზრდილი [[სარკმელი]]ა, რომლის ქვეშ [[კედელი|კედელზე]] სატრაპეზო ქვაა მიდგმული. ეკლესიაში ყოფილა მოჩუქურთმებული ხის [[კანკელი]] (ინახება კასპის მხარეთმცოდნეობის მუზეუმში). სამხრეთ და ჩრდილოეთ კედლებზე წყვილი სამსაფეხურიანი [[პილასტრი]]ა, რომელზეც გადადის [[კამარა|კამარის]] [[საბჯენი თაღი]]. სამხრეთ კედელში ორი [[სარკმელი|სარკმელია]]. ეკლესია შელესილი და მოხატული ყოფილა. აღმოსავლეთ [[ფასადი|ფასადზე]] სარკმლის ზემოთ ჩასმულია ცისფერი [[ტუფი]]ს [[ფილა]]. [[ლავგარდანი]] შირიმისაა. ეკლესიის [[ორფერდა სახურავი|სახურავი ორფერდაა]]. ეკლესიას სამხრეთით ჰქონია [[მინაშენი]], რომელსაც შესასვლელი სამხრეთით აქვს. ეკლესიას შემოვლებული ჰქონია ქვის ოთხკუთხა [[გალავანი]] (შემორჩენილია ფრაგმენტები). |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| + | 2019 წელს საქართველოს კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის ეროვნული სააგენტოს ორგანიზებითა და საქართველოს ისტორიულ ძეგლთა დაცვის და გადარჩენის ფონდის დაფინანსებით დასრულდა კასპის მუნიციპალიტეტის სოფელ გუდალეთის ნასოფლარ ვარჯაანის დარბაზული ეკლესიის სარეაბილიტაციო პროცესი. ჩატარებული სამუშაოების შედეგად, ეკლესიის [[ექსტერიერი]]ს ოთხივე ფასადზე გადაეწყო და კირდუღაბის ხსნარზე აღდგა [[საპირე]] წყობა. [[ფასადი]]სა და ინტერიერის მხრიდან ნაწილობრივ შემორჩენილი ავთენტური ქვების გამოყენებით აშენდა ახალი კედლები. ინტერიერის შემორჩენილ ბუტებზე კი საპირე წყობა ახალი ქვით აღდგა. ტაძრის სახურავი ხის განახლებულ კონსტრუქციაზე ქართული [[კრამიტი]]თ გადაიხურა. ეკლესიის სამხრეთ ფასადზე მოეწყო არქიტავრის ქვა. კირდუღაბზე გადაეწყო შირიმის თარო-კარნიზი. ტაძრის [[ამბიონი]]ს ასასვლელზე ნიჩბისის ქვა დაეგო. კლდის ნატეხი ქვების გამოყენებით კი მოეწყო [[იატაკი]]. სპეცკირხსნარის ინექტირების გზით კონსოლიდირდა გარე ფასადებისა და ინტერიერის ქვის ნაკერები. ხის მასალითა და ლითონის ელემენტებით დამზადდა და დამონტაჟდა ეკლესიის კარი. | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | * [[საქართველოს | + | * [[საქართველოს ისტორიისა და კულტურის ძეგლთა აღწერილობა]] |
* საქართველოს კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის ეროვული სააგენტოს ოფიციალური გვერდი | * საქართველოს კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის ეროვული სააგენტოს ოფიციალური გვერდი | ||
[[კატეგორია:საქართველოს არქიტექტურული ძეგლები]] | [[კატეგორია:საქართველოს არქიტექტურული ძეგლები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 13:04, 18 აგვისტო 2022 მდგომარეობით
ვარჯაანის მთავარანგელოზის ეკლესია - ეკლესია მდებარეობს, საქართველოში, შიდა ქართლის მხარეში, კასპის მუნიციპალიტეტში, ნასოფლარ ვარჯაანში, სოფელ გუდალეთის სამხრეთით 4 კილომეტრზე. თარიღდება განვითარებული ფეოდალური ხანით.
[რედაქტირება] აღწერილობა
ეკლესია დარბაზულია (8 X 4 მ), ნაგებია საშუალო და დიდი ზომის ნატეხი ქვით, გამოყენებულია ქვიშაქვაც. შესასვლელი სამხრეთიდანაა. ნალისებრი აფსიდის ღერძზე მოზრდილი სარკმელია, რომლის ქვეშ კედელზე სატრაპეზო ქვაა მიდგმული. ეკლესიაში ყოფილა მოჩუქურთმებული ხის კანკელი (ინახება კასპის მხარეთმცოდნეობის მუზეუმში). სამხრეთ და ჩრდილოეთ კედლებზე წყვილი სამსაფეხურიანი პილასტრია, რომელზეც გადადის კამარის საბჯენი თაღი. სამხრეთ კედელში ორი სარკმელია. ეკლესია შელესილი და მოხატული ყოფილა. აღმოსავლეთ ფასადზე სარკმლის ზემოთ ჩასმულია ცისფერი ტუფის ფილა. ლავგარდანი შირიმისაა. ეკლესიის სახურავი ორფერდაა. ეკლესიას სამხრეთით ჰქონია მინაშენი, რომელსაც შესასვლელი სამხრეთით აქვს. ეკლესიას შემოვლებული ჰქონია ქვის ოთხკუთხა გალავანი (შემორჩენილია ფრაგმენტები).
2019 წელს საქართველოს კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის ეროვნული სააგენტოს ორგანიზებითა და საქართველოს ისტორიულ ძეგლთა დაცვის და გადარჩენის ფონდის დაფინანსებით დასრულდა კასპის მუნიციპალიტეტის სოფელ გუდალეთის ნასოფლარ ვარჯაანის დარბაზული ეკლესიის სარეაბილიტაციო პროცესი. ჩატარებული სამუშაოების შედეგად, ეკლესიის ექსტერიერის ოთხივე ფასადზე გადაეწყო და კირდუღაბის ხსნარზე აღდგა საპირე წყობა. ფასადისა და ინტერიერის მხრიდან ნაწილობრივ შემორჩენილი ავთენტური ქვების გამოყენებით აშენდა ახალი კედლები. ინტერიერის შემორჩენილ ბუტებზე კი საპირე წყობა ახალი ქვით აღდგა. ტაძრის სახურავი ხის განახლებულ კონსტრუქციაზე ქართული კრამიტით გადაიხურა. ეკლესიის სამხრეთ ფასადზე მოეწყო არქიტავრის ქვა. კირდუღაბზე გადაეწყო შირიმის თარო-კარნიზი. ტაძრის ამბიონის ასასვლელზე ნიჩბისის ქვა დაეგო. კლდის ნატეხი ქვების გამოყენებით კი მოეწყო იატაკი. სპეცკირხსნარის ინექტირების გზით კონსოლიდირდა გარე ფასადებისა და ინტერიერის ქვის ნაკერები. ხის მასალითა და ლითონის ელემენტებით დამზადდა და დამონტაჟდა ეკლესიის კარი.
[რედაქტირება] წყარო
- საქართველოს ისტორიისა და კულტურის ძეგლთა აღწერილობა
- საქართველოს კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის ეროვული სააგენტოს ოფიციალური გვერდი
