ახალციხის მუნიციპალიტეტი
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
'''ახალციხის მუნიციპალიტეტი''' – ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული სამხრეთ [[საქართველო]]ში. | '''ახალციხის მუნიციპალიტეტი''' – ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული სამხრეთ [[საქართველო]]ში. | ||
| − | 1917 წლამდე შედიოდა თბილისის გუბერნიაში, 1917-30 წლებში აღმოსავლეთ საქართველოს [[ახალციხის მაზრა|ახალციხის მაზრის]] სახელწოდებითაა ცნობილი, 1930 წლიდან ცალკე რაიონად გამოეყო დღევანდელ საზღვრებში. | + | 1917 წლამდე შედიოდა თბილისის გუბერნიაში, 1917-30 წლებში აღმოსავლეთ საქართველოს [[ახალციხის მაზრა|ახალციხის მაზრის]] სახელწოდებითაა ცნობილი, 1930 წლიდან ცალკე რაიონად გამოეყო დღევანდელ საზღვრებში. |
| + | |||
| + | ახალციხის მუნიციპალიტეტს ჩრდილოეთით ესაზღვრება ხარაგაულის და ბაღდათის, აღმოსავლეთით [[ბორჯომის მუნიციპალიტეტი|ბორჯომის]] და [[ასპინძის მუნიციპალიტეტი|ასპინძის]], ხოლო დასავლეთით – [[ადიგენის მუნიციპალიტეტი|ადიგენის მუნიციპალიტეტები]], რეგიონის სამხრეთის საზღვარი ემთხვევა საქართველო-თურქეთის [[სახელმწიფო საზღვარი|სახელმწიფო საზღვარს]]. ქალაქი [[ახალციხე (ქალაქი ახალციხის მუნიციპალიტეტში)|ახალციხე]] მთელი სამცხე-ჯავახეთის ადმინისტრაციული ცენტრია. გაშენებულია მდ. [[ფოცხოვი (მდინარე)|ფოცხოვი]]ს ორივე ნაპირზე. | ||
| + | |||
| + | ახალციხის მუნიციპალიტეტში გადის [[სომხეთი]]დან და [[თურქეთი]]დან მომავალი გზები, მუნიციპალიტეტი [[აჭარა|აჭარის]] ავტონომიურ რესპუბლიკას უკავშირდება გოდერძის უღელტეხილით. მანძილი: | ||
| + | |||
| + | * [[თბილისი]]დან ახალციხემდე [[ბორჯომი (ქალაქი)|ბორჯომი]]ს გავლით – 210 კმ | ||
| + | * [[ბათუმი]]დან ახალციხემდე გოდერძის უღელტეხილის გავლით – 168 კმ | ||
| + | * [[სომხეთი]]ს საზღვრიდან (ნინოწმინდის სასაზღვრო გამშვები პუნქტი) ახალციხემდე – 89 კმ | ||
| + | * [[თურქეთი]]ს საზღვრიდან (ვალეს სასაზღვრო გამშვები პუნქტი) ახალციხემდე – 18 კმ | ||
| + | |||
ფართობი – 1023 კმ<sup>2</sup>, <br /> | ფართობი – 1023 კმ<sup>2</sup>, <br /> | ||
| − | + | ||
| − | რაიონში შედის 2 ქალაქი (ახალციხე, ვალე), 14 სოფლის საკრებულო, 47 სოფელი – სოფლის მოსახლეობა 22 651 – მოსახლეობის 56.3 % [[ქართველები|ქართველია]], 43 % – სომეხი (2002). საქართველოს მოსახლეობის 2014 წლის საყოველთაო აღწერით მოსახლეობის რიცხოვნობაა 48.5 ათ. კაცი, აქედან ქალაქად ცხოვრობს 25,5 ათ. კაცი, ხოლო სოფლად – 23.0 ათ. კაცი. | + | რაიონში შედის 2 ქალაქი (ახალციხე, [[ვალე]]), 14 სოფლის საკრებულო, 47 სოფელი – სოფლის მოსახლეობა 22 651 – მოსახლეობის 56.3 % [[ქართველები|ქართველია]], 43 % – სომეხი (2002). საქართველოს მოსახლეობის 2014 წლის საყოველთაო აღწერით მოსახლეობის რიცხოვნობაა 48.5 ათ. კაცი, აქედან ქალაქად ცხოვრობს 25,5 ათ. კაცი, ხოლო სოფლად – 23.0 ათ. კაცი. |
[[ეკონომიკა]]ში წამყვანი ადგილი ეკავა მრეწველობას (ვალეს მურა [[ნახშირი]]ს მოპოვება, ვალეს თაბაშირის ქარხანა). [[სოფლის მეურნეობა|სოფლის მეურნეობის]] ძირითადი დარგებია: მეხილეობა (ვაშლი, [[მსხალი]]), მევენახეობა, მემარცვლელობა (საშემოდგომო [[ხორბალი]], გაზაფხულის [[ქერი]], [[სიმინდი]]), მეკარტოფილეობა, მეცხოველეობა (მაღალი მთის საზაფხულო საძოვრები). ტერიტორიის დიდ ნაწილზე, მორწყვის გარეშე, თითქმის შეუძლებელია მაღალი მოსავლის მიღება. | [[ეკონომიკა]]ში წამყვანი ადგილი ეკავა მრეწველობას (ვალეს მურა [[ნახშირი]]ს მოპოვება, ვალეს თაბაშირის ქარხანა). [[სოფლის მეურნეობა|სოფლის მეურნეობის]] ძირითადი დარგებია: მეხილეობა (ვაშლი, [[მსხალი]]), მევენახეობა, მემარცვლელობა (საშემოდგომო [[ხორბალი]], გაზაფხულის [[ქერი]], [[სიმინდი]]), მეკარტოფილეობა, მეცხოველეობა (მაღალი მთის საზაფხულო საძოვრები). ტერიტორიის დიდ ნაწილზე, მორწყვის გარეშე, თითქმის შეუძლებელია მაღალი მოსავლის მიღება. | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | [[სამცხე-ჯავახეთი: ცნობარი]] | + | * [[სამცხე-ჯავახეთი: ცნობარი]] |
| − | + | * სამცხე-ჯავახეთის გზამკვლევი | |
[[კატეგორია:მუნიციპალიტეტები საქართველოში]] | [[კატეგორია:მუნიციპალიტეტები საქართველოში]] | ||
[[კატეგორია:საქართველოს ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულები]] | [[კატეგორია:საქართველოს ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულები]] | ||
23:35, 4 ივნისი 2024-ის ვერსია
ახალციხის მუნიციპალიტეტი – ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული სამხრეთ საქართველოში.
1917 წლამდე შედიოდა თბილისის გუბერნიაში, 1917-30 წლებში აღმოსავლეთ საქართველოს ახალციხის მაზრის სახელწოდებითაა ცნობილი, 1930 წლიდან ცალკე რაიონად გამოეყო დღევანდელ საზღვრებში.
ახალციხის მუნიციპალიტეტს ჩრდილოეთით ესაზღვრება ხარაგაულის და ბაღდათის, აღმოსავლეთით ბორჯომის და ასპინძის, ხოლო დასავლეთით – ადიგენის მუნიციპალიტეტები, რეგიონის სამხრეთის საზღვარი ემთხვევა საქართველო-თურქეთის სახელმწიფო საზღვარს. ქალაქი ახალციხე მთელი სამცხე-ჯავახეთის ადმინისტრაციული ცენტრია. გაშენებულია მდ. ფოცხოვის ორივე ნაპირზე.
ახალციხის მუნიციპალიტეტში გადის სომხეთიდან და თურქეთიდან მომავალი გზები, მუნიციპალიტეტი აჭარის ავტონომიურ რესპუბლიკას უკავშირდება გოდერძის უღელტეხილით. მანძილი:
- თბილისიდან ახალციხემდე ბორჯომის გავლით – 210 კმ
- ბათუმიდან ახალციხემდე გოდერძის უღელტეხილის გავლით – 168 კმ
- სომხეთის საზღვრიდან (ნინოწმინდის სასაზღვრო გამშვები პუნქტი) ახალციხემდე – 89 კმ
- თურქეთის საზღვრიდან (ვალეს სასაზღვრო გამშვები პუნქტი) ახალციხემდე – 18 კმ
ფართობი – 1023 კმ2,
რაიონში შედის 2 ქალაქი (ახალციხე, ვალე), 14 სოფლის საკრებულო, 47 სოფელი – სოფლის მოსახლეობა 22 651 – მოსახლეობის 56.3 % ქართველია, 43 % – სომეხი (2002). საქართველოს მოსახლეობის 2014 წლის საყოველთაო აღწერით მოსახლეობის რიცხოვნობაა 48.5 ათ. კაცი, აქედან ქალაქად ცხოვრობს 25,5 ათ. კაცი, ხოლო სოფლად – 23.0 ათ. კაცი.
ეკონომიკაში წამყვანი ადგილი ეკავა მრეწველობას (ვალეს მურა ნახშირის მოპოვება, ვალეს თაბაშირის ქარხანა). სოფლის მეურნეობის ძირითადი დარგებია: მეხილეობა (ვაშლი, მსხალი), მევენახეობა, მემარცვლელობა (საშემოდგომო ხორბალი, გაზაფხულის ქერი, სიმინდი), მეკარტოფილეობა, მეცხოველეობა (მაღალი მთის საზაფხულო საძოვრები). ტერიტორიის დიდ ნაწილზე, მორწყვის გარეშე, თითქმის შეუძლებელია მაღალი მოსავლის მიღება.
წყარო
- სამცხე-ჯავახეთი: ცნობარი
- სამცხე-ჯავახეთის გზამკვლევი
