ავ-გიორგი
გიორგი II – კახეთის მეფე 1511-1513 წლებში, ძე ალექსანდრე I და ანა დედოფლისა. დაიბადა 1469 წელს. ჯერ კიდევ გამეფებამდე უთანხმოება ჰქონდა მამასთან და უმცროს ძმასთან, დიმიტრისთან, რომელსაც თავის მეტოქედ თვლიდა. არ იზიარებდა მათ პოზიციას - ქართლის სამეფოსთან მშვიდობიანი ურთიერთობების შესახებ და თავის მომხრეებთან ერთად რამდენიმეჯერ ილაშქრა ქართლში. 1511 წელს თავს დაესხა საფურცლიის ჭალაში მყოფ ალექსანდრე I-სა და დიმიტრის. მამა მოკლა, ხოლო ძმას თვალები დასთხარა და ოჯახითურთ კახეთიდან გააძევა. ამის გამო მას ავ-გიორგი უწოდეს და ასეთი ზედწოდებით შევიდა კიდეც საქართველოს ისტორიაში.
არც გამეფების მერე შეუცვლია ავ-გიორგის თავისი დამოკიდებულება ქართლისადმი და კვლავ აგრძელებდა მეზობელი სამეფოს რბევას. კახეთის მეფის წინააღმდეგ ბრძოლა თავს იდო ქართლის მეფის, დავით X-ის ძმამ ბაგრატ ბატონიშვილმა. ამისთვის მან შიდა ქართლის სადროშო სპასპეტობა და საუფლისწულოდ მუხრანის მიცემა ითხოვა. ბაგრატმა თავის რეზიდენციად მტრის ციხე (ვახუშტის მიხედვით - მტკვრის) აირჩია. დღევანდელ სოფელ ციხისძირთან. 1512 წელს ავ-გიორგიმ ალყა შემოარტყა ციხეს. სამი თვის თავზე კახეთის მეფემ ალყაშემორტყმულ ბატონიშვილს ღვინო გაუგზავნა და თანაც შეუთვალა - „ხარ ძე მეფისა და არს ჟამი მრავალი, რომელსა არ გისვამს, აწ იხმე“. პასუხად - ციხიდან ახლად დაჭერილი ორაგული მიიღო. „სამი თვეა მყოფობ ქსანსა ზედა და არ გიგემებია, იგემე, რამეთუ ცოცხალ არს“ - შემოუთვალა მუხრან ბატონმა. გაწბილებული ავ-გიორგი ციხეს გაეცალა და კახეთში დაბრუნდა, თუმცა ქართლის რბევაზე არც ამის მერე აუღია ხელი.
1513 წელს კახეთის მეფე ქართლში მორიგი „გმირული“ ლაშქრობიდან ბრუნდებოდა, ჯარის ძირითადი ნაწილი წინ გაეშვა და თავად მცირე ამალით უკან მიჰყვებოდა, ნადირობით იქცევდა თავს. ძალისის ხევში (მცხეთის მახლობლად) მას ბაგრატი ჩაუსაფრდა. ამჯერად არ გაუმართლა ავ-გიორგის და ქართლის მეფის ძმას ტყვედ ჩაუვარდა. დატყვევებული გიორგი მტკვრის ციხეში გამოკეტეს, სადაც მალევე სიცოცხლეს გამოასალმეს.
