დ

წარწერის ტექსტი

დ – ქართული ანბანის მეოთხე ასო, მისი სახელია „დონი“; გრაფიკული სიმბოლო წინაენისმიერი მჟღერი ხშული ფონემისა. ასომთაერულში იწერებოდა Ծ. მისი მოხაზულობა წრისა და ხაზის კომბინაციაა, რომელიც კვადრატულ არეს იკავებს. ადრეულ ძეგლებში იგი ყელის გარეშე გეხედება. ნუსხური Ⴃ მარჯვნივაა გადახრილი და ზედა სამ ხაზშია მოთავსებული. მხედრულ დ-ს საყრდენი ფეხი აქვს და ოთხხაზოვანი სისტემის ქვედა სამ ხაზს შორის იწერება:

ძვ. ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა ოთხს (4), ახ. ქართულში ჩამოთვლისას (ანბანის რიგის მიხედეით) აღნიშნავს მეოთხეს. ციფრობრივი ნუმერაციის დროს გამოიყენება ერთი და იმავე ნომრით აღნიშნული რამდენიმე საგნის, პუნქტის… განსასხვავებლად: მეხუთე პუნქტის დ მუხლი.