ბარათაშვილი თომა
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
ბარათაშვილი თომა ( XVIII ს. ) - პოეტი, სამეფო კართან დაახლოებული პირი [[ვახტანგ მეექვსე]]ს გაჰყვა რუსეთში, მაგრამ 1736 წ. საქართველოში დაბრუნდა. ორმოციან წლებში კვლავ რუსეთში ჩავიდა. საგარეო საქმეთა კოლეგიის დიპლომატ-შიკრიკის თანამდებობას მიაღწია და კაპიტნის ჩინი მიიღო. [[თომა ბარათაშვილი|თომა ბარათაშვილ]]ს თავის ძმასთან - პოეტ [[მამუკა ბარათაშვილი|მამუკა ბარათაშვილ]]თან ერთად საპატიო ადგილი უკავია ვახტანგის ამალის სალიტერატურო წრეში. მას დიდი პატივით მოიხსენიებს [[დავით გურამიშვილი]]. მისი ლიტერატურული ნაღვაწიდან შემორჩენილია სულ რამდენიმე ლექსი, რომელთაგან საყურადღებოა თორმეტსტროფიანი ლექსი „ექსორიანი“, რომელიც შთამბეჭდავად გადმოგვცემს სამშობლოს მოცილებული კაცის სულიერ განწყობილებას. | ბარათაშვილი თომა ( XVIII ს. ) - პოეტი, სამეფო კართან დაახლოებული პირი [[ვახტანგ მეექვსე]]ს გაჰყვა რუსეთში, მაგრამ 1736 წ. საქართველოში დაბრუნდა. ორმოციან წლებში კვლავ რუსეთში ჩავიდა. საგარეო საქმეთა კოლეგიის დიპლომატ-შიკრიკის თანამდებობას მიაღწია და კაპიტნის ჩინი მიიღო. [[თომა ბარათაშვილი|თომა ბარათაშვილ]]ს თავის ძმასთან - პოეტ [[მამუკა ბარათაშვილი|მამუკა ბარათაშვილ]]თან ერთად საპატიო ადგილი უკავია ვახტანგის ამალის სალიტერატურო წრეში. მას დიდი პატივით მოიხსენიებს [[დავით გურამიშვილი]]. მისი ლიტერატურული ნაღვაწიდან შემორჩენილია სულ რამდენიმე ლექსი, რომელთაგან საყურადღებოა თორმეტსტროფიანი ლექსი „ექსორიანი“, რომელიც შთამბეჭდავად გადმოგვცემს სამშობლოს მოცილებული კაცის სულიერ განწყობილებას. | ||
| + | ==ტექსტი== | ||
| + | ლექსის სწავლის წიგნი, გამოცემა გ. ლეონიძისა, 1920; ა. ბარამიძე, ნარკვევები, III, 1952, გვ. 295. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ==ლიტერატურა== | ||
| + | გ. მიქაძე, [[თომა ბარათაშვილი]], წიგნში: ქართული ლიტერატურის ისტორია, II, თბ., 1966. | ||
17:10, 20 სექტემბერი 2023-ის ვერსია
ბარათაშვილი თომა ( XVIII ს. ) - პოეტი, სამეფო კართან დაახლოებული პირი ვახტანგ მეექვსეს გაჰყვა რუსეთში, მაგრამ 1736 წ. საქართველოში დაბრუნდა. ორმოციან წლებში კვლავ რუსეთში ჩავიდა. საგარეო საქმეთა კოლეგიის დიპლომატ-შიკრიკის თანამდებობას მიაღწია და კაპიტნის ჩინი მიიღო. თომა ბარათაშვილს თავის ძმასთან - პოეტ მამუკა ბარათაშვილთან ერთად საპატიო ადგილი უკავია ვახტანგის ამალის სალიტერატურო წრეში. მას დიდი პატივით მოიხსენიებს დავით გურამიშვილი. მისი ლიტერატურული ნაღვაწიდან შემორჩენილია სულ რამდენიმე ლექსი, რომელთაგან საყურადღებოა თორმეტსტროფიანი ლექსი „ექსორიანი“, რომელიც შთამბეჭდავად გადმოგვცემს სამშობლოს მოცილებული კაცის სულიერ განწყობილებას.
ტექსტი
ლექსის სწავლის წიგნი, გამოცემა გ. ლეონიძისა, 1920; ა. ბარამიძე, ნარკვევები, III, 1952, გვ. 295.
ლიტერატურა
გ. მიქაძე, თომა ბარათაშვილი, წიგნში: ქართული ლიტერატურის ისტორია, II, თბ., 1966.
