ბარათაშვილი თომა
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ბარათაშვილი თომა“ გადაიტანა გვერდზე „თომა ბარათაშვილი“) |
|||
| (2 მომხმარებლების 5 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''ბარათაშვილი თომა''' – XVIII | + | '''ბარათაშვილი თომა''' – ( XVIII ს. ), პოეტი, სამეფო კართან დაახლოებული პირი [[ვახტანგ მეექვსე]]ს გაჰყვა [[რუსეთი|რუსეთში]], მაგრამ 1736 წ. [[საქართველო]]ში დაბრუნდა. ორმოციან წლებში კვლავ რუსეთში ჩავიდა. საგარეო საქმეთა კოლეგიის დიპლომატ-შიკრიკის თანამდებობას მიაღწია და [[კაპიტანი|კაპიტნის]] ჩინი მიიღო. თომა ბარათაშვილს თავის ძმასთან - პოეტ [[მამუკა ბარათაშვილი|მამუკა ბარათაშვილ]]თან ერთად საპატიო ადგილი უკავია ვახტანგის ამალის სალიტერატურო წრეში. მას დიდი პატივით მოიხსენიებს [[დავით გურამიშვილი]]. მისი ლიტერატურული ნაღვაწიდან შემორჩენილია სულ რამდენიმე ლექსი, რომელთაგან საყურადღებოა თორმეტსტროფიანი ლექსი „ექსორიანი“, რომელიც შთამბეჭდავად გადმოგვცემს სამშობლოს მოცილებული კაცის სულიერ განწყობილებას. |
| + | ==ტექსტი== | ||
| + | * ლექსის სწავლის წიგნი, გამოცემა გ. ლეონიძისა, 1920; | ||
| + | * ა. ბარამიძე, ნარკვევები, III, 1952, გვ. 295. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ==ლიტერატურა== | ||
| + | * გ. მიქაძე, [[თომა ბარათაშვილი]], წიგნში: ქართული ლიტერატურის ისტორია, II, თბ., 1966. | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | [[ | + | [[ქართული მწერლობა: ლექსიკონი-ცნობარი]] |
| + | |||
[[კატეგორია:ქართველი პოეტები]] | [[კატეგორია:ქართველი პოეტები]] | ||
[[კატეგორია:ბარათაშვილები]] | [[კატეგორია:ბარათაშვილები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 23:09, 27 სექტემბერი 2023 მდგომარეობით
ბარათაშვილი თომა – ( XVIII ს. ), პოეტი, სამეფო კართან დაახლოებული პირი ვახტანგ მეექვსეს გაჰყვა რუსეთში, მაგრამ 1736 წ. საქართველოში დაბრუნდა. ორმოციან წლებში კვლავ რუსეთში ჩავიდა. საგარეო საქმეთა კოლეგიის დიპლომატ-შიკრიკის თანამდებობას მიაღწია და კაპიტნის ჩინი მიიღო. თომა ბარათაშვილს თავის ძმასთან - პოეტ მამუკა ბარათაშვილთან ერთად საპატიო ადგილი უკავია ვახტანგის ამალის სალიტერატურო წრეში. მას დიდი პატივით მოიხსენიებს დავით გურამიშვილი. მისი ლიტერატურული ნაღვაწიდან შემორჩენილია სულ რამდენიმე ლექსი, რომელთაგან საყურადღებოა თორმეტსტროფიანი ლექსი „ექსორიანი“, რომელიც შთამბეჭდავად გადმოგვცემს სამშობლოს მოცილებული კაცის სულიერ განწყობილებას.
[რედაქტირება] ტექსტი
- ლექსის სწავლის წიგნი, გამოცემა გ. ლეონიძისა, 1920;
- ა. ბარამიძე, ნარკვევები, III, 1952, გვ. 295.
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- გ. მიქაძე, თომა ბარათაშვილი, წიგნში: ქართული ლიტერატურის ისტორია, II, თბ., 1966.
