დადიანი მამია (I)
(→წყარო) |
Labashidze (განხილვა | წვლილი) |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''მამია (I) დადიანი''' - [[გიორგი (II) დადიანი|გიორგი (II) დადიანის]] ძე; [[ოდიშის ერისთავი]] და დასავლეთ [[საქართველო|საქართველოს]] მხედართმთავარი 1323-1345 წწ-ში. ვახუშტის შეფასებით, მან „''უმეტესად დაიპყრო ოდიში''“. მამია დადიანი მთავრის თითქმის ყველა ატრიბუტით სარგებლობდა, მაგრამ იძულებული გამხდარა დამორჩილებოდა მიქელს, ნარინის ძეს „''ხარკის მიცემითა და მოლაშქრედ თვისად''“ (''სოსელია''). | + | '''მამია (I) დადიანი''' - [[გიორგი (II) დადიანი|გიორგი (II) დადიანის]] ძე; [[ოდიშის ერისთავი]] და დასავლეთ [[საქართველო|საქართველოს]] მხედართმთავარი 1323-1345 წწ-ში. ვახუშტის შეფასებით, მან „''უმეტესად დაიპყრო ოდიში''“. მამია დადიანი მთავრის თითქმის ყველა [[ატრიბუტი|ატრიბუტით]] სარგებლობდა, მაგრამ იძულებული გამხდარა დამორჩილებოდა მიქელს, ნარინის ძეს „''ხარკის მიცემითა და მოლაშქრედ თვისად''“ (''სოსელია''). |
| − | 1327 წ. დავით ნარინის ძე მეფე კონსტანტინე გარდაიცვალა, რის შემდეგაც დასავლეთ საქართველოში შფოთი და არეულობა დაიწყო. ამ ვითარებით სარგებლობს გიორგი ბრწინვალე და დასავლეთ საქართველოში გადადის. ვახუშტის ცნობით, მას მორჩილება გამოუცხადეს ოდიშის ერისთავმა მამია დადიანმა, გიორგი გურიელმა, სვანთა ერისთავმა და აფხაზთა ერისთავმა შერვაშიძემ. გიორგი ბრწყივალემ დასავლეთ საქართველოს დიდებულები ერთგულებისათვის დიდად დაასაჩუქრა. მამია დადიანს მეფემ დადიანთა ძველი პრივილეგია აღუდგინა - მას დასავლეთ საქართველოს ჯარის ერთიანი სარდლობა ჩააბარა. | + | 1327 წ. დავით ნარინის ძე მეფე კონსტანტინე გარდაიცვალა, რის შემდეგაც დასავლეთ საქართველოში შფოთი და არეულობა დაიწყო. ამ ვითარებით სარგებლობს გიორგი ბრწინვალე და დასავლეთ საქართველოში გადადის. ვახუშტის ცნობით, მას მორჩილება გამოუცხადეს ოდიშის ერისთავმა მამია დადიანმა, გიორგი გურიელმა, სვანთა ერისთავმა და აფხაზთა ერისთავმა შერვაშიძემ. გიორგი ბრწყივალემ დასავლეთ საქართველოს დიდებულები ერთგულებისათვის დიდად დაასაჩუქრა. მამია დადიანს მეფემ დადიანთა ძველი პრივილეგია აღუდგინა - მას დასავლეთ საქართველოს ჯარის ერთიანი [[სარდლობა]] ჩააბარა. |
| ხაზი 13: | ხაზი 13: | ||
'''ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში'''. [ენციკლოპედიური ლექსიკონი]. – კორნელი კეკელიძის სახელობის საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი. – თბილისი 2017 | '''ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში'''. [ენციკლოპედიური ლექსიკონი]. – კორნელი კეკელიძის სახელობის საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი. – თბილისი 2017 | ||
| + | |||
| + | ==იხილე აგრეთვე== | ||
| + | [http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00008819/ მამია I დადიანი] | ||
[[კატეგორია:ერისთავები]] | [[კატეგორია:ერისთავები]] | ||
[[კატეგორია:ოდიშის ერისთავები]] | [[კატეგორია:ოდიშის ერისთავები]] | ||
[[კატეგორია:დადიანები]] | [[კატეგორია:დადიანები]] | ||
11:36, 7 მარტი 2018-ის ვერსია
მამია (I) დადიანი - გიორგი (II) დადიანის ძე; ოდიშის ერისთავი და დასავლეთ საქართველოს მხედართმთავარი 1323-1345 წწ-ში. ვახუშტის შეფასებით, მან „უმეტესად დაიპყრო ოდიში“. მამია დადიანი მთავრის თითქმის ყველა ატრიბუტით სარგებლობდა, მაგრამ იძულებული გამხდარა დამორჩილებოდა მიქელს, ნარინის ძეს „ხარკის მიცემითა და მოლაშქრედ თვისად“ (სოსელია).
1327 წ. დავით ნარინის ძე მეფე კონსტანტინე გარდაიცვალა, რის შემდეგაც დასავლეთ საქართველოში შფოთი და არეულობა დაიწყო. ამ ვითარებით სარგებლობს გიორგი ბრწინვალე და დასავლეთ საქართველოში გადადის. ვახუშტის ცნობით, მას მორჩილება გამოუცხადეს ოდიშის ერისთავმა მამია დადიანმა, გიორგი გურიელმა, სვანთა ერისთავმა და აფხაზთა ერისთავმა შერვაშიძემ. გიორგი ბრწყივალემ დასავლეთ საქართველოს დიდებულები ერთგულებისათვის დიდად დაასაჩუქრა. მამია დადიანს მეფემ დადიანთა ძველი პრივილეგია აღუდგინა - მას დასავლეთ საქართველოს ჯარის ერთიანი სარდლობა ჩააბარა.
წყაროები და ლიტერატურა
ვახუშტი 1973: 801; სოსელია 1951: 176, 182; ბახტაძე 2003: 243-244.
წყარო
ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში. [ენციკლოპედიური ლექსიკონი]. – კორნელი კეკელიძის სახელობის საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი. – თბილისი 2017
