ჩინეთი
(ახალი გვერდი: '''ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის დროშა''' '''...) |
|||
| ხაზი 3: | ხაზი 3: | ||
სამხრეთ-აღმოსავლეთით ესაზღვრება ყვითელი, აღმოსავლეთ ჩინეთის და სამხრეთ ჩინეთის ზღვები. | სამხრეთ-აღმოსავლეთით ესაზღვრება ყვითელი, აღმოსავლეთ ჩინეთის და სამხრეთ ჩინეთის ზღვები. | ||
| − | '''ფართობი''' — 9,6 მლნ. | + | '''ფართობი''' — 9,6 მლნ. კმ<sup>2</sup>. |
'''მოსახლეობა''' — 1,354 მლრდ. კაცი (2012). | '''მოსახლეობა''' — 1,354 მლრდ. კაცი (2012). | ||
17:08, 24 თებერვალი 2018-ის ვერსია
ჩინეთი (China – ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა) — სახელმწიფო ცენტრალურ და აღმოსავლეთ აზიაში. ქვეყანას აღმოსავლეთით და სამხრეთ-აღმოსავლეთით ესაზღვრება ყვითელი, აღმოსავლეთ ჩინეთის და სამხრეთ ჩინეთის ზღვები.
ფართობი — 9,6 მლნ. კმ2.
მოსახლეობა — 1,354 მლრდ. კაცი (2012).
ოფიციალური ენა — ჩინური.
დედაქალაქი — ქ. პეკინი.
ადმინისტრაციულად იყოფა: 23 პროვინციად (ტაივანის ჩათვლით), 5 ავტონომიურ რაიონად, 4 ცენტრალური დაქვემდებარების ქალაქად და სიანგანის სპეციალურ ადმინისტრაციულ რაიონად.
უმაღლესი ხელისუფლება და საკანონმდებლო ორგანო – სრულიად ჩინეთის სახალხო წარმომადგენელთა კრება.
სახელმწიფოს მეთაურია ამ კრების მიერ არჩეული თავმჯდომარე.
აღმასრულებელი ორგანო — სახელმწიფო საბჭო (მთავრობა).
1911 წელს შეიქმნა ჩინეთის რესპუბლიკა. 1949 წლის 1 ოქტომბერს გამოცხადდა ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა. გაეროს უშიშროების საბჭოს მუდმივი წევრი, ბირთვული სახელმწიფო. ჩინეთი ინდუსტრიულ-აგრარული ქვეყანაა. ფლობს ნედლეულის მნიშვნელოვან მარაგს.
მრეწველობის წამყვანი დარგებია: მანქანათმშენებლობა, საფეიქრო მრეწველობა.
განვითარებულია: მეტალურგია, ქვანახშირის, ნავთობის მოპოვება, სამხედრო მრეწველობა.
წარმატებით ხორციელდება კოსმოსური კვლევა. სოფლის მეურნეობა ძირითადად აკმაყოფილებს ქვეყნის მოთხოვნილებას კვების პროდუქტებზე. ჩინეთს უჭირავს ერთ-ერთი წამყვანი ადგილი მსოფლიოში მარცვლეულის, ბამბის, ხორცის, ბრინჯის წარმოებაში.
მის ტერიტორიაზე განთავსებულია 116 საზღვაო პორტი, მათგან უმსხვილესია: შანხაი, დალიანი, გაოსიუნი, ცინდაო, ნანკინი, გუანჩჯოუ.
110-ზე მეტი აეროპორტი, მათგან 58-ს შეუძლია მიიღოს მძიმე ლაინერები.
შეიარაღებული ძალები (სახალხო-განმათავისუფლებელი არმია) საერთო შემადგენლობით 2,2 მლნ. კაცი (2012), სახმელეთო ჯარები 1,6 მლნ, სამხედრო-საჰაერო 0,4 მლნ და სამხედრო-საზღვაო 0,2 მლნ. დაკომპლექტება ხორციელდება გაწვევით.
