აშოტ I დიდი

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
(წყარო)
 
(2 მომხმარებლების 10 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.)
ხაზი 1: ხაზი 1:
 
[[ფაილი:ASHOT KURAPALATI.JPG|thumb|წმ. მოწამე აშოტ I კურაპალატი]]
 
[[ფაილი:ASHOT KURAPALATI.JPG|thumb|წმ. მოწამე აშოტ I კურაპალატი]]
'''აშოტ I დიდი''' – (კურაპალატი) (გ. 829), წმ. მოწამე (ხსენების დღე 29.01/11.02). ტაო-კლარ-ჯეთის [[ბაგრატიონები|ბაგრატიონთა]] დინასტიის მამამთავარი. IX ს. 20-იან წლებამდე იყო [[ქართლი]]ს ერისმთავარი.
+
'''აშოტ I დიდი''' – (კურაპალატი) (გ. 826), წმ. მოწამე (ხსენების დღე 29.01/11.02). [[ტაო]]-[[კლარჯეთი (ისტორიული მხარე სამხრეთ საქართველოში)|კლარჯეთი]]ს [[ბაგრატიონები|ბაგრატიონთა]] დინასტიის მამამთავარი. IX ს. 20-იან წლებამდე იყო [[ქართლი]]ს ერისმთავარი, ბაგრატიონთა დინასტიის წარმომადგენელი. ბაგრატიონთა შესახებ „[[ქართლის ცხოვრება]]ში“ საგანგებო თხზულებაა შესული [[სუმბატ დავითის ძე|სუმბატ დავითის ძის]] ავტორობით.
  
სათავეში ედგა ქართლის [[ბრძოლა]]ს არაბთა წინააღმდეგ. ურთიერთობა ჰქონდა [[ბიზანტია]]სთან და „ბერძენთა მეფემ (ე.ი. ბიზანტიის იმპერატორმა) მიუბოძა კურაპალატობა“. არაბებთან ბრძოლაში თავდაპირველად წარმატებას მიაღწია, მაგრამ შემდეგ დამარცხდა და იძულებული გახდა, გასცლოდა ქართლს. ოჯახის წევრებისა და მცირე ამალის თანხლებით აშოტ I „წარემართა რათა წარვიდეს საბერძნეთად“, მაგრამ გზად ფარავანზე შეჩერებულ აშოტ I-ს და მის ამალას თავს დაეხნენ „[[სარკინოზი|სარკინოზნი]]“. „შეეწია ღმერთი აშოტ კურაპალატსა და კნინსა მას ლაშქარსა მისსა, მოსცა ძლევა მათ ზედა“. აშოტ I ბიზანტიას აღარ წავიდა და დამკვიდრდა შავშეთ-კლარჯეთში, ბაგრატიონთა დომენში, ბიზანტიის ხელდებულ ქვეყანაში, რომელიც დიდად იყო დაზარალებული არაბთა შემოსევების შედეგად. განაახლა და რეზიდენციად გაიხადა [[არტანუჯი (ციხე-ქალაქი)|არტანუჯი]], რომელიც [[ვახტანგ გორგასალი|ვახტანგ გორგასალმა]] ააგო. მნიშვნელოვნად გააფართოვა თავისი სამფლობელოები, „ზოგი იყიდა საფასოთა, ზოგი ოჴერი აღაშენა და განამრავლა სოფლები აშოტ კურაპალატმა ქუეყანათა მათ შინა“. აშოტ I-მა საფუძველი ჩაუყარა ტაო-კლარჯეთის სამთავროს, რომლის შემადგენლობაში შედიოდა: [[შავშეთი]], კლარჯეთი, ნიგალი, [[აჭარა]], ტაო, [[სამცხე]], [[ჯავახეთი]], [[არტაანი (მხარე სამხრეთ საქართველოში)|არტაანი]]. ამიერიდან ქართლის პოლიტიკურმა ცენტრმა მთლიანად სამხრეთში გადაინაცვლა. იგი ბრძოლას აგრძელებდა [[შიდა ქართლი]]სათვის და აფართოებდა სამთავროს საზღვარს „კლარჯეთითგან ვიდრე ქსნამდე“, რის გამოც ქართლის ისტორიაში ამ ხანას პირობითად, ტაო-კლარჯეთის ან „ქართველთა სამეფოს“ პერიოდიც ეწოდება. არაბთა წინააღმდეგ ბრძოლის სამზადისში, როდესაც იგი ელოდა [[ლაშქარი|ლაშქრის]] შევსებას, „დაესხნეს მას სარკინოზნი უცნაურად და აოტნეს“. აშოტ I დაბანაკდა ნიგალის ხევს და ელოდა დამხმარე ძალის მოსვლას, მაგრამ შინაგამცემლებმა ეკლესიას შეფარებული აშოტ I „მოწყლეს... მახჳლითა საკურთხეველსა ზედა და შეისუარა საკურთხეველი იგი სისხლითა მისითა... და სისხლი იგი დათხეული დღესაცა საჩინოდ სახილველ არს“. აშოტ I დაკრძალეს არტანუჯის ციხეში, მის მიერ შექმნილ საძვალეში.  
+
როგორც მემატიანე გვიამბობს, აშოტმა [[კლარჯეთი]]ს თემში განაახლა [[არტანუჯის ციხე]]-სიმაგრე, აქ ააშენა ქალაქი, კარის ეკლესია (გაიჩინა სასაფლაო) და იგი რეზიდენციად გახადა. დაიწყო გაპარტახებული ქვეყნის აღდგენა, საღვრების გაფართოება. მის დროს სამთავროს ფარგლებში შედიოდა შაშვეთი, კლარჯეთი, ნიგალი, [[აჭარა]], [[ტაო]], სპერი, [[სამცხე-ჯავახეთი]], არტაანი. „მატიანე ქართლისაჲ“-ს ცნობით მან გაილაშქრა [[კახეთი]]ს მთავრის, [[გრიგოლი (კახეთის ქორეპისკოპოსი)|გრიგოლი]]ს წინააღმდეგ. აშოტს ეხმარებოდა აფხაზეთის მეფე [[თეოდოს III|თეოდოსი]], ხოლო გრიგოლს წინარები და [[თბილისი]]ს [[ამირა]]. აშოტმა დაიპყრო ქართლი და გააფართოვა თავისი ქვეყანა „კლარჯეთიდგან ვიდრე ქსანამდე“. სუმბატ დავითის ძე კი მის მიერ დაპყრობილ ქვეყანათა საზღვარ ბარდავამდე ავრცობს.
  
აშოტ I-ის დროს სამთავროში დიდი საეკლესიო მშენებლობა დაიწყო. მან არტანუჯის ციხეში „აღაშენა ციხესა მას შინა ეკლესია მოციქულთა პეტრესი და პავლესი“. აშოტ I იყო დიდად მორწმუნე და ღვთის მოშიში. გიორგი მერჩულე აღნიშნავს, რომ იგი „ღმრთისმსახური ჴელმწიფეჲ დიდი ბაგრატონიანი აშოტ კურაპალატი, კეთილადმორწმუნეჲ“ იყო. მას შემდეგ, რაც „ღმრთისმსახურსა მეფესა აშოტ კურაპალატსა აუწყა გაბრიელ ერისმთავარმან სანატრელისა მამისა გრიგოლის ღირსებაჲ და უცხოებალ და უქმსა უდაბნოსა მონასტრისა შენებაჲ“, აშოტ I-მა დიდი სიხარულით და პატივით ისტუმრა [[გრიგოლ ხანძთელი]] თავის სასახლეში. აშოტ I-მა წმ. გრიგოლს „შესწირნა ადგილნი კეთილნი და შატბერდისა ადგილი აგარაკად ხანცთისა“.
+
აშოტ I-ის დროს სამხრეთ-დასავლეთ საქართველოში დაიწყო დიდი საეკლესიო მშენებლობა. აშენდა [[ხანძთა]], აიგო და განახლდა ეკლესია-მონასტრები.
  
 +
აშოტი არაბთა წინააღმდეგ [[ბრძოლა]]ს შეეწირა. იგი ეკლესიაში საკურთხეველზე დააკლეს.  „მოწყლეს… მახჳლითა საკურთხეველსა ზედა და შეისუარა საკურთხეველი იგი სისხლითა მისითა… და სისხლი იგი დათხეული დღესაცა საჩინოდ სახილველ არს“. აშოტ I დაკრძალეს [[არტანუჯის ციხე|არტანუჯის ციხეში]], მის მიერ შექმნილ [[საძვალე]]ში.
  
 +
აშოტ ბაგრატიონმა ვრცელი და ძლიერი სამეფო შექმნა, რომელსაც დიდ ანგარიშს უწევდნენ მისი თანამედროვე [[ქართველები|ქართველი]] თუ უცხოელი სახელმწიფო მოღვაწეები, მის დროს განსაკუთრებით აღზევდა ბაგრატიონთა გვარი და სათანადოდ დასაბუთდა კიდეც ამ გვარის პოლიტიკური ხელისუფლების კანონიერება.
  
 +
აშოტ I-ის რიცხვმრავალი შთამომავლობაში გამოიყოფა ორი მთავარი შტო: „კლარჯეთის ხელმწიფენი“ და „მეფენი ტაოსი“. ამ უკანასკნელში  IX საუკუნის დასასრულს მკვიდრდება „ქართველთა მეფობა“.
 +
 +
 +
 +
{|
 +
|-
 +
| [[ფაილი:Logo1.JPG|მარჯვენა|10px|]] [[აშოტ|აშოტ მრავალმნიშვნელოვანი]]
 +
|}
 
== წყარო ==
 
== წყარო ==
* [[საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია:ენციკლოპედია]]
+
* [[საქართველოს მეფეები]]
  
 
[[კატეგორია:ქართველი წმინდანები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი წმინდანები]]
 
[[კატეგორია:წმინდანები]]
 
[[კატეგორია:წმინდანები]]
 
[[კატეგორია:ბაგრატიონები]]
 
[[კატეგორია:ბაგრატიონები]]
 +
[[კატეგორია:ტაო-კლარჯეთის ბაგრატიონები]]
 
[[კატეგორია:ქართლის ერისმთავრები]]
 
[[კატეგორია:ქართლის ერისმთავრები]]
[[კატეგორია:საქართველოს მეფეები]]
 
[[კატეგორია:საქართველოს ისტორია]]
 
 
[[კატეგორია:ტაო-კლარჯეთის მეფეები]]
 
[[კატეგორია:ტაო-კლარჯეთის მეფეები]]
 +
[[კატეგორია:ქართველი კურაპალატები]]

მიმდინარე ცვლილება 18:36, 18 ივნისი 2024 მდგომარეობით

წმ. მოწამე აშოტ I კურაპალატი

აშოტ I დიდი – (კურაპალატი) (გ. 826), წმ. მოწამე (ხსენების დღე 29.01/11.02). ტაო-კლარჯეთის ბაგრატიონთა დინასტიის მამამთავარი. IX ს. 20-იან წლებამდე იყო ქართლის ერისმთავარი, ბაგრატიონთა დინასტიის წარმომადგენელი. ბაგრატიონთა შესახებ „ქართლის ცხოვრებაში“ საგანგებო თხზულებაა შესული სუმბატ დავითის ძის ავტორობით.

როგორც მემატიანე გვიამბობს, აშოტმა კლარჯეთის თემში განაახლა არტანუჯის ციხე-სიმაგრე, აქ ააშენა ქალაქი, კარის ეკლესია (გაიჩინა სასაფლაო) და იგი რეზიდენციად გახადა. დაიწყო გაპარტახებული ქვეყნის აღდგენა, საღვრების გაფართოება. მის დროს სამთავროს ფარგლებში შედიოდა შაშვეთი, კლარჯეთი, ნიგალი, აჭარა, ტაო, სპერი, სამცხე-ჯავახეთი, არტაანი. „მატიანე ქართლისაჲ“-ს ცნობით მან გაილაშქრა კახეთის მთავრის, გრიგოლის წინააღმდეგ. აშოტს ეხმარებოდა აფხაზეთის მეფე თეოდოსი, ხოლო გრიგოლს წინარები და თბილისის ამირა. აშოტმა დაიპყრო ქართლი და გააფართოვა თავისი ქვეყანა „კლარჯეთიდგან ვიდრე ქსანამდე“. სუმბატ დავითის ძე კი მის მიერ დაპყრობილ ქვეყანათა საზღვარ ბარდავამდე ავრცობს.

აშოტ I-ის დროს სამხრეთ-დასავლეთ საქართველოში დაიწყო დიდი საეკლესიო მშენებლობა. აშენდა ხანძთა, აიგო და განახლდა ეკლესია-მონასტრები.

აშოტი არაბთა წინააღმდეგ ბრძოლას შეეწირა. იგი ეკლესიაში საკურთხეველზე დააკლეს. „მოწყლეს… მახჳლითა საკურთხეველსა ზედა და შეისუარა საკურთხეველი იგი სისხლითა მისითა… და სისხლი იგი დათხეული დღესაცა საჩინოდ სახილველ არს“. აშოტ I დაკრძალეს არტანუჯის ციხეში, მის მიერ შექმნილ საძვალეში.

აშოტ ბაგრატიონმა ვრცელი და ძლიერი სამეფო შექმნა, რომელსაც დიდ ანგარიშს უწევდნენ მისი თანამედროვე ქართველი თუ უცხოელი სახელმწიფო მოღვაწეები, მის დროს განსაკუთრებით აღზევდა ბაგრატიონთა გვარი და სათანადოდ დასაბუთდა კიდეც ამ გვარის პოლიტიკური ხელისუფლების კანონიერება.

აშოტ I-ის რიცხვმრავალი შთამომავლობაში გამოიყოფა ორი მთავარი შტო: „კლარჯეთის ხელმწიფენი“ და „მეფენი ტაოსი“. ამ უკანასკნელში IX საუკუნის დასასრულს მკვიდრდება „ქართველთა მეფობა“.


Logo1.JPG აშოტ მრავალმნიშვნელოვანი

[რედაქტირება] წყარო

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები