გოგიჩაიშვილი ფილიპე

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
(წყარო)
 
(3 მომხმარებლების 8 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.)
ხაზი 1: ხაზი 1:
'''გოგიჩაიშვილი ფილიპე გაბრიელის ძე''' (20.I.1872, სოფ. ლანჩხუთი, ოზურგეთის მაზრ. - 29.III. 1950, [[თბილისი]]) - პოლიტიკური და საზოგადო მოღვაწე, პუბლიცისტი, ეკონომიკის მეცნიერებათა დოქტორი (1935), საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1945), ქართული ეკონომიკური სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი.  
+
[[ფაილი:Gogichaishvili pilipe.jpg|thumb|'''ფილიპე გოგიჩაიშვილი''']]
 +
'''გოგიჩაიშვილი ფილიპე გაბრიელის ძე''' ''(დ. - 20.I.1872, სოფ. [[ლანჩხუთი]], ოზურგეთის მაზრ. - გ. - 29.III. 1950, [[თბილისი]])'' - პოლიტიკური და საზოგადო მოღვაწე, პუბლიცისტი, ეკონომიკის მეცნიერებათა დოქტორი (1935), საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1945), ქართული ეკონომიკური სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი.  
  
 
====ბიოგრაფია====
 
====ბიოგრაფია====
1892 წ-დან ეწეოდა სამეცნიერო-პუბლიცისტურ მოღვაწეობას. დაამთავრა ლაიპციგის უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტის ეკონომიკის განყოფილება ფილოსოფიის დოქტორის ხარისხით (1901). რედაქტორობდა გაზ. „ივერიას“ (1905-1906).
+
1892 წლიდან ეწეოდა სამეცნიერო-პუბლიცისტურ მოღვაწეობას. დაამთავრა ლაიფციგის უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტის ეკონომიკის განყოფილება ფილოსოფიის დოქტორის ხარისხით (1901). რედაქტორობდა გაზ. „ივერიას“ (1905-1906). სხვადასხვა დროს იყო თბილისის საქალაქო სათათბიროს, აგრეთვე, [[კავკასია|კავკასიის]] სოფლის მეურნეობის საზოგადოების სტატისტიკური ბიუროს ხელმძღვანელი (1903-1913); სრულიად რუსეთის საერობო კავშირის რწმუნებული [[ამიერკავკასია|ამიერკავკასიაში]] (1914-1916 ). იყო კახეთის რკინიგზის გამგეობის თავმჯდომარე (1917-1918).
სხვადასხვა დროს იყო თბილისის საქალაქო სათათბიროს, აგრეთვე, [[კავკასია|კავკასიის]] სოფლის მეურნეობის საზოგადოების სტატისტიკური ბიუროს ხელმძღვანელი (1903-1913); სრულიად რუსეთის საერობო კავშირის რწმუნებული [[ამიერკავკასია|ამიერკავკასიაში]] (1914-1916 ). იყო კახეთის რკინიგზის გამგეობის თავმჯდომარე (1917-1918).
+
  
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის შექმნის შემდეგ მოღვაწეობდა სახელმწიფო კონტროლიორად ანუ მინისტრად
+
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის შექმნის შემდეგ მოღვაწეობდა სახელმწიფო კონტროლიორად ანუ მინისტრად (1918-1920). იყო [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი|თბილისის უნივერსიტეტის]] ერთ-ერთი დამაარსებელი და პროფესორი (1918-1950). თსუ-ში კითხულობდა პოლიტიკური ეკონომიის, ფინანსების, სტატისტიკისა და ეკონომიკური აზრის ისტორიის საუნივერსიტეტო კურსს. მისი თაოსნობით სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტის ბაზაზე ჩამოყალიბდა სოციალურ-ეკონომიკური ფაკულტეტი. იყო ასევე პოლიტიკური ეკონომიის კათედრის ორგანიზატორი და გამგე; სტატისტიკის კათედრის დამაარსებელი და ხელმძღვანელი.
(1918-1920). იყო თბილისის უნივერსიტეტის ერთ-ერთი დამაარსებელი და პროფესორი (1918-1950). თსუ-ში კითხულობდა პოლიტიკური ეკონომიის, ფინანსების, სტატისტიკისა და ეკონომიკური აზრის ისტორიის საუნივერსიტეტო კურსს. მისი თაოსნობით სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტის ბაზაზე ჩამოყალიბდა სოციალურ-ეკონომიკური ფაკულტეტი. იყო ასევე პოლიტიკური ეკონომიის კათედრის ორგანიზატორი და გამგე; სტატისტიკის კათედრის დამაარსებელი და ხელმძღვანელი.
+
  
სოცოცხლის უკანასკნელ წლებში შეთავსებით მუშაობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ეკონომიკის ინსტიტუტში
+
სიცოცხლის უკანასკნელ წლებში შეთავსებით მუშაობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ეკონომიკის ინსტიტუტში (1945-1950 ). ეწეოდა ნაყოფიერ სამეცნიერო მოღვაწეობას. მის სამეცნიერო ნაშრომებში ძირითადად შესწავლილია [[საქართველო|საქართველოს]] და ამიერკავკასიის სხვა ქვეყნების სოციალურ-ეკონომიკური და საზოგადოებრივ-პოლიტიკური საკითხები. მისი პირველი კაპიტალური გამოკვლევა იყო ლაიფციგის უნივერსიტეტში დაცული სადოქტორო დისერტაცია: „ხელოსნობა საქართველოში“, რომელიც ტიუბინგენში გერმანულ ენაზე წიგნად გამოიცა (1901) და [[ევროპა|ევროპას]] საქართველოს [[ეკონომიკა]] გააცნო. მისი რედაქციით რუსულ ენაზე გამოიცა ორტომიანი ნაშრომი „სტატისტიკური ცნობების კრებული კერძო მიწათმფლობელობის შესახებ თბილისისა და ქუთაისის გუბერნიებში“ (1910). მისი უშუალო მონაწილეობით ითარგმნა და რედაქტირებულ იქნა კ. მარქსის თხზულებანი, კერძოდ, „კაპიტალის“ I (1930), II და III ტომები (1932-1934), „ფილოსოფიის სიღატაკე“ (1931), „პოლიტიკური ეკონომიის კრიტიკისათვის“ (1932 წ.), „კომუნისტური პარტიის მანიფესტი“
(1945-1950 ). ეწეოდა ნაყოფიერ სამეცნიერო მოღვაწეობას. მის სამეცნიერო ნაშრომებში ძირითადად შესწავლილია [[საქართველო|საქართველოს]] და ამიერკავკასიის სხვა ქვეყნების სოციალურ=ეკონომიკური დასაზოგადოებრივ-პოლიტიკური საკითხები. მისი პირველი კაპიტალური გამოკვლევა იყო ლაიპციგის უნივერსიტეტში დაცული სადოქტორო დისერტაცია: „ხელოსნობა საქართველოში“, რომელიც ტიუბინგენში გერმანულ ენაზე წიგნად გამოიცა (1901) და [[ევროპა|ევროპას]] საქართველოს ეკონომიკა გააცნო. მისი რედაქციით რუსულ ენაზე გამოიცა ორტომიანი ნაშრომი „სტატისტიკური ცნობების კრებული კერძო მიწათმფლობელობის შესახებ თბილისისა და ქუთაისის გუბერნიებში“ (1910). მისი უშუალო მონაწილეობით ითარგმნა და რედაქტირებულ იქნა კ. მარქსის თხზულებანი, კერძოდ, „კაპიტალის“ I (1930), II და III ტომები
+
(1940 წ.), დ. რიკარდოს „პოლიტიკური ეკონომიისა და დაბეგვრის საფუძვლები“ (1937 ), ა. სმიტის „გამოკვლევა ხალხთა სიმდიდრის ბუნებისა და მიზეზების შესახებ“ (ტ. I, 1938) და სხვ.  
(1932-1934), „ფილოსოფიის სიღატაკე“ (1931), „პოლიტიკური ეკონომიის კრიტიკისათვის“
+
(1932 წ.), „კომუნისტური პარტიის მანიფესტი“
+
(1940 წ.), დ. რიკარდოს „პოლიტიკური ეკონომიისა და დაბეგვრის საფუძვლები“ (1937 ),
+
ა. სმიტის „გამოკვლევა ხალხთა სიმდიდრის ბუნებისა და მიზეზების შესახებ“ (ტ. I, 1938)
+
და სხვ.  
+
  
მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვის ქართული ფოლკლორისტიკის წინაშე. 1904 მან [[ანდერძი|ანდერძით]] მიიღო პ. უმიკაშვილის მიერ შეკრებილი ქართული ფოლკლორის ნიმუშების მდიდარი კოლექცია, რომლის ნაწილი 1905 გამოსცა ვრცელი წინასიტყვაობით („სახალხო ლექსები“). 1937 გამოსცა ამ კოლექციის პოეტური ნაწილი („ხალხური სიტყვიერება“, ტ. I).  
+
მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვის ქართული ფოლკლორისტიკის წინაშე. 1904 მან [[ანდერძი|ანდერძით]] მიიღო პ. უმიკაშვილის მიერ შეკრებილი ქართული ფოლკლორის ნიმუშების მდიდარი კოლექცია, რომლის ნაწილი 1905 გამოსცა ვრცელი წინასიტყვაობით („სახალხო ლექსები“). 1937 წელს გამოსცა ამ კოლექციის პოეტური ნაწილი („ხალხური სიტყვიერება“, ტ. I).  
  
ფ. გოგიჩაიშვილის ნეშტი 2002 წ-ის 13 სექტემბერს ვაკის სასაფლაოდან გადაასვენეს თსუ-ის პანთეონში. 2008 საქართველოს მეცნ. ეროვნულმა აკადემიამ დააწესა მისი სახელობის პრემია ეკონომიკის დარგში.
+
ფ. გოგიჩაიშვილის ნეშტი 2002 წლის 13 სექტემბერს ვაკის სასაფლაოდან გადაასვენეს თსუ-ის პანთეონში. 2008 საქართველოს მეცნნიერებათა ეროვნულმა აკადემიამ დააწესა მისი სახელობის პრემია ეკონომიკის დარგში.
:::::::::::::::::::::::::::::::::ნიკო ჯავახიშვილი
+
 
 +
'''ნიკო ჯავახიშვილი'''
  
 
==თხზულებები==
 
==თხზულებები==
ხაზი 26: ხაზი 21:
 
* Малоземелье среди крестьян Закавказья, Тфл., 1903;  
 
* Малоземелье среди крестьян Закавказья, Тфл., 1903;  
 
* Das Gewerbe in Georgien unter besonderer Berücksichtigung der primitiven Betriebsformen, Tübingen, 1901
 
* Das Gewerbe in Georgien unter besonderer Berücksichtigung der primitiven Betriebsformen, Tübingen, 1901
 
  
 
==ლიტერატურა==
 
==ლიტერატურა==
ხაზი 39: ხაზი 33:
 
[[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]]
 
[[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]]
  
[[კატეგორია:ქართველი პოლიტიკოსები]]
+
[[კატეგორია:ქართველი პოლიტიკური მოღვაწენი]]  
 
[[კატეგორია:ქართველი პუბლიცისტები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი პუბლიცისტები]]
 
[[კატეგორია:საქართველოს საზოგადო მოღვაწეები]]
 
[[კატეგორია:საქართველოს საზოგადო მოღვაწეები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი მეცნიერები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი მეცნიერები]]
[[კატეგორია:ქართველი ეკონმისტები]]
+
[[კატეგორია:ქართველი ეკონომისტები]]  
[[კატეგორია:საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის მთავრობა]]
+
 
[[კატეგორია:საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის მთავრობის წევრები‏‎]]
 
[[კატეგორია:საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის მთავრობის წევრები‏‎]]
 +
[[კატეგორია: თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დამაარსებლები‏‎]]
 +
[[კატეგორია: თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორები]]
 +
[[კატეგორია:გოგიჩაიშვილები]]

მიმდინარე ცვლილება 20:03, 3 აპრილი 2024 მდგომარეობით

ფილიპე გოგიჩაიშვილი

გოგიჩაიშვილი ფილიპე გაბრიელის ძე (დ. - 20.I.1872, სოფ. ლანჩხუთი, ოზურგეთის მაზრ. - გ. - 29.III. 1950, თბილისი) - პოლიტიკური და საზოგადო მოღვაწე, პუბლიცისტი, ეკონომიკის მეცნიერებათა დოქტორი (1935), საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1945), ქართული ეკონომიკური სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი.

სარჩევი

[რედაქტირება] ბიოგრაფია

1892 წლიდან ეწეოდა სამეცნიერო-პუბლიცისტურ მოღვაწეობას. დაამთავრა ლაიფციგის უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტის ეკონომიკის განყოფილება ფილოსოფიის დოქტორის ხარისხით (1901). რედაქტორობდა გაზ. „ივერიას“ (1905-1906). სხვადასხვა დროს იყო თბილისის საქალაქო სათათბიროს, აგრეთვე, კავკასიის სოფლის მეურნეობის საზოგადოების სტატისტიკური ბიუროს ხელმძღვანელი (1903-1913); სრულიად რუსეთის საერობო კავშირის რწმუნებული ამიერკავკასიაში (1914-1916 ). იყო კახეთის რკინიგზის გამგეობის თავმჯდომარე (1917-1918).

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის შექმნის შემდეგ მოღვაწეობდა სახელმწიფო კონტროლიორად ანუ მინისტრად (1918-1920). იყო თბილისის უნივერსიტეტის ერთ-ერთი დამაარსებელი და პროფესორი (1918-1950). თსუ-ში კითხულობდა პოლიტიკური ეკონომიის, ფინანსების, სტატისტიკისა და ეკონომიკური აზრის ისტორიის საუნივერსიტეტო კურსს. მისი თაოსნობით სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტის ბაზაზე ჩამოყალიბდა სოციალურ-ეკონომიკური ფაკულტეტი. იყო ასევე პოლიტიკური ეკონომიის კათედრის ორგანიზატორი და გამგე; სტატისტიკის კათედრის დამაარსებელი და ხელმძღვანელი.

სიცოცხლის უკანასკნელ წლებში შეთავსებით მუშაობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ეკონომიკის ინსტიტუტში (1945-1950 ). ეწეოდა ნაყოფიერ სამეცნიერო მოღვაწეობას. მის სამეცნიერო ნაშრომებში ძირითადად შესწავლილია საქართველოს და ამიერკავკასიის სხვა ქვეყნების სოციალურ-ეკონომიკური და საზოგადოებრივ-პოლიტიკური საკითხები. მისი პირველი კაპიტალური გამოკვლევა იყო ლაიფციგის უნივერსიტეტში დაცული სადოქტორო დისერტაცია: „ხელოსნობა საქართველოში“, რომელიც ტიუბინგენში გერმანულ ენაზე წიგნად გამოიცა (1901) და ევროპას საქართველოს ეკონომიკა გააცნო. მისი რედაქციით რუსულ ენაზე გამოიცა ორტომიანი ნაშრომი „სტატისტიკური ცნობების კრებული კერძო მიწათმფლობელობის შესახებ თბილისისა და ქუთაისის გუბერნიებში“ (1910). მისი უშუალო მონაწილეობით ითარგმნა და რედაქტირებულ იქნა კ. მარქსის თხზულებანი, კერძოდ, „კაპიტალის“ I (1930), II და III ტომები (1932-1934), „ფილოსოფიის სიღატაკე“ (1931), „პოლიტიკური ეკონომიის კრიტიკისათვის“ (1932 წ.), „კომუნისტური პარტიის მანიფესტი“ (1940 წ.), დ. რიკარდოს „პოლიტიკური ეკონომიისა და დაბეგვრის საფუძვლები“ (1937 ), ა. სმიტის „გამოკვლევა ხალხთა სიმდიდრის ბუნებისა და მიზეზების შესახებ“ (ტ. I, 1938) და სხვ.

მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვის ქართული ფოლკლორისტიკის წინაშე. 1904 მან ანდერძით მიიღო პ. უმიკაშვილის მიერ შეკრებილი ქართული ფოლკლორის ნიმუშების მდიდარი კოლექცია, რომლის ნაწილი 1905 გამოსცა ვრცელი წინასიტყვაობით („სახალხო ლექსები“). 1937 წელს გამოსცა ამ კოლექციის პოეტური ნაწილი („ხალხური სიტყვიერება“, ტ. I).

ფ. გოგიჩაიშვილის ნეშტი 2002 წლის 13 სექტემბერს ვაკის სასაფლაოდან გადაასვენეს თსუ-ის პანთეონში. 2008 საქართველოს მეცნნიერებათა ეროვნულმა აკადემიამ დააწესა მისი სახელობის პრემია ეკონომიკის დარგში.

ნიკო ჯავახიშვილი

[რედაქტირება] თხზულებები

  • ფ. გოგიჩაიშვილი, რჩეული ნაწერები, პ. გუგუშვილის რედ., ტ. I, თბ., 1974;
  • ხელოსნობა საქართველოში, თბ., 1976;
  • Малоземелье среди крестьян Закавказья, Тфл., 1903;
  • Das Gewerbe in Georgien unter besonderer Berücksichtigung der primitiven Betriebsformen, Tübingen, 1901

[რედაქტირება] ლიტერატურა

  • პ. გუგუშვილი, ფილიპე გოგიჩაიშვილის ცხოვრება და მოღვაწეობა, ბიბლიოგრაფია, თბ., 1973;
  • ო. საღარეიშვილი, ბურჯი ქართული ეკონომიკური აზროვნების აღორძინებისა, თბ., 2003;
  • გოგიჩაიშვილი ფილიპე გაბრიელისძე, ენც. „საქართველო“, ტ. II, თბ., 201

[რედაქტირება] იხილე აგრეთვე

ფილიპე გოგიჩაიშვილი

[რედაქტირება] წყარო

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები