ებრაელები
| (ერთი მომხმარებლის 7 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''ებრაელები''' - ეთნიკური ჯგუფი, რომელთა ფუძემდებელია სემის ერთ-ერთი შთამომავალი, ებერი. მათ სემიტური მოდგმა ეწოდათ. ისინი ძვ. წ. აღრ. XVIII საუკუნიდან პალესტინაში დამკვიდრდნენ და ფართოდ გავრცელდნენ ამ ტერიტორიაზე. მათ უამრავი განსაცდელი გადახდათ. ყველაზე მძიმე პერიოდი კი იერუსალიმის დანგრევა, ქრისტეს შობიდან I საუკუნეში - 70 წელს მოხდა. დაიშალა ებრაელთა მტკიცე და უზარმაზარი სამეფო, გაუქმდა სახელმწიფოებრიობა და ებრაელები მთელ მსოფლიოში მიმოიფანტნენ. მათ 1949 წლამდე სახელმწიფო აღარ ჰქონიათ. ებრაელები ცნობილი იყვნენ როგორც „მოსულები“ ანუ „მოსულები სხვა ქვეყნიდან“. [[აბრაამი]] კი უკვე იწოდებოდა ებრაელეად. | + | '''ებრაელები''' - (ეტიმ. Ebrei) ეთნიკური ჯგუფი, რომელთა ფუძემდებელია [[სემი|სემის]] ერთ-ერთი შთამომავალი, ებერი. მათ სემიტური მოდგმა ეწოდათ. ისინი ძვ. წ. აღრ. XVIII საუკუნიდან [[პალესტინა|პალესტინაში]] დამკვიდრდნენ და ფართოდ გავრცელდნენ ამ ტერიტორიაზე. მათ უამრავი განსაცდელი გადახდათ. ყველაზე მძიმე პერიოდი კი [[იერუსალიმი – როგორც რელიგიის წმინდა ქალაქი|იერუსალიმის]] დანგრევა, [[ქრისტე|ქრისტეს]] შობიდან I საუკუნეში - 70 წელს მოხდა. დაიშალა ებრაელთა მტკიცე და უზარმაზარი სამეფო, გაუქმდა სახელმწიფოებრიობა და ებრაელები მთელ მსოფლიოში მიმოიფანტნენ. მათ 1949 წლამდე [[სახელმწიფო]] აღარ ჰქონიათ. ებრაელები ცნობილი იყვნენ როგორც „მოსულები“ ანუ „მოსულები სხვა ქვეყნიდან“. [[აბრაამი]] კი უკვე იწოდებოდა ებრაელეად. |
| − | ებრაელთა უხილავი და ცოცხალი ღმერთია იაჰვე და ითვლებიან მის გამორჩეულ ხალხად. ებრაელებს ურიებად მოიხსენიებენ, რადგანაც უფლის ბრძანებით | + | ებრაელთა უხილავი და ცოცხალი [[ღმერთი|ღმერთია]] [[იაჰვე]] და ითვლებიან მის გამორჩეულ ხალხად. ებრაელებს ურიებად მოიხსენიებენ, რადგანაც უფლის ბრძანებით აბრაამი ქ. ურიდან გამოვიდა და აღთქმულ ქვეყანაში, დღევანდელ პალესტინაში დასახლდა. ებრაელებმა ისრაელიანთა სახელიც დაიმკვიდრეს, რადგანაც მათ უპირველეს იერარქს, ანუ პატრიარქს - [[იაკობი|იაკობს]] უფალმა დაარქვა [[ისრაელი]], რაც ღმერთთან მებრძოლს ანუ ღვთისაკენ მსწრაფველს ნიშნავს. |
| − | დროთა განმავლობაში ერთიანი ებრაელი ხალხი ორ შტოდ გაიყო, ანუ წარმოიშვა ორი ებრაული სახელმწიფო ისრაელი და იუდეა. | + | დროთა განმავლობაში ერთიანი ებრაელი ხალხი ორ შტოდ გაიყო, ანუ წარმოიშვა ორი ებრაული სახელმწიფო ისრაელი და [[იუდეა]]. |
| − | მოციქულთა საქმეებში „ებრაელი“ აღნიშნავს პალესტინელ ქრისტიანებს, რომლებიც ებრაულ ან არამეულ ენებზე მეტყველებდნენ, ელინელების საპირისპიროდ, რომლებიც ბერძნულად ლაპრაკობდნენ. ძველ აღთქმაში გამოთქმა „ებრაული ენა“ და „ებრაულად მეტყველება“, როგორც იუდეველთა უძველესი ენის აღმნიშვნელი, არ გვხვდება. ძველი ებრაული ენა იქ იწოდება ან არამის ენად ან იუდაურ ენად. ებრაული ენა გვხვდება ახალ აღთქმაში, რომელიც უნდა გავიგოთ როგორც არამეული ენა. ეს ხალხური ენაა, რომელმაც ჩვენს | + | მოციქულთა საქმეებში „ებრაელი“ აღნიშნავს პალესტინელ ქრისტიანებს, რომლებიც ებრაულ ან [[არამეული ენა|არამეულ ენებზე]] მეტყველებდნენ, ელინელების საპირისპიროდ, რომლებიც ბერძნულად ლაპრაკობდნენ. [[ძველი აღთქმა|ძველ აღთქმაში]] გამოთქმა „ებრაული ენა“ და „ებრაულად მეტყველება“, როგორც იუდეველთა უძველესი ენის აღმნიშვნელი, არ გვხვდება. ძველი ებრაული ენა იქ იწოდება ან არამის ენად ან იუდაურ ენად. [[ებრაული ენა]] გვხვდება [[ახალი აღთქმა|ახალ აღთქმაში]], რომელიც უნდა გავიგოთ როგორც არამეული ენა. ეს ხალხური ენაა, რომელმაც ჩვენს წელთაღრიცხვამდე ბოლო საუკუნეში გამოდევნა ებრაული ენა. სიტყვები, რომლებსაც [[იოანე ღვთისმეტყველი]] ებრაულს უწოდებს, წმინდა არამეული წარმოშობისაა. |
| ხაზი 12: | ხაზი 12: | ||
== წყარო == | == წყარო == | ||
| − | + | [[ჯიბის ცნობარი მართლმორწმუნე ქრისტიანისათვის]] | |
| − | + | [[კატეგორია: მსოფლიოს ხალხები]] | |
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია: საქართველოში მცხოვრები ხალხები]] |
| − | + | [[კატეგორია:ძველი ხალხები]] | |
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:ბიბლიური ხალხი]] |
| + | [[კატეგორია:სემიტები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 15:23, 20 დეკემბერი 2023 მდგომარეობით
ებრაელები - (ეტიმ. Ebrei) ეთნიკური ჯგუფი, რომელთა ფუძემდებელია სემის ერთ-ერთი შთამომავალი, ებერი. მათ სემიტური მოდგმა ეწოდათ. ისინი ძვ. წ. აღრ. XVIII საუკუნიდან პალესტინაში დამკვიდრდნენ და ფართოდ გავრცელდნენ ამ ტერიტორიაზე. მათ უამრავი განსაცდელი გადახდათ. ყველაზე მძიმე პერიოდი კი იერუსალიმის დანგრევა, ქრისტეს შობიდან I საუკუნეში - 70 წელს მოხდა. დაიშალა ებრაელთა მტკიცე და უზარმაზარი სამეფო, გაუქმდა სახელმწიფოებრიობა და ებრაელები მთელ მსოფლიოში მიმოიფანტნენ. მათ 1949 წლამდე სახელმწიფო აღარ ჰქონიათ. ებრაელები ცნობილი იყვნენ როგორც „მოსულები“ ანუ „მოსულები სხვა ქვეყნიდან“. აბრაამი კი უკვე იწოდებოდა ებრაელეად.
ებრაელთა უხილავი და ცოცხალი ღმერთია იაჰვე და ითვლებიან მის გამორჩეულ ხალხად. ებრაელებს ურიებად მოიხსენიებენ, რადგანაც უფლის ბრძანებით აბრაამი ქ. ურიდან გამოვიდა და აღთქმულ ქვეყანაში, დღევანდელ პალესტინაში დასახლდა. ებრაელებმა ისრაელიანთა სახელიც დაიმკვიდრეს, რადგანაც მათ უპირველეს იერარქს, ანუ პატრიარქს - იაკობს უფალმა დაარქვა ისრაელი, რაც ღმერთთან მებრძოლს ანუ ღვთისაკენ მსწრაფველს ნიშნავს.
დროთა განმავლობაში ერთიანი ებრაელი ხალხი ორ შტოდ გაიყო, ანუ წარმოიშვა ორი ებრაული სახელმწიფო ისრაელი და იუდეა.
მოციქულთა საქმეებში „ებრაელი“ აღნიშნავს პალესტინელ ქრისტიანებს, რომლებიც ებრაულ ან არამეულ ენებზე მეტყველებდნენ, ელინელების საპირისპიროდ, რომლებიც ბერძნულად ლაპრაკობდნენ. ძველ აღთქმაში გამოთქმა „ებრაული ენა“ და „ებრაულად მეტყველება“, როგორც იუდეველთა უძველესი ენის აღმნიშვნელი, არ გვხვდება. ძველი ებრაული ენა იქ იწოდება ან არამის ენად ან იუდაურ ენად. ებრაული ენა გვხვდება ახალ აღთქმაში, რომელიც უნდა გავიგოთ როგორც არამეული ენა. ეს ხალხური ენაა, რომელმაც ჩვენს წელთაღრიცხვამდე ბოლო საუკუნეში გამოდევნა ებრაული ენა. სიტყვები, რომლებსაც იოანე ღვთისმეტყველი ებრაულს უწოდებს, წმინდა არამეული წარმოშობისაა.
