ინერცია (მათემატიკა)

ინერცია (ლათ. inertia ნიშნავს „უუნარობას“, „უვარგისობას“, „უმოქმედობას“, „უძრაობას“, „სიზარმაცეს“) – ყოველი ნივთიერი სხეულის თვისება უცვლელად შეინარჩუნოს მისი უძრაობის ან წრფივი თანაბარი მოძრაობის მდგომარეობა, სანამ გარეშე ძალა არ გამოიყვანს ამ მდგომარეობიდან.

ტერმინი „ინერცია“ მათემატიკურ მეცნიერებაში კეპლერმა შემოიღო (1609).

ალგებრაში ეს სიტყვა შემოიღო სილვესტრმა, როცა დაამტკიცა თეორემა კვადრატული ფორმის ინერციულობის შესახებ (1852). ამ უკანასკნელ თვისებას იცნობდა იაკობიც.

წყარო

მათემატიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი