თესლის ზიარება
მ (მომხმარებელმა Echelidze გვერდი „სიმინდის კურთხევა“ გადაიტანა გვერდზე „თესლის ზიარება“ გადამის...) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''თესლის ზიარება / სიმინდის კურთხევა''' – აგრარული ხასიათის ქიზიყური წეს-ჩვეულება – სათესლე მარცვლეულის ([[ხორბალი|ხორბლის]], [[ქერი]]ს და სხვ.) დალოცვა. სათესლე მარცვლით სავსე საცალოში (5-7 ფუთის ტევადობის ტომარა) [[ხახვი|ხახვს]], [[ნიორი|ნიორს]], [[კაკალი|კაკალს]] (კაკლის ზომის მარცვალი მოვაო) ჩაყრიდნენ და ნაკვერჩხალსაც ჩადებდნენ; გუთნისდედა [[ხელადა|ხელადით]] ღვინოს გამოიტანდა, [[ქუდი|ქუდს]] მოიხდიდა, პირჯვარს გადაიწერდა, ცოტა ღვინოს ნაკვერჩხალს დაასხამდა, ღმერთს მოსავლის სიუხვეს შეთხოვდა და დალევდა. თესვის დროს კაკალს, ნიორსა და ხახვს მეხრეები აკრეფდნენ. | '''თესლის ზიარება / სიმინდის კურთხევა''' – აგრარული ხასიათის ქიზიყური წეს-ჩვეულება – სათესლე მარცვლეულის ([[ხორბალი|ხორბლის]], [[ქერი]]ს და სხვ.) დალოცვა. სათესლე მარცვლით სავსე საცალოში (5-7 ფუთის ტევადობის ტომარა) [[ხახვი|ხახვს]], [[ნიორი|ნიორს]], [[კაკალი|კაკალს]] (კაკლის ზომის მარცვალი მოვაო) ჩაყრიდნენ და ნაკვერჩხალსაც ჩადებდნენ; გუთნისდედა [[ხელადა|ხელადით]] ღვინოს გამოიტანდა, [[ქუდი|ქუდს]] მოიხდიდა, პირჯვარს გადაიწერდა, ცოტა ღვინოს ნაკვერჩხალს დაასხამდა, ღმერთს მოსავლის სიუხვეს შეთხოვდა და დალევდა. თესვის დროს კაკალს, ნიორსა და ხახვს მეხრეები აკრეფდნენ. | ||
| − | გურიაში სათესლე სიმინდის კურთხევა იცოდნენ. სათესლედ საუკეთესო სიმინდის ტაროებს არჩევდნენ, ფშვნიდნენ შიგ [[ლობიო |ლობიო]]ს თესლს გაურევდნენ და თავღია ჭურჭელში მოათავსებდნენ. თესლის საკურთხებლად მოიწვევდნენ მღვდელს, რომელიც სათანადო [[ლოცვა|ლოცვის]] წარმოთქმის შემდეგ თესლით სავსე ჭურჭელს სამჯერ წაღმა შემოატრიალებდა და [[აიაზმა]]ს მიასხურებდა. ასე დამთავრებული კურთხევის შემდეგ მასპინძელი მღვდელ-დიაკვანს შეძლებისდაგვარად გაუმასპინძლდებოდა. | + | გურიაში სათესლე სიმინდის კურთხევა იცოდნენ. სათესლედ საუკეთესო სიმინდის ტაროებს არჩევდნენ, ფშვნიდნენ შიგ [[ლობიო |ლობიო]]ს თესლს გაურევდნენ და თავღია ჭურჭელში მოათავსებდნენ. თესლის საკურთხებლად მოიწვევდნენ [[მღვდელი|მღვდელს]], რომელიც სათანადო [[ლოცვა|ლოცვის]] წარმოთქმის შემდეგ თესლით სავსე ჭურჭელს სამჯერ წაღმა შემოატრიალებდა და [[აიაზმა]]ს მიასხურებდა. ასე დამთავრებული კურთხევის შემდეგ მასპინძელი მღვდელ-დიაკვანს შეძლებისდაგვარად გაუმასპინძლდებოდა. |
17:28, 19 ნოემბერი 2019-ის ვერსია
თესლის ზიარება / სიმინდის კურთხევა – აგრარული ხასიათის ქიზიყური წეს-ჩვეულება – სათესლე მარცვლეულის (ხორბლის, ქერის და სხვ.) დალოცვა. სათესლე მარცვლით სავსე საცალოში (5-7 ფუთის ტევადობის ტომარა) ხახვს, ნიორს, კაკალს (კაკლის ზომის მარცვალი მოვაო) ჩაყრიდნენ და ნაკვერჩხალსაც ჩადებდნენ; გუთნისდედა ხელადით ღვინოს გამოიტანდა, ქუდს მოიხდიდა, პირჯვარს გადაიწერდა, ცოტა ღვინოს ნაკვერჩხალს დაასხამდა, ღმერთს მოსავლის სიუხვეს შეთხოვდა და დალევდა. თესვის დროს კაკალს, ნიორსა და ხახვს მეხრეები აკრეფდნენ.
გურიაში სათესლე სიმინდის კურთხევა იცოდნენ. სათესლედ საუკეთესო სიმინდის ტაროებს არჩევდნენ, ფშვნიდნენ შიგ ლობიოს თესლს გაურევდნენ და თავღია ჭურჭელში მოათავსებდნენ. თესლის საკურთხებლად მოიწვევდნენ მღვდელს, რომელიც სათანადო ლოცვის წარმოთქმის შემდეგ თესლით სავსე ჭურჭელს სამჯერ წაღმა შემოატრიალებდა და აიაზმას მიასხურებდა. ასე დამთავრებული კურთხევის შემდეგ მასპინძელი მღვდელ-დიაკვანს შეძლებისდაგვარად გაუმასპინძლდებოდა.
ლიტერატურა
ს. მენთეშაშვილი. ქიზიყური ლექსიკონი. თბ., 1943; ა. წულაძე. ეთნოგრაფიული გურია. თბ., 1971, გვ. 108.
