ნიკოლოზ ტფილელი
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''ნიკოლოზ ტფილელი''' (თბილელი, ორბელიანი) | + | '''ნიკოლოზ ტფილელი''' (თბილელი, ორბელიანი) – (1672-1732), ჰიმნოგრაფი, [[მწიგნობარი]], საეკლესიო მოღვაწე. [[სულხან-საბა ორბელიანი|სულხან-საბა ორბელიანის]] ძმა. 1715 წ. მიიღო რუისის საეპისკოპოსო კათედრა, შემდეგ – ტფილელობა (თბილელობა). 1724 წ. [[ვახტანგ მეექვსე|ვახტანგ მეექვსეს]] გაჰყვა [[რუსეთი|რუსეთში]], იქვე აღესრულა. იყო ვახტანგ მეექვსის კულტურული საქმიანობის თანამონაწილე. დიდი წვლილი მიუძღვის [[თბილისი|თბილისში]] სტამბის მოწყობისა და [[წიგნი|წიგნის]] ბეჭდვის განვითარების საქმეში. |
ნაყოფიერად მოღვაწეობდა ლიტურგიკული [[საგალობელნი|ჰიმნოგრაფიის]] დარგში. მას ეკუთვნის საგალობლები: [[აბო თბილელი|აბო თბილელისა]], ევსტათი მცხეთელისა, [[არჩილ I|არჩილისა]], ლუარსაბისა, [[წმინდა ნინო|ნინოსი]], რაჟდენ პირველმოწამისა, [[შუშანიკ დედოფალი|შუშანიკ დედოფლისა]], იოანე ზედაზნელისა, [[შიო მღვიმელი|შიო მღვიმელისა]] და სხვათა. მან რედაქცია გაუკეთა სულხან-საბას [[დოგმატიკა|დოგმატიკურ]] თხზულებას „[[სამოთხე|სამოთხის]] კარი“ და არჩილ მეფის მიერ რუსულიდან [[თარგმანი|გადმოთარგმნილ]] პეტრე მოგილას კატეხიზმოს. ავტორია საეკლესიო-სამოძღვრო ხასიათის ნაწარმოებისა, „შვიდთა მათ მომაკვდინებელთა [[ცოდვა|ცოდვათა]] და შვიდთა [[მადლი|მადლთათვის]]“. | ნაყოფიერად მოღვაწეობდა ლიტურგიკული [[საგალობელნი|ჰიმნოგრაფიის]] დარგში. მას ეკუთვნის საგალობლები: [[აბო თბილელი|აბო თბილელისა]], ევსტათი მცხეთელისა, [[არჩილ I|არჩილისა]], ლუარსაბისა, [[წმინდა ნინო|ნინოსი]], რაჟდენ პირველმოწამისა, [[შუშანიკ დედოფალი|შუშანიკ დედოფლისა]], იოანე ზედაზნელისა, [[შიო მღვიმელი|შიო მღვიმელისა]] და სხვათა. მან რედაქცია გაუკეთა სულხან-საბას [[დოგმატიკა|დოგმატიკურ]] თხზულებას „[[სამოთხე|სამოთხის]] კარი“ და არჩილ მეფის მიერ რუსულიდან [[თარგმანი|გადმოთარგმნილ]] პეტრე მოგილას კატეხიზმოს. ავტორია საეკლესიო-სამოძღვრო ხასიათის ნაწარმოებისა, „შვიდთა მათ მომაკვდინებელთა [[ცოდვა|ცოდვათა]] და შვიდთა [[მადლი|მადლთათვის]]“. | ||
13:15, 28 სექტემბერი 2023-ის ვერსია
ნიკოლოზ ტფილელი (თბილელი, ორბელიანი) – (1672-1732), ჰიმნოგრაფი, მწიგნობარი, საეკლესიო მოღვაწე. სულხან-საბა ორბელიანის ძმა. 1715 წ. მიიღო რუისის საეპისკოპოსო კათედრა, შემდეგ – ტფილელობა (თბილელობა). 1724 წ. ვახტანგ მეექვსეს გაჰყვა რუსეთში, იქვე აღესრულა. იყო ვახტანგ მეექვსის კულტურული საქმიანობის თანამონაწილე. დიდი წვლილი მიუძღვის თბილისში სტამბის მოწყობისა და წიგნის ბეჭდვის განვითარების საქმეში.
ნაყოფიერად მოღვაწეობდა ლიტურგიკული ჰიმნოგრაფიის დარგში. მას ეკუთვნის საგალობლები: აბო თბილელისა, ევსტათი მცხეთელისა, არჩილისა, ლუარსაბისა, ნინოსი, რაჟდენ პირველმოწამისა, შუშანიკ დედოფლისა, იოანე ზედაზნელისა, შიო მღვიმელისა და სხვათა. მან რედაქცია გაუკეთა სულხან-საბას დოგმატიკურ თხზულებას „სამოთხის კარი“ და არჩილ მეფის მიერ რუსულიდან გადმოთარგმნილ პეტრე მოგილას კატეხიზმოს. ავტორია საეკლესიო-სამოძღვრო ხასიათის ნაწარმოებისა, „შვიდთა მათ მომაკვდინებელთა ცოდვათა და შვიდთა მადლთათვის“.
