კომუნისტი (გაზეთი)

14:47, 26 მარტი 2019-ის ვერსია

„კომუნისტი“ (№1-10, 1920, თბილისი) - ყოველდღიური გაზეთი, პერიოდული ორგანო საქართველოს კომუნისტური პარტიის ცენტრალური და თბილისის კომიტეტებისა. გამოსცედა სარედაქციო კოლეგია. იბეჭდებოდა ოთხ გვერდზე, სტამბაში - „ეკონომია“. სულ გამოვიდა გაზეთის ათი ნომერი: პირველი ნომერი თარიღდება 3 ივნისით, ხოლო მეათე - 13 ივნისით. გამოცემა დაიხურა გენერალ-გუბერნატორის განკარგულებით (იხ. „საქართველოს კომუნისტი“, 1920 წ. №1, წერილი „რა მოხდა“). მის ნაცვლად გამოვიდა გაზეთი „საქართველოს კომუნისტი“ (1920), რომლის ფაქტობრივი რედაქტორი იყო ფილიპე მახარაძე. ამ გამოცემის დახურვის შემდეგ გაზეთმა განაგრძო არსებობა „ახალი კომუნისტის“ (დრ. რედაქტორები: დ. ჯორბენაძე (№1-48), ა. ქურიძე (№49-72), ლ. სუხიშვილი (№73-დან ბოლომდე) სახელით. სულ გამოიცა 121 ნომერი. დაიხურა მენშევიკური ხელისუფლების მიერ. საბჭოთა ხელისუფლე- ბის დამყარების შემდეგ, 1921 წლის მარტიდან, გაზეთმა კვლავ „კომუნისტის“ სახელით დაიწყო გამოსვლა.

გაზეთი კომუნისტური პარტიის პოლიტიკის გამტარებელია. მოწინავე წერილში „ჩვენი დღევანდელი მდგომარეობა“ ნათლადაა გაცხადებული მისი მიზანი, ემსა- ხუროს საბჭოთა რუსეთის ინტერესებს. იგი სიხარულით ხვდება საქართველოსა და საბჭოთა რუსეთს შორის საზავო ხელშეკრულების გაფორმებას (5 ივნისის ნომერში ქვეყნდება ამ ხელშეკრულების მუხლები) და იმედს გამოთქვამს, რომ ბოლშევიკები, ბოლოს და ბოლოს, საქართველოშიც გაიმარჯვებენ, ქართველი ხალხი თავს დააღწევს მენშევიკთა ბატონობას, კომუნისტური პარტია კი - არალეგალურ მდგომარეობას. „კომუნისტი“ დიდ ადგილს უთმობს რუსეთში მიმდინარე პროცესების მიმოხილვას, ამ ტიპის მასალა ქვეყნდება სათაუ- რებით: „საბჭოთა რუსეთის შიგნით“, „საბჭოთა რუსეთში“, „საბჭოთა რუსეთის საერთაშორისო მდგომარეობა“, „შრომის ბირჟები ევროპასა და რუსეთში“ და ა.შ. წერილში „რატომ გვინდა საბჭოები“ ავტორი („თენგიზი“) განუმარტავს მკითხველს საბჭოების მნიშვნელობას და მის როლს ახალი სახელმწიფოს მშენებლობაში. გაზეთ „პრავდიდან“ გადმობეჭდილი კარლ კოვალიოვი რადეკის სტატია „ინგლისის პროლეტარიატი და ინტერნაციონალი“ მიმოიხილავს ინგლისის მუშათა დელეგაციის ვიზიტს რუსეთში. გაზეთი შეურიგებელ ბრძოლას უცხადებს არა მხოლოდ მმართველ პოლიტიკურ ძალას, არამედ საქართველოში მოქმედ სხვა გავლენიან პარტიებსაც. ეს დაპირისპირება მედიაოპონირების ხასიათს იძენს და პარტიულ გამოცემათა წინააღმდეგ პოლემიკის სახით გვევლინება.

სპეციალური რუბრიკით „პრესაში“ ქვეყნდება წერილები, რომლებიც მიმართულია ქართველი ფედერალისტების პერიოდული ორგანოს „სახალხო საქმის“, სოციალ-დემოკრატების „ერთობის“ და სხვა გამოცემათა საკრიტიკოდ. გარდა ზემოხსენებულისა, გაზეთში წარმო- დგენილია ასევე რუბრიკები: „საზღვარ გარეთ“, „ახალი ამბები“, „მუშათა ცხოვრება“, „მისალმების დეპეშები“, „პარტიული ცხოვრება“. თითქმის არ გვხვდება ქვეყნის კულტურული ცხოვრების ამსახველი მასალა. აქა-იქ ვაწყდებით სარეკლამო განცხადებებს.

მანანა შამილიშვილი

ლიტერატურა

გ. ბაქრაძე, ქართული პერიოდიკის ბიბლიოგრაფია, თბ., 1947; გაზ. „კომუნისტი”, 1920, №1-10.

წყარო

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი

იხილე აგრეთვე

საქართველოს გაზეთები