თაღარი (მარცვლეულის საწყაო)

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
ხაზი 1: ხაზი 1:
'''თაღარი''' - მარცვლეულის [[საწყაო]], დიდი ზომის პირფართე თიხის ჭურჭელი. [[საქართველო|საქართველოში]] დამკვიდრდა ირანიდან, სიტყვა „თაღარი“ პირველად გვხვდება XIII ს-ის ხოჯაყოფილის მიერ ნათარგმნ „წიგნი სააქიმოი“-ში. როგორც საზომისაწყაო ირანში, თაღარის წონა განსაზღვრული იყო 100 თავრიზული მანით (მანი=812გ.), რაც შეესაბამება 83,2 კგ-ს. [[ივანე ჯავახიშვილი|ივ. ჯავახიშვილის]] გამოკვლევით, თაღარი 30 ლიტრას უდრიდა.  
+
'''თაღარი''' - მარცვლეულის [[საწყაო]], დიდი ზომის პირფართე თიხის ჭურჭელი. [[საქართველო|საქართველოში]] დამკვიდრდა [[ირანი]]დან, სიტყვა „თაღარი“ პირველად გვხვდება XIII ს-ის ხოჯაყოფილის მიერ ნათარგმნ „წიგნი სააქიმოი“-ში. როგორც საზომი-საწყაო ირანში, თაღარის წონა განსაზღვრული იყო 100 თავრიზული მანით (მანი=812გ.), რაც შეესაბამება 83,2 კგ-ს. [[ივანე ჯავახიშვილი|ივ. ჯავახიშვილის]] გამოკვლევით, თაღარი 30 ლიტრას უდრიდა.  
  
XIX ს-ში თბილისის მაზრაში თაღარი შეადგენდა 3 კოდს, ე.ი. 30 ლიტრას. კოდის ზრდის გათვალისწინებით, თაღარის ტევადობა XVIII-XIX სს-ში საშუალოდ 90-100 კგ.-ით განისაზღვრებოდა.  
+
XIX ს-ში [[თბილისი]]ს მაზრაში თაღარი შეადგენდა 3 კოდს, ე.ი. 30 ლიტრას. კოდის ზრდის გათვალისწინებით, თაღარის ტევადობა XVIII-XIX სს-ში საშუალოდ 90-100 კგ.-ით განისაზღვრებოდა.  
  
 
'''თაღარი'' ეწოდებოდა საწნახლიდან გადმოსული ტკბილის მოსაკავებელი თიხის ან ქვის ჭურჭელსაც ([[ისარნა]]).
 
'''თაღარი'' ეწოდებოდა საწნახლიდან გადმოსული ტკბილის მოსაკავებელი თიხის ან ქვის ჭურჭელსაც ([[ისარნა]]).
ხაზი 14: ხაზი 14:
 
[[კატეგორია:საზომი ერთეულები]]
 
[[კატეგორია:საზომი ერთეულები]]
 
[[კატეგორია:ჭურჭელი]]
 
[[კატეგორია:ჭურჭელი]]
 +
[[კატეგორია:მარცვლეულის საზომი ჭურჭელი]]

21:38, 29 იანვარი 2022-ის ვერსია

თაღარი - მარცვლეულის საწყაო, დიდი ზომის პირფართე თიხის ჭურჭელი. საქართველოში დამკვიდრდა ირანიდან, სიტყვა „თაღარი“ პირველად გვხვდება XIII ს-ის ხოჯაყოფილის მიერ ნათარგმნ „წიგნი სააქიმოი“-ში. როგორც საზომი-საწყაო ირანში, თაღარის წონა განსაზღვრული იყო 100 თავრიზული მანით (მანი=812გ.), რაც შეესაბამება 83,2 კგ-ს. ივ. ჯავახიშვილის გამოკვლევით, თაღარი 30 ლიტრას უდრიდა.

XIX ს-ში თბილისის მაზრაში თაღარი შეადგენდა 3 კოდს, ე.ი. 30 ლიტრას. კოდის ზრდის გათვალისწინებით, თაღარის ტევადობა XVIII-XIX სს-ში საშუალოდ 90-100 კგ.-ით განისაზღვრებოდა.

'თაღარი ეწოდებოდა საწნახლიდან გადმოსული ტკბილის მოსაკავებელი თიხის ან ქვის ჭურჭელსაც (ისარნა).

თაღარი

ივ. ჯავახიშვილი, ქართული საფას-საზომთმცოდნეობა. გ. ჯაფარიძე, ნარკვევები ქართული მეტროლოგიის ისტორიიდან. 1973. ე.ნ. მ.ხ.

წყარო

ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები