თაღარი (მარცვლეულის საწყაო)
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
− | '''თაღარი''' - მარცვლეულის [[საწყაო]], დიდი ზომის პირფართე თიხის ჭურჭელი. [[საქართველო|საქართველოში]] დამკვიდრდა | + | '''თაღარი''' - მარცვლეულის [[საწყაო]], დიდი ზომის პირფართე თიხის ჭურჭელი. [[საქართველო|საქართველოში]] დამკვიდრდა [[ირანი]]დან, სიტყვა „თაღარი“ პირველად გვხვდება XIII ს-ის ხოჯაყოფილის მიერ ნათარგმნ „წიგნი სააქიმოი“-ში. როგორც საზომი-საწყაო ირანში, თაღარის წონა განსაზღვრული იყო 100 თავრიზული მანით (მანი=812გ.), რაც შეესაბამება 83,2 კგ-ს. [[ივანე ჯავახიშვილი|ივ. ჯავახიშვილის]] გამოკვლევით, თაღარი 30 ლიტრას უდრიდა. |
− | XIX ს-ში | + | XIX ს-ში [[თბილისი]]ს მაზრაში თაღარი შეადგენდა 3 კოდს, ე.ი. 30 ლიტრას. კოდის ზრდის გათვალისწინებით, თაღარის ტევადობა XVIII-XIX სს-ში საშუალოდ 90-100 კგ.-ით განისაზღვრებოდა. |
'''თაღარი'' ეწოდებოდა საწნახლიდან გადმოსული ტკბილის მოსაკავებელი თიხის ან ქვის ჭურჭელსაც ([[ისარნა]]). | '''თაღარი'' ეწოდებოდა საწნახლიდან გადმოსული ტკბილის მოსაკავებელი თიხის ან ქვის ჭურჭელსაც ([[ისარნა]]). | ||
ხაზი 14: | ხაზი 14: | ||
[[კატეგორია:საზომი ერთეულები]] | [[კატეგორია:საზომი ერთეულები]] | ||
[[კატეგორია:ჭურჭელი]] | [[კატეგორია:ჭურჭელი]] | ||
+ | [[კატეგორია:მარცვლეულის საზომი ჭურჭელი]] |
21:38, 29 იანვარი 2022-ის ვერსია
თაღარი - მარცვლეულის საწყაო, დიდი ზომის პირფართე თიხის ჭურჭელი. საქართველოში დამკვიდრდა ირანიდან, სიტყვა „თაღარი“ პირველად გვხვდება XIII ს-ის ხოჯაყოფილის მიერ ნათარგმნ „წიგნი სააქიმოი“-ში. როგორც საზომი-საწყაო ირანში, თაღარის წონა განსაზღვრული იყო 100 თავრიზული მანით (მანი=812გ.), რაც შეესაბამება 83,2 კგ-ს. ივ. ჯავახიშვილის გამოკვლევით, თაღარი 30 ლიტრას უდრიდა.
XIX ს-ში თბილისის მაზრაში თაღარი შეადგენდა 3 კოდს, ე.ი. 30 ლიტრას. კოდის ზრდის გათვალისწინებით, თაღარის ტევადობა XVIII-XIX სს-ში საშუალოდ 90-100 კგ.-ით განისაზღვრებოდა.
'თაღარი ეწოდებოდა საწნახლიდან გადმოსული ტკბილის მოსაკავებელი თიხის ან ქვის ჭურჭელსაც (ისარნა).
თაღარი
ივ. ჯავახიშვილი, ქართული საფას-საზომთმცოდნეობა. გ. ჯაფარიძე, ნარკვევები ქართული მეტროლოგიის ისტორიიდან. 1973. ე.ნ. მ.ხ.