ლიგეია (გაზეთი)
(ახალი გვერდი: „ლიგეია“ (1918, ქუთაისი, თბილისი) - „ცისფერყანწელთა“ პერიოდულ...) |
|||
| (2 მომხმარებლების 7 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | „ლიგეია“ (1918, ქუთაისი, [[თბილისი]]) - „ცისფერყანწელთა“ პერიოდული გამოცემა. „ლიგეია“ იყო ესერული გაზეთების - „რევოლუციური ნობათისა“ და | + | '''„ლიგეია“''' - (1918, ქუთაისი, [[თბილისი]]) - „ცისფერყანწელთა“ პერიოდული გამოცემა. „ლიგეია“ იყო [[ესერები|ესერული]] გაზეთების - „რევოლუციური ნობათისა“ და „[[შრომა (გაზეთი)|შრომის]]“ - ორკვირეული ლიტერატურული დამატება. სახელი ეწოდა ედგარ პოს პოემის, „ალ-აარააფის“, პერსონაჟი ქალის მიხედვით (მწერლის კალამს ეკუთვნის აგრეთვე მოთხრობა „ლიგეია“). მისი რედაქტორი უცნობია. ჩვენამდე მოაღწია გაზეთის მხოლოდ ორმა ნომერმა: №ა და №ბ, რომლებიც [[გრიშაშვილი იოსებ|გრიშაშვილის]] ბიბლიოთეკაშია დაცული. |
| − | + | ||
| + | გაზეთში თანამშრომლობდნენ: [[გალაკტიონ ტაბიძე]], [[ხარიტონ ვარდოშვილი]], [[ვალერიან გაფრინდაშვილი]], [[შალვა კარმელი]], [[ცეცხლაძე გრიგოლ|გროგოლ ცეცხლაძე]], [[რაჟდენ გვეტაძე]], [[მიწიშვილი ნიკოლო|ნიკოლო მიწიშვილი]], [[დია ჩიანელი|დია ჩიანელი]], [[იოსებ გრიშაშვილი]], [[კოლაუ ნადირაძე]]. გამოცემაში მხოლოდ სიმბოლისტური ნაწარმოებები იბეჭდებოდა. მასში გამოქვეყნდა ედგარ პოს „ყორანი“, თარგმნილი გრიგოლ მეგრელიშვილის მიერ. სწორედ „ცისფერყანწელებმა“ შემოიყვანეს ქართულ მწერლობაში ედგარ პო და ლიგეია. აქ დაისტამბა ვალერიან გაფრინდაშვილის საუკეთესო ლექსი - „ვარ მოწყენილი, ვით ზამთარში ნაზი ბეღურა“; ასევე, კნუტ ჰამსუნის მინიატურები. „ლიგეიას“ პროპაგანდას უწევდა ქუთაისელ სოციალ-ფედერალისტთა გაზეთი „ხალხის მეგობარი“. | ||
| + | |||
| + | '''''მანანა შამილიშვილი''''' | ||
| + | |||
| + | |||
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
| ხაზი 11: | ხაზი 16: | ||
[[კატეგორია:ქართული გაზეთები]] | [[კატეგორია:ქართული გაზეთები]] | ||
[[კატეგორია: ცისფერყანწელები]] | [[კატეგორია: ცისფერყანწელები]] | ||
| + | [[კატეგორია:ქართული გაზეთები 1918-1921]] | ||
| + | [[კატეგორია:ქართული პერიოდული გამოცემები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 20:35, 10 ოქტომბერი 2023 მდგომარეობით
„ლიგეია“ - (1918, ქუთაისი, თბილისი) - „ცისფერყანწელთა“ პერიოდული გამოცემა. „ლიგეია“ იყო ესერული გაზეთების - „რევოლუციური ნობათისა“ და „შრომის“ - ორკვირეული ლიტერატურული დამატება. სახელი ეწოდა ედგარ პოს პოემის, „ალ-აარააფის“, პერსონაჟი ქალის მიხედვით (მწერლის კალამს ეკუთვნის აგრეთვე მოთხრობა „ლიგეია“). მისი რედაქტორი უცნობია. ჩვენამდე მოაღწია გაზეთის მხოლოდ ორმა ნომერმა: №ა და №ბ, რომლებიც გრიშაშვილის ბიბლიოთეკაშია დაცული.
გაზეთში თანამშრომლობდნენ: გალაკტიონ ტაბიძე, ხარიტონ ვარდოშვილი, ვალერიან გაფრინდაშვილი, შალვა კარმელი, გროგოლ ცეცხლაძე, რაჟდენ გვეტაძე, ნიკოლო მიწიშვილი, დია ჩიანელი, იოსებ გრიშაშვილი, კოლაუ ნადირაძე. გამოცემაში მხოლოდ სიმბოლისტური ნაწარმოებები იბეჭდებოდა. მასში გამოქვეყნდა ედგარ პოს „ყორანი“, თარგმნილი გრიგოლ მეგრელიშვილის მიერ. სწორედ „ცისფერყანწელებმა“ შემოიყვანეს ქართულ მწერლობაში ედგარ პო და ლიგეია. აქ დაისტამბა ვალერიან გაფრინდაშვილის საუკეთესო ლექსი - „ვარ მოწყენილი, ვით ზამთარში ნაზი ბეღურა“; ასევე, კნუტ ჰამსუნის მინიატურები. „ლიგეიას“ პროპაგანდას უწევდა ქუთაისელ სოციალ-ფედერალისტთა გაზეთი „ხალხის მეგობარი“.
მანანა შამილიშვილი
[რედაქტირება] ლიტერატურა
- გაზ. „ლიგეია“, 1918;
- ს. სიგუა, „ქართული მოდერნიზმი“, თბ., 2008;
[რედაქტირება] წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
