კანცონა
(→წყარო) |
|||
(ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) | |||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''კანცონა''' - (იტალ. canzone – სიმღერა), შუა საუკუნის ლირიკული ლექსი რაინდულ სიყვარულზე. თავდაპირველად წარმოიქმნა პროვანსში, შემდეგ გავრცელდა მთელ [[საფრანგეთი|საფრანგეთსა]] და [[იტალია|იტალიაში]] (XIII-XVII სს.). | '''კანცონა''' - (იტალ. canzone – სიმღერა), შუა საუკუნის ლირიკული ლექსი რაინდულ სიყვარულზე. თავდაპირველად წარმოიქმნა პროვანსში, შემდეგ გავრცელდა მთელ [[საფრანგეთი|საფრანგეთსა]] და [[იტალია|იტალიაში]] (XIII-XVII სს.). | ||
− | კანცონას ფორმა სტროფულია (5-7 სტროფი). მისი კლასიკური ნიმუშები შექმნეს დანტემ და პეტრარკამ. კანცონა თავიდანვე მჭიდროდ იყო დაკავშირებული | + | კანცონას ფორმა სტროფულია (5-7 სტროფი). მისი კლასიკური ნიმუშები შექმნეს დანტემ და პეტრარკამ. კანცონა თავიდანვე მჭიდროდ იყო დაკავშირებული [[მუსიკა]]სთან. XVI-XVII სს. იტალიაში გაჩნდა საკრავიერი კანცონები. კანცონებს წერდნენ კომპოზიტორები: ა. გაბრიელი, ჯ. ფრესკობალდი, [[ბახი იოჰან სებასტიან|ი. ს. ბახი]] და სხვ. |
კანცონას განვითარებამ გამოიწვია საანსამბლო ჟანრის – კონჩერტო გროსოს – წარმოშობა. კლავიშიანი საკრავების კანცონებისგან თანდათანობით შეიქმნა [[ფუგა (მუსიკა)|ფუგა]], ხოლო თანმხლებიანი [[სოლო]] საკრავის კანცონამ განაპირობა სონატის წარმოშობა. XVIII-XIX სს-ში სახელწოდება „კ“ იხმარება ვოკალური და საკრავიერი ლირიკული მუსიკალური პიესების აღსანიშნავად. | კანცონას განვითარებამ გამოიწვია საანსამბლო ჟანრის – კონჩერტო გროსოს – წარმოშობა. კლავიშიანი საკრავების კანცონებისგან თანდათანობით შეიქმნა [[ფუგა (მუსიკა)|ფუგა]], ხოლო თანმხლებიანი [[სოლო]] საკრავის კანცონამ განაპირობა სონატის წარმოშობა. XVIII-XIX სს-ში სახელწოდება „კ“ იხმარება ვოკალური და საკრავიერი ლირიკული მუსიკალური პიესების აღსანიშნავად. | ||
ხაზი 8: | ხაზი 8: | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
− | მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი | + | [[მუსიკის ენციკლოპედიური ლექსიკონი]] |
− | + | ||
− | + | ||
[[კატეგორია:ლირიკული პოეზია]] | [[კატეგორია:ლირიკული პოეზია]] | ||
[[კატეგორია:მუსიკალური ტერმინები]] | [[კატეგორია:მუსიკალური ტერმინები]] |
მიმდინარე ცვლილება 11:39, 19 ივნისი 2023 მდგომარეობით
კანცონა - (იტალ. canzone – სიმღერა), შუა საუკუნის ლირიკული ლექსი რაინდულ სიყვარულზე. თავდაპირველად წარმოიქმნა პროვანსში, შემდეგ გავრცელდა მთელ საფრანგეთსა და იტალიაში (XIII-XVII სს.).
კანცონას ფორმა სტროფულია (5-7 სტროფი). მისი კლასიკური ნიმუშები შექმნეს დანტემ და პეტრარკამ. კანცონა თავიდანვე მჭიდროდ იყო დაკავშირებული მუსიკასთან. XVI-XVII სს. იტალიაში გაჩნდა საკრავიერი კანცონები. კანცონებს წერდნენ კომპოზიტორები: ა. გაბრიელი, ჯ. ფრესკობალდი, ი. ს. ბახი და სხვ.
კანცონას განვითარებამ გამოიწვია საანსამბლო ჟანრის – კონჩერტო გროსოს – წარმოშობა. კლავიშიანი საკრავების კანცონებისგან თანდათანობით შეიქმნა ფუგა, ხოლო თანმხლებიანი სოლო საკრავის კანცონამ განაპირობა სონატის წარმოშობა. XVIII-XIX სს-ში სახელწოდება „კ“ იხმარება ვოკალური და საკრავიერი ლირიკული მუსიკალური პიესების აღსანიშნავად.