თავაძე სოლომონ
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
'''თავაძე სოლომონ ეგნატეს ძე''' - ''(დ. - 29.VI.1890, სოფ. ჩოჩხათი, ოზურგეთის მაზრ. - გ. - 28.V.1960, [[თბილისი]])'' - [[ქართველები|ქართველი]] მწერალი. | '''თავაძე სოლომონ ეგნატეს ძე''' - ''(დ. - 29.VI.1890, სოფ. ჩოჩხათი, ოზურგეთის მაზრ. - გ. - 28.V.1960, [[თბილისი]])'' - [[ქართველები|ქართველი]] მწერალი. | ||
| − | დაიბადა ღარიბი გლეხის ოჯახში. მუშაობდა - ჩაის მკრეფავად ჩაქვში, შემდეგ ჩაის ფაბრიკაში. 1905 ჩაება რევოლუციურ მოძრაობაში, რისთვისაც დააპატიმრეს და ციმბირში გადაასახლეს. გადასახლებიდან გამოიქცა და ერთხანს ბაქოში იმალებოდა. 1910 ისევ დააპატიმრეს. პატიმრობაში დაიწყო წერა. 1912 პირველი ლექსი მუშა“ გაზ. „თემში“ გამოქვეყნდა. ლექსებს და | + | ====ბიოგრაფია==== |
| − | მოთხრობებს ბეჭდავდა „ობოლი მუშის“ ფსევდონიმით. | + | დაიბადა ღარიბი გლეხის ოჯახში. მუშაობდა - ჩაის მკრეფავად ჩაქვში, შემდეგ ჩაის ფაბრიკაში. 1905 წლიდან ჩაება რევოლუციურ მოძრაობაში, რისთვისაც დააპატიმრეს და ციმბირში გადაასახლეს. გადასახლებიდან გამოიქცა და ერთხანს ბაქოში იმალებოდა. 1910 წელს ისევ დააპატიმრეს. პატიმრობაში დაიწყო წერა. 1912 წელს პირველი ლექსი მუშა“ გაზ. „თემში“ გამოქვეყნდა. ლექსებს და მოთხრობებს ბეჭდავდა „ობოლი მუშის“ ფსევდონიმით. |
| − | 1918 გამოქვეყნდა პირველი წიგნი „მომავალი“, სადაც საპატიმროში დაწერილი ლექსები და პოემები შევიდა. მოგვიანებით გამოუშვა | + | 1918 წელს გამოქვეყნდა პირველი წიგნი „მომავალი“, სადაც საპატიმროში დაწერილი ლექსები და პოემები შევიდა. მოგვიანებით გამოუშვა მოთხრობების წიგნი „საპატიმროს დღიურიდან“. 1918-1920 წლებში ჟურ. „[[ცისარტყელა (ჟურნალი)|ცისარტყელას]]“ ლიტმუშაკია. |
| − | მოთხრობების წიგნი „საპატიმროს დღიურიდან“. 1918-1920 წლებში ჟურ. | + | |
| − | ავტორია ლექსებისა და პოემების კრებულების: „შორი ნათელი“, „მზია ლაური“, „კავკასიონი“; ქართველ რევოლუციონერთა ამსახველი რომანი - „გზა მეწამული“, მეორე მსოფლიო ომისადმი მიძღვნილი ტრილოგია - „მაისის განთიადი“ და ა.შ. | + | ავტორია ლექსებისა და პოემების კრებულების: „შორი ნათელი“, „მზია ლაური“, „კავკასიონი“; ქართველ რევოლუციონერთა ამსახველი რომანი - „გზა მეწამული“, [[მეორე მსოფლიო ომი|მეორე მსოფლიო ომისადმი]] მიძღვნილი ტრილოგია - „მაისის განთიადი“ და ა.შ. ქართულად თარგმნა ჯეკ ლონდონის „მარტინ იდენი“, ი. ტურგენევის „რუდინი“, ა. გერცენის „ნამყო და ნააზრევი“ და სხვა. დაკრძალულია მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში. |
| − | ქართულად თარგმნა ჯეკ ლონდონის „მარტინ იდენი“, ი. ტურგენევის „რუდინი“, ა. გერცენის „ნამყო და ნააზრევი“ და | + | |
| − | სხვა. დაკრძალულია მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში. | + | |
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::'''''გაგა ლომიძე''''' | :::::::::::::::::::::::::::::::::::::'''''გაგა ლომიძე''''' | ||
14:15, 21 მარტი 2019-ის ვერსია
თავაძე სოლომონ ეგნატეს ძე - (დ. - 29.VI.1890, სოფ. ჩოჩხათი, ოზურგეთის მაზრ. - გ. - 28.V.1960, თბილისი) - ქართველი მწერალი.
სარჩევი |
ბიოგრაფია
დაიბადა ღარიბი გლეხის ოჯახში. მუშაობდა - ჩაის მკრეფავად ჩაქვში, შემდეგ ჩაის ფაბრიკაში. 1905 წლიდან ჩაება რევოლუციურ მოძრაობაში, რისთვისაც დააპატიმრეს და ციმბირში გადაასახლეს. გადასახლებიდან გამოიქცა და ერთხანს ბაქოში იმალებოდა. 1910 წელს ისევ დააპატიმრეს. პატიმრობაში დაიწყო წერა. 1912 წელს პირველი ლექსი მუშა“ გაზ. „თემში“ გამოქვეყნდა. ლექსებს და მოთხრობებს ბეჭდავდა „ობოლი მუშის“ ფსევდონიმით.
1918 წელს გამოქვეყნდა პირველი წიგნი „მომავალი“, სადაც საპატიმროში დაწერილი ლექსები და პოემები შევიდა. მოგვიანებით გამოუშვა მოთხრობების წიგნი „საპატიმროს დღიურიდან“. 1918-1920 წლებში ჟურ. „ცისარტყელას“ ლიტმუშაკია.
ავტორია ლექსებისა და პოემების კრებულების: „შორი ნათელი“, „მზია ლაური“, „კავკასიონი“; ქართველ რევოლუციონერთა ამსახველი რომანი - „გზა მეწამული“, მეორე მსოფლიო ომისადმი მიძღვნილი ტრილოგია - „მაისის განთიადი“ და ა.შ. ქართულად თარგმნა ჯეკ ლონდონის „მარტინ იდენი“, ი. ტურგენევის „რუდინი“, ა. გერცენის „ნამყო და ნააზრევი“ და სხვა. დაკრძალულია მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში.
- გაგა ლომიძე
ლიტერატურა
ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, თბ., 1994;
წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
