ჭიჭინაძე პარმენ
(→ლიტერატურა) |
|||
| ხაზი 7: | ხაზი 7: | ||
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
| − | *ვ. მგელაძე, მოგონებები, წ. I, საქართველო აჯანყებამდე (1921-1924), პარ., 1936; | + | *[[მგელაძე ვლასა|ვ. მგელაძე]], მოგონებები, წ. I, საქართველო აჯანყებამდე (1921-1924), პარ., 1936; |
*დ. სილაქაძემ, საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის სამხედრო მინისტრები და გენერალური შტაბის უფროსები. ტექსტი შეადგინა, თბ., 2016. | *დ. სილაქაძემ, საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის სამხედრო მინისტრები და გენერალური შტაბის უფროსები. ტექსტი შეადგინა, თბ., 2016. | ||
16:22, 7 თებერვალი 2019-ის ვერსია
ჭიჭინაძე პარმენ (დ. - 1873 – გ. - V.1921) - ახალგაზრდობიდან ჩაება რევოლუციურ საქმიანობაში. 1918-1920 წლებში იყო შინაგან საქმეთა მინისტრის ნოე რამიშვილის მოადგილე და პერიოდულად ასრულებდა მინისტრის მოვალეობასაც. 1920 წლის 3 დეკემბერს დაინიშნა სამხედრო მინისტრად. რუსეთ-საქართველოს 1921 წლის ომის დროს, 19 თებერვალს, სამხედრო მინისტრი ჭიჭინაძე და დამფუძნებელი კრების წევრები - ნოე ხომერიკი, გრიგოლ ურატაძე, გოგილო ცინცაძე ფრონტის დათვალიერებისას გადააწყდნენ ორ შეიარაღებულ წითელარმიელს, რომლებიც იქვე დაატყვევეს.
პარმენ ჭიჭინაძე საქართველოს დაპყრობის შემდეგ სამშობლოში დარჩა. გარდაიცვალა ავადმყოფობით. მისი დაკრძალვის დღე გადაიქცა პირველ ანტისაბჭოთა დემონსტრაციად თბილისში, საქართველოს დაპყრობის შემდეგ.
- დიმიტრი სილაქაძე
ლიტერატურა
- ვ. მგელაძე, მოგონებები, წ. I, საქართველო აჯანყებამდე (1921-1924), პარ., 1936;
- დ. სილაქაძემ, საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის სამხედრო მინისტრები და გენერალური შტაბის უფროსები. ტექსტი შეადგინა, თბ., 2016.
იხილე აგრეთვე
წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
