ჩოლაყასშვილი გარსევან
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
(→წყარო) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''ჩოლაყასშვილი გარსევან''' - XVI საუკუნის პოეტი და სახელმწიფო მოღვაწე, [[სახლთუხუცესი]] 1510-20-იანი წწ.; დიდი გავლენით სარგებლობდა | + | '''ჩოლაყასშვილი გარსევან''' - XVI საუკუნის პოეტი და სახელმწიფო მოღვაწე, [[სახლთუხუცესი]] 1510-20-იანი წწ.; დიდი გავლენით სარგებლობდა ლევან კახთა მეფის (1520-74) კარზე. ეს ის პირია, ვინც [[ავ-გიორგი]]ს დაღუპვის შემდეგ გადამალა მისი მცირეწლოვანი ძე (მომავალი ლევან კახთა მეფე) და გადაარჩინა დაღუპვას ([[ვახუშტი ბაგრატიონი|ვახუშტი]] 1973: 394, 570). |
| − | ლევან კახთა მეფის (1520-74) კარზე. ეს ის პირია, ვინც ავ- | + | |
| − | არჩილ II ცნობით, მას ეკუთვნის | + | [[არჩილ II]] ცნობით, მას ეკუთვნის „[[ხილთა ქება]]” და სატრფიალო ლექსები. [[იოანე ბაგრატიონი]] მას „ნარგიზიანი წიგნის” გამლექსავად მიიჩნევდა. „ნარგიზოვანს” ჩოლოყაშვილს მიაკუთვნებდა [[კორნელი კეკელიძე]]ც, მაგრამ ალექსანდრე ბარამიძემ დაასაბუთა, რომ კრებული დაწერილია XVIII საუკუნის შუა წლების შემდეგ. მისი პოეტური მემკვიდრეობიდან ჩვენამდე მოაღწია მხოლოდ „ხილთა ქებამ”. ზოგი მკვლევარი მას XVII საუკუნის მოღვაწედ მიიჩნევს. |
| − | „ნარგიზოვანს” ჩოლოყაშვილს მიაკუთვნებდა [[კორნელი კეკელიძე]]ც, მაგრამ ალექსანდრე ბარამიძემ დაასაბუთა, რომ კრებული დაწერილია XVIII საუკუნის შუა წლების შემდეგ. მისი პოეტური მემკვიდრეობიდან ჩვენამდე მოაღწია მხოლოდ „ხილთა ქებამ”. ზოგი მკვლევარი მას XVII საუკუნის მოღვაწედ მიიჩნევს. | + | |
მიმდინარე ცვლილება 19:35, 27 ივნისი 2024 მდგომარეობით
ჩოლაყასშვილი გარსევან - XVI საუკუნის პოეტი და სახელმწიფო მოღვაწე, სახლთუხუცესი 1510-20-იანი წწ.; დიდი გავლენით სარგებლობდა ლევან კახთა მეფის (1520-74) კარზე. ეს ის პირია, ვინც ავ-გიორგის დაღუპვის შემდეგ გადამალა მისი მცირეწლოვანი ძე (მომავალი ლევან კახთა მეფე) და გადაარჩინა დაღუპვას (ვახუშტი 1973: 394, 570).
არჩილ II ცნობით, მას ეკუთვნის „ხილთა ქება” და სატრფიალო ლექსები. იოანე ბაგრატიონი მას „ნარგიზიანი წიგნის” გამლექსავად მიიჩნევდა. „ნარგიზოვანს” ჩოლოყაშვილს მიაკუთვნებდა კორნელი კეკელიძეც, მაგრამ ალექსანდრე ბარამიძემ დაასაბუთა, რომ კრებული დაწერილია XVIII საუკუნის შუა წლების შემდეგ. მისი პოეტური მემკვიდრეობიდან ჩვენამდე მოაღწია მხოლოდ „ხილთა ქებამ”. ზოგი მკვლევარი მას XVII საუკუნის მოღვაწედ მიიჩნევს.
