იუდეა

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
(წყარო)
 
(ერთი მომხმარებლის 11 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.)
ხაზი 1: ხაზი 1:
'''იუდეველთა სამეფო ანუ იუდეა''' -  [[ისრაელი|ისრაელის]] სამეფოს დაშლის შედეგად წარმოშვობილი სახელმწიფო.
+
'''იუდეის სამეფო''' -  (დაახლ. ძვ.წ. 928-586) – ძველი [[სახელმწიფო]] სამხრეთ [[პალესტინა|პალესტინაში]]. წარმოიშვა გაერთიანებული ისრაელ-იუდეის სამეფოს დაშლის შედეგად ორ სახელმწიფოდ: [[ისრაელი|ისრაელად]] და იუდეად. იუდეის სამეფოს [[დავით წინასწარმეტყველი|დავით]] მეფის დინასტიის წარმომადგენლები მართავდნენ. დედაქალაქი [[იერუსალიმი]] იყო.  
  
იაკობისა და ლიას ძე იუდა ისრაელის ყველაზე სახელგანთქმული ტომის [[პატრიარქი]] იყო. შემდეგ მისი სახელი დაერქვა პალესტინის სამხრეთ ნაწილს, რომელიც [[სოლომონ ბრძენი|სოლომონის]] გარდაცვალების შემდეგ ჩრდილოეთის სამეფოს, ანუ ისრაელისგან განცალკევებით ჩამოყალიბდა, როგორც იუდას სამეფო. ბაბილონიდან განდევნის შემდეგ ამ ტერიტორიას იუდეა დაერქვა. აქედან მომდინარეობს ტერმინები [[იუდაიზმი]] და იუდეველნი, ეკვივალენტური ტერმინებისა ებრაიზმი და [[ებრაელები|ებრაელნი]]. იუდეოქრისტიანები (იუდეოქრისტიანობა) ებრაელობიდან პირველ მოქცეულთ ეწოდებოდათ.
+
იუდეის სამეფოში იგივე სოციალურ-ეკონომიკური პროცესები მიმდინარეობდა, როგორიც [[ისრაელის სამეფო|ისრაელის სამეფოში]]. იუდეის პირველი მეფის, [[სოლომონ ბრძენი|სოლომონ ბრძენის]] ვაჟის, რობოამის მეფობისას იუდეის სამეფომ [[ეგვიპტე|ეგვიპტის]] ფარაონის, [[ნეხო II]]-ის შემოსევა განიცადა, რამაც ძალიან დაასუსტა და გამოფიტა ქვეყანა. ეგვიპტელებმა გაძარცვეს და დაანგრიეს იუდეის ქალაქები და წაიღეს იერუსალიმის საგანძური. ამას გარდა იუდეის სამეფოს ხშირად ჰქონდა [[ომი|ომები]] ისრაელის სამეფოსთან, მიუხედავად ამისა იუდეამ უფრო დიდხანს გაძლო ვიდრე ისრაელმა. ამის მიზეზი ქვეყნის რელიგიური ერთიანობა და კარგი მმართველები იყო.  
  
იუდეველების სამეფო ადგილის სივრცით და მცხოვრებთა რიცხვით შესამჩნევად ნაკლები იყო ისრაელიანების სამეფოზე, მაგრამ ასზე მეტი წლით იმაზე დიდხანს არსებობდა. იუდეველების ყველა მეფე წარმოდგება [[დავითი|დავითის]] ტომისაგან. ზოგი მათგანი იყო კერპთაყვანისმცემელი, ზოგი კეთილმსახური და ღმრთისმოშიში. კეთილმსახურებით გამოირჩეოდა მეფე იოსია, რომლის შემდგომ ფარაონმა დააყენა მეფედ იოსიას მეორე შვილი იეჰოიაკიმი. ის იყო უღმერთო მეფე და ამიტომ ღმერთმა დასაჯა იგი. ნაბუქოდონოსორმა 607 წ. ქრ. შობამდე აიღო [[იერუსალიმი – როგორც რელიგიის წმინდა ქალაქი|იერუსალიმი]] და [[ბაბილონი|ბაბილონში]] გადაასახლა ათიათასი ხელოსანი და მშენებელი, 7000 მეომარი, 1000 მშვენიერი ვაჟკაცი. ეს იყო პირველი გადასახლება იუდეველებისა  [[ბაბილონი|ბაბილონში]] და დასაწყისი 70 წლის ბაბილონის ტყვეობისა.  
+
მეფე უზიას მმართველობისას (ძვ.წ. 785-733) იუდეა გაძლიერდა, იდუმვაზე ([[ედომი|ედომზე]]) დაიბრუნა კონტროლი და წითელი ზღვის სანაპირომდე გაიზარდა. მეფე [[ხიზკია|ხიზკიამ]], რომელიც ძვ.წ. 727-698 წლებში მეფობდა წინასწარმეტყველი ესაიას გავლენით ქვეყანაში რიგი რეფორმები გაატარა, ეკონომიკურ, სოციალურ და რელიგიურ-კულტურულ საკითხებში. ამით ქვეყანა მოძლიერდა ასირიელებთან მოსალოდნელი ომისათვის. ხიზკიას მოქმედება თავიდან ძალიან ფრთხილი იყო, მაგრამ შემდეგ აგრესიულში გადაიზარდა, რასაც იუდეის დამარცხება და ასურეთის მოხარკედ გახდომა მოჰყვა. ასირიელთა ხარკისგან განთავისუფლება მეფე იოსიამ იობია (ძვ.წ. 639-609) მოახერხა, რომელმაც შეიერთა ყოფილი ისრაელის სამეფოს ტერიტორიის ნაწილი და ქვეყანაში გააძლიერა [[იაჰვე|იაჰვეს]] ანუ ერთი [[ღმერთი|ღმერთის]] თაყვანისცემა. იუდეის უკანასკნელი მეფეებიდან ზოგი ეგვიპტის მოკავშირე იყო, ზოგი [[ბაბილონი|ბაბილონის]].  
  
ბაბილონელებმა დაწვეს ტაძარი ღმრთისა, მეფის სასახლე და ყველა დიდი შენობა; იერუსალიმის კედლები დააქციეს; ყოველი სიმდიდრე ტაძრის, მეფისა და სხვების, წაიღეს [[ბაბილონი|ბაბილონში]]. მოსეს მოძრავი ტაძარი და [[აღთქმის კიდობანი]], როგორც იუდეველების გადმოცემა ამბობს, დამალა იერემია წინასწარმეტყველმა ერთი მთის გამოქვაბულში (იხ. [[ბიბლია]] 2 მაკ.-2,4,5); მღვდელმთავარი და წარჩინებული პირნი დახოცეს. იუდეველების სამეფოს მცხოვრებნი გადაასახლეს ბაბილონში. იუდეაში დარჩა მხოლოდ რამდენიმე ღარიბი მიწის მუშაკი - მხვნელ-მთესველნი და მევენახეები.
+
ძვ.წ. 587 წელს ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორ II-მ იერუსალიმი აიღო და გადაწვა, ამით ბოლო მოეღო იუდეის სამეფოს არსებობას.
 +
 
 +
ბაბილონელებმა დაწვეს ტაძარი ღმრთისა, მეფის სასახლე და ყველა დიდი [[შენობა]]; იერუსალიმის კედლები დააქციეს; ყოველი სიმდიდრე ტაძრის, მეფისა და სხვების, წაიღეს [[ბაბილონი|ბაბილონში]]. მოსეს მოძრავი ტაძარი და [[აღთქმის კიდობანი]], როგორც იუდეველების გადმოცემა ამბობს, დამალა იერემია წინასწარმეტყველმა ერთი მთის გამოქვაბულში (იხ. [[ბიბლია]] 2 მაკ.-2,4,5); მღვდელმთავარი და წარჩინებული პირნი დახოცეს. იუდეველების სამეფოს მცხოვრებნი გადაასახლეს ბაბილონში. იუდეაში დარჩა მხოლოდ რამდენიმე ღარიბი მიწის მუშაკი - მხვნელ-მთესველნი და მევენახეები.
  
  
  
 
== წყარო ==
 
== წყარო ==
ბარბაქაძე ლია. ჯიბის ცნობარი მართლმორწმუნე ქრისტიანისათვის; თბილისი, 2013 წ.
+
* [[ჯიბის ცნობარი მართლმორწმუნე ქრისტიანისათვის]]
 +
* [[ბიბლიის სამხედრო ენციკლოპედია]]
  
 +
==იხილე აგრეთვე==
 +
[[იუდეის არმია]]
  
[[კატეგორია:ბიბლიური ადგილები]]
+
[[კატეგორია: ქვეყნები ბიბლიაში]]
[[კატეგორია:ბიბლიური ქვეყნები]]
+
[[კატეგორია:ებრაელთა ისტორია]]
 +
[[კატეგორია:ისტორიული სახელმწიფოები]]
 +
[[კატეგორია:სახელმწიფოები ახლო აღმოსავლეთში]]
 +
[[კატეგორია:ახლო აღმოსავლეთის ისტორია]]
 
[[კატეგორია:ებრაელთა ისტორია]]
 
[[კატეგორია:ებრაელთა ისტორია]]
[[კატეგორია:ახალი აღთქმის გეოგრაფიული ადგილები]]
+
[[კატეგორია:იუდეა]]
[[კატეგორია:ძველი აღთქმის გეოგრაფიული ადგილები]]
+

მიმდინარე ცვლილება 01:50, 16 ივნისი 2024 მდგომარეობით

იუდეის სამეფო - (დაახლ. ძვ.წ. 928-586) – ძველი სახელმწიფო სამხრეთ პალესტინაში. წარმოიშვა გაერთიანებული ისრაელ-იუდეის სამეფოს დაშლის შედეგად ორ სახელმწიფოდ: ისრაელად და იუდეად. იუდეის სამეფოს დავით მეფის დინასტიის წარმომადგენლები მართავდნენ. დედაქალაქი იერუსალიმი იყო.

იუდეის სამეფოში იგივე სოციალურ-ეკონომიკური პროცესები მიმდინარეობდა, როგორიც ისრაელის სამეფოში. იუდეის პირველი მეფის, სოლომონ ბრძენის ვაჟის, რობოამის მეფობისას იუდეის სამეფომ ეგვიპტის ფარაონის, ნეხო II-ის შემოსევა განიცადა, რამაც ძალიან დაასუსტა და გამოფიტა ქვეყანა. ეგვიპტელებმა გაძარცვეს და დაანგრიეს იუდეის ქალაქები და წაიღეს იერუსალიმის საგანძური. ამას გარდა იუდეის სამეფოს ხშირად ჰქონდა ომები ისრაელის სამეფოსთან, მიუხედავად ამისა იუდეამ უფრო დიდხანს გაძლო ვიდრე ისრაელმა. ამის მიზეზი ქვეყნის რელიგიური ერთიანობა და კარგი მმართველები იყო.

მეფე უზიას მმართველობისას (ძვ.წ. 785-733) იუდეა გაძლიერდა, იდუმვაზე (ედომზე) დაიბრუნა კონტროლი და წითელი ზღვის სანაპირომდე გაიზარდა. მეფე ხიზკიამ, რომელიც ძვ.წ. 727-698 წლებში მეფობდა წინასწარმეტყველი ესაიას გავლენით ქვეყანაში რიგი რეფორმები გაატარა, ეკონომიკურ, სოციალურ და რელიგიურ-კულტურულ საკითხებში. ამით ქვეყანა მოძლიერდა ასირიელებთან მოსალოდნელი ომისათვის. ხიზკიას მოქმედება თავიდან ძალიან ფრთხილი იყო, მაგრამ შემდეგ აგრესიულში გადაიზარდა, რასაც იუდეის დამარცხება და ასურეთის მოხარკედ გახდომა მოჰყვა. ასირიელთა ხარკისგან განთავისუფლება მეფე იოსიამ იობია (ძვ.წ. 639-609) მოახერხა, რომელმაც შეიერთა ყოფილი ისრაელის სამეფოს ტერიტორიის ნაწილი და ქვეყანაში გააძლიერა იაჰვეს ანუ ერთი ღმერთის თაყვანისცემა. იუდეის უკანასკნელი მეფეებიდან ზოგი ეგვიპტის მოკავშირე იყო, ზოგი ბაბილონის.

ძვ.წ. 587 წელს ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორ II-მ იერუსალიმი აიღო და გადაწვა, ამით ბოლო მოეღო იუდეის სამეფოს არსებობას.

ბაბილონელებმა დაწვეს ტაძარი ღმრთისა, მეფის სასახლე და ყველა დიდი შენობა; იერუსალიმის კედლები დააქციეს; ყოველი სიმდიდრე ტაძრის, მეფისა და სხვების, წაიღეს ბაბილონში. მოსეს მოძრავი ტაძარი და აღთქმის კიდობანი, როგორც იუდეველების გადმოცემა ამბობს, დამალა იერემია წინასწარმეტყველმა ერთი მთის გამოქვაბულში (იხ. ბიბლია 2 მაკ.-2,4,5); მღვდელმთავარი და წარჩინებული პირნი დახოცეს. იუდეველების სამეფოს მცხოვრებნი გადაასახლეს ბაბილონში. იუდეაში დარჩა მხოლოდ რამდენიმე ღარიბი მიწის მუშაკი - მხვნელ-მთესველნი და მევენახეები.


[რედაქტირება] წყარო

[რედაქტირება] იხილე აგრეთვე

იუდეის არმია

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები