ჰაუპტმანი გერჰარტ
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ჰაუპტმანი გერჰარტ“ გადაიტანა გვერდზე „გერჰარტ ჰაუპტმანი“) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
'''გერჰარტ ჰაუპტმანი''' – (''გერმ.'' Gerhart Johann Robert Hauptmann, 1862–1946), გერმანელი მწერალი, დრამატურგი. გერმანულ ლიტერატურაში [[ნატურალიზმი]]ს თვალსაჩინო წარმომადგენელი. | '''გერჰარტ ჰაუპტმანი''' – (''გერმ.'' Gerhart Johann Robert Hauptmann, 1862–1946), გერმანელი მწერალი, დრამატურგი. გერმანულ ლიტერატურაში [[ნატურალიზმი]]ს თვალსაჩინო წარმომადგენელი. | ||
| − | პირველი დრამატული ნაწარმოები დაწერა 1889 წ. „მზის ამოსვლის წინ“. ამას მოჰყვა „ზავის ზეიმი“, „მარტოსულნი“, „ჩაძირული ზარი“, „ფლორიან გეიერი“, „ფეიქრები“; [[კომედია|კომედიები]]: „კოლეგა კრამპტონი“, „თახვის ქურქი“. სიმბოლურ-ფანტასტიკური და ლეგენდის სულისკვეთებით გამსჭვალულია მისი [[პიესა (დრამატული ნაწარმოები)|პიესები]] „ჰანელეს ამაღლება“, „შლიუკი და იაუ“, „საწყალი გენრიხი“. ყოფითი [[დრამა (ლიტერატურა)|დრამები]]: „მზიდავი გენშელი”, „მიხაელ კრამერი“, „როზა ბერნდი“. მან შექმნა აგრეთვე დეკადენტური პიესები „პიპა კი ცეკვავს“, „ქალიშვილები ბიშოფსბერგიდან“. [[ტრაგიკომედია]] „ვირთხები“, ფსიქოლოგიური დრამა „გაბრიელ შილინგის გაქცევა“. 1912 წ. მას მიენიჭა ნობელის პრემია. ეგზოტიკური ისტორიები ასახულია პიესებში „თეთრი მხსნელი“, „ინდიპოდი“. იგი რეალობას უბრუნდება პიესებში „დოროთეა ანგერმანი“, „მზის ჩასვლის წინ“. ანტიფაშისტური პათოსით გაჟღენთილია მისი ტრაგიკული [[ტეტრალოგია]] „იფიღენია დელფში“, „იფიღენია ავლიდაში“, „აგამემნონის სიკვდილი“, „ელექტრა“. | + | პირველი დრამატული ნაწარმოები დაწერა 1889 წ. „მზის ამოსვლის წინ“. ამას მოჰყვა „ზავის ზეიმი“, „მარტოსულნი“, „ჩაძირული ზარი“, „ფლორიან გეიერი“, „ფეიქრები“; [[კომედია|კომედიები]]: „კოლეგა კრამპტონი“, „თახვის ქურქი“. სიმბოლურ-ფანტასტიკური და ლეგენდის სულისკვეთებით გამსჭვალულია მისი [[პიესა (დრამატული ნაწარმოები)|პიესები]] „ჰანელეს ამაღლება“, „შლიუკი და იაუ“, „საწყალი გენრიხი“. ყოფითი [[დრამა (ლიტერატურა)|დრამები]]: „მზიდავი გენშელი”, „მიხაელ კრამერი“, „როზა ბერნდი“. მან შექმნა აგრეთვე დეკადენტური პიესები „პიპა კი ცეკვავს“, „ქალიშვილები ბიშოფსბერგიდან“. [[ტრაგიკომედია]] „ვირთხები“, ფსიქოლოგიური დრამა „გაბრიელ შილინგის გაქცევა“. 1912 წ. მას მიენიჭა [[ნობელის პრემია]]. ეგზოტიკური ისტორიები ასახულია პიესებში „თეთრი მხსნელი“, „ინდიპოდი“. იგი რეალობას უბრუნდება პიესებში „დოროთეა ანგერმანი“, „მზის ჩასვლის წინ“. ანტიფაშისტური პათოსით გაჟღენთილია მისი ტრაგიკული [[ტეტრალოგია]] „იფიღენია დელფში“, „იფიღენია ავლიდაში“, „აგამემნონის სიკვდილი“, „ელექტრა“. |
მიმდინარე ცვლილება 14:49, 4 ივნისი 2024 მდგომარეობით
გერჰარტ ჰაუპტმანი – (გერმ. Gerhart Johann Robert Hauptmann, 1862–1946), გერმანელი მწერალი, დრამატურგი. გერმანულ ლიტერატურაში ნატურალიზმის თვალსაჩინო წარმომადგენელი.
პირველი დრამატული ნაწარმოები დაწერა 1889 წ. „მზის ამოსვლის წინ“. ამას მოჰყვა „ზავის ზეიმი“, „მარტოსულნი“, „ჩაძირული ზარი“, „ფლორიან გეიერი“, „ფეიქრები“; კომედიები: „კოლეგა კრამპტონი“, „თახვის ქურქი“. სიმბოლურ-ფანტასტიკური და ლეგენდის სულისკვეთებით გამსჭვალულია მისი პიესები „ჰანელეს ამაღლება“, „შლიუკი და იაუ“, „საწყალი გენრიხი“. ყოფითი დრამები: „მზიდავი გენშელი”, „მიხაელ კრამერი“, „როზა ბერნდი“. მან შექმნა აგრეთვე დეკადენტური პიესები „პიპა კი ცეკვავს“, „ქალიშვილები ბიშოფსბერგიდან“. ტრაგიკომედია „ვირთხები“, ფსიქოლოგიური დრამა „გაბრიელ შილინგის გაქცევა“. 1912 წ. მას მიენიჭა ნობელის პრემია. ეგზოტიკური ისტორიები ასახულია პიესებში „თეთრი მხსნელი“, „ინდიპოდი“. იგი რეალობას უბრუნდება პიესებში „დოროთეა ანგერმანი“, „მზის ჩასვლის წინ“. ანტიფაშისტური პათოსით გაჟღენთილია მისი ტრაგიკული ტეტრალოგია „იფიღენია დელფში“, „იფიღენია ავლიდაში“, „აგამემნონის სიკვდილი“, „ელექტრა“.
