შალამბერიძე მიხეილ

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
 
ხაზი 6: ხაზი 6:
 
1929-1939 წლებში მუშაობდა [[თბილისის პოლიტექნიკური ინსტიტუტი|საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში]], 1939-1945 წლებში თბილისის სამედიცინო ინსტიტუტში, 1945-1958 წლებში - საქართველოს სასოფლო სამეურნეო ინსტიტუტში ბიოორგანული ქიმიის კათედრის გამგედ. იკვლევდა ქართული ღვინოების, [[კაკალი|კაკლის]] ზეთის, რძის, მინერალური წყლების, წყაროებისა და წყალსაცავების ფიზიკურ, ქიმიურ შემადგენლობასა და თვისებებს; ავტორია სახელმძღვანელოებისა: „ფიზიკური ქიმია” და „ორგანული ქიმია”.
 
1929-1939 წლებში მუშაობდა [[თბილისის პოლიტექნიკური ინსტიტუტი|საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში]], 1939-1945 წლებში თბილისის სამედიცინო ინსტიტუტში, 1945-1958 წლებში - საქართველოს სასოფლო სამეურნეო ინსტიტუტში ბიოორგანული ქიმიის კათედრის გამგედ. იკვლევდა ქართული ღვინოების, [[კაკალი|კაკლის]] ზეთის, რძის, მინერალური წყლების, წყაროებისა და წყალსაცავების ფიზიკურ, ქიმიურ შემადგენლობასა და თვისებებს; ავტორია სახელმძღვანელოებისა: „ფიზიკური ქიმია” და „ორგანული ქიმია”.
  
::::::::::::::::::::::::::'''''მანანა ლილუაშვილი'''''
+
''მანანა ლილუაშვილი''
 +
 
 +
 
 +
 
 +
 
  
 
==ლიტერატურა==
 
==ლიტერატურა==
ხაზი 20: ხაზი 24:
 
[[კატეგორია:თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორები]]
 
[[კატეგორია:თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი მეცნიერები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი მეცნიერები]]
 +
[[კატეგორია:შალამბერიძეები]]

მიმდინარე ცვლილება 01:54, 29 აგვისტო 2023 მდგომარეობით

შალამბერიძე მიხეილ იოსების ძე - (1885-1958) - ქიმიკოსი, ქიმიის მეცნიერებათა დოქტორი (1920), პროფესორი (1930).

სარჩევი

[რედაქტირება] ბიოგრაფია

1911 წელს დაამთავრა ლაიფციგის უნივერსიტეტი. 1918 წლის 17 ივლისს თბილისის ქართული უნივერსიტეტის პროფესორთა საბჭომ დაამტკიცა მიხეილ შალამბერიძის თხოვნა უნივერისტეტში ასისტენტად მიღებისა და ქიმიაში ლექციების კითხვასთან დაკავშირებით. 1918 მას მიენდო ჭიათურიდან საქიმიო ლაბორატორიის უნივერსიტეტში გადმოტანა. 1920 წელს აირჩიეს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დოცენტად.

1929-1939 წლებში მუშაობდა საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში, 1939-1945 წლებში თბილისის სამედიცინო ინსტიტუტში, 1945-1958 წლებში - საქართველოს სასოფლო სამეურნეო ინსტიტუტში ბიოორგანული ქიმიის კათედრის გამგედ. იკვლევდა ქართული ღვინოების, კაკლის ზეთის, რძის, მინერალური წყლების, წყაროებისა და წყალსაცავების ფიზიკურ, ქიმიურ შემადგენლობასა და თვისებებს; ავტორია სახელმძღვანელოებისა: „ფიზიკური ქიმია” და „ორგანული ქიმია”.

მანანა ლილუაშვილი



[რედაქტირება] ლიტერატურა

ქსე, ტ. X, თბ., 1986; ზ. გაიპარაშვილი, მ. ლილუაშვილი, ტფილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორთა საბჭოს ოქმები 1917-1926, თბ., 2006.

[რედაქტირება] იხილე აგრეთვე

ბიოგრაფიული ლექსიკონი

[რედაქტირება] წყარო

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები