შალამბერიძე მიხეილ
მ (მომხმარებელმა Echelidze გვერდი „შალამბერიძე მიხეილ იოსების ძე“ გადაიტანა გვერდზე „[[შალამბერიძე ...) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის 2 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
| − | '''შალამბერიძე მიხეილ იოსების ძე''' (1885-1958) - ქიმიკოსი, ქიმიის მეცნიერებათა დოქტორი (1920), პროფესორი (1930). | + | '''შალამბერიძე მიხეილ იოსების ძე''' - (1885-1958) - ქიმიკოსი, ქიმიის მეცნიერებათა დოქტორი (1920), პროფესორი (1930). |
| + | |||
| + | ====ბიოგრაფია==== | ||
| + | 1911 წელს დაამთავრა ლაიფციგის უნივერსიტეტი. 1918 წლის 17 ივლისს [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი|თბილისის ქართული უნივერსიტეტის]] პროფესორთა საბჭომ დაამტკიცა მიხეილ შალამბერიძის თხოვნა უნივერისტეტში ასისტენტად მიღებისა და ქიმიაში ლექციების კითხვასთან დაკავშირებით. 1918 მას მიენდო ჭიათურიდან საქიმიო ლაბორატორიის უნივერსიტეტში გადმოტანა. 1920 წელს აირჩიეს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დოცენტად. | ||
| + | |||
| + | 1929-1939 წლებში მუშაობდა [[თბილისის პოლიტექნიკური ინსტიტუტი|საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში]], 1939-1945 წლებში თბილისის სამედიცინო ინსტიტუტში, 1945-1958 წლებში - საქართველოს სასოფლო სამეურნეო ინსტიტუტში ბიოორგანული ქიმიის კათედრის გამგედ. იკვლევდა ქართული ღვინოების, [[კაკალი|კაკლის]] ზეთის, რძის, მინერალური წყლების, წყაროებისა და წყალსაცავების ფიზიკურ, ქიმიურ შემადგენლობასა და თვისებებს; ავტორია სახელმძღვანელოებისა: „ფიზიკური ქიმია” და „ორგანული ქიმია”. | ||
| + | |||
| + | ''მანანა ლილუაშვილი'' | ||
| + | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
| ხაზი 17: | ხაზი 22: | ||
[[კატეგორია:ქართველი ქიმიკოსები]] | [[კატეგორია:ქართველი ქიმიკოსები]] | ||
| − | [[კატეგორია: | + | [[კატეგორია:თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორები]] |
[[კატეგორია:ქართველი მეცნიერები]] | [[კატეგორია:ქართველი მეცნიერები]] | ||
| + | [[კატეგორია:შალამბერიძეები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 01:54, 29 აგვისტო 2023 მდგომარეობით
შალამბერიძე მიხეილ იოსების ძე - (1885-1958) - ქიმიკოსი, ქიმიის მეცნიერებათა დოქტორი (1920), პროფესორი (1930).
სარჩევი |
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
1911 წელს დაამთავრა ლაიფციგის უნივერსიტეტი. 1918 წლის 17 ივლისს თბილისის ქართული უნივერსიტეტის პროფესორთა საბჭომ დაამტკიცა მიხეილ შალამბერიძის თხოვნა უნივერისტეტში ასისტენტად მიღებისა და ქიმიაში ლექციების კითხვასთან დაკავშირებით. 1918 მას მიენდო ჭიათურიდან საქიმიო ლაბორატორიის უნივერსიტეტში გადმოტანა. 1920 წელს აირჩიეს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დოცენტად.
1929-1939 წლებში მუშაობდა საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში, 1939-1945 წლებში თბილისის სამედიცინო ინსტიტუტში, 1945-1958 წლებში - საქართველოს სასოფლო სამეურნეო ინსტიტუტში ბიოორგანული ქიმიის კათედრის გამგედ. იკვლევდა ქართული ღვინოების, კაკლის ზეთის, რძის, მინერალური წყლების, წყაროებისა და წყალსაცავების ფიზიკურ, ქიმიურ შემადგენლობასა და თვისებებს; ავტორია სახელმძღვანელოებისა: „ფიზიკური ქიმია” და „ორგანული ქიმია”.
მანანა ლილუაშვილი
[რედაქტირება] ლიტერატურა
ქსე, ტ. X, თბ., 1986; ზ. გაიპარაშვილი, მ. ლილუაშვილი, ტფილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორთა საბჭოს ოქმები 1917-1926, თბ., 2006.
[რედაქტირება] იხილე აგრეთვე
[რედაქტირება] წყარო
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
