ევლახიშვილი სერგო (1872-1946)

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
(მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „ევლახიშვილი სერგო ივანეს ძე“ გადაიტანა გვერდზე „[[ევლახიშვილი ს...)
 
(ერთი მომხმარებლის 5 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.)
ხაზი 1: ხაზი 1:
 
[[ფაილი:EvlaxiSvili sergo.jpg|thumb|'''სერგო ევლახიშვილი''']]
 
[[ფაილი:EvlaxiSvili sergo.jpg|thumb|'''სერგო ევლახიშვილი''']]
'''ევლახიშვილი სერგო ივანეს ძე''' - (10.XI.1872 - 23.XI.1946, თბილისი) - ანტრეპრენიორი, საოპერო მომღერალი, [[ბარიტონი]], მსახიობი.  
+
'''ევლახიშვილი სერგო ივანეს ძე''' - (10.XI.1872 - 23.XI.1946, [[თბილისი]]) - ანტრეპრენიორი, საოპერო მომღერალი, [[ბარიტონი]], მსახიობი.  
  
დაიბადა მწერლის ოჯახში. მუსიკა დედამ შეაყვარა. I ვაჟთა გიმნაზია დაამთავრა [[თბილისი|თბილისში]]. სწავლისას მონაწილეობდა კონცერტებში და სოლო პარტიებს ასრულებდა. მუსიკალური განათლების მიღება მოსკოვის კონსერვატორიაში დაიწყო, სადაც 1891 წლიდან ვოკალურ ხელოვნებას პროფ. ტალიაბუესთან ეუფლებოდა. შემდეგ სწავლა მილანში - პროფესორ ვიდალთან განაგრძო და დაასრულა. 1897 წლიდან ფსევდონიმით „ბრიუნეტი“ [[იტალია|იტალიის]] ქალაქებში საოპერო კარიერას იწყებს. ბარიტონის პარტიებს ასრულებდა ოპერებში: „ტრუბადური“, „ერნანი“, „ფაუსტი“ და სხვ. 1898 წლის ზამთარში პერმში ([[რუსეთი]]) იმღერა. 1899 წლიდან გამოდიოდა მსოფლიოს სხვადასხვა საოპერო თეატრებში და მნიშვნელოვან პარტიებს ასრულებდა. 1900 იტალიაში - ტოსკანოს, 1902-1903 წლებში - თბილისის, 1905-1906 წლებში კი დონის ანტრეპრიზაში მღეროდა. 1909-1910 წლებში ა. ეიჰენვალდთან, 1913-1914 წწ-ში კი ივანე ფალიაშვილთან თანამშრომლობდა. 1914-1915
+
====ბიოგრაფია====
წლების სეზონიდან თბილისის ოპერის თეატრის ანტრეპრიზას ჩაუდგა სათავეში. კარგი ორგანიზატორული ნიჭი გამოავლინა და საუკეთესო შემსრულებლებს მოუყარა თავი.
+
დაიბადა მწერლის ოჯახში. მუსიკა დედამ შეაყვარა. I ვაჟთა გიმნაზია დაამთავრა თბილისში. სწავლისას მონაწილეობდა კონცერტებში და [[სოლო]] პარტიებს ასრულებდა. მუსიკალური განათლების მიღება მოსკოვის კონსერვატორიაში დაიწყო, სადაც 1891 წლიდან ვოკალურ ხელოვნებას პროფფესორ ტალიაბუესთან ეუფლებოდა. შემდეგ სწავლა მილანში - პროფესორ ვიდალთან განაგრძო და დაასრულა. 1897 წლიდან ფსევდონიმით „ბრიუნეტი“ [[იტალია|იტალიის]] ქალაქებში საოპერო კარიერას იწყებს. ბარიტონის პარტიებს ასრულებდა ოპერებში: „ტრუბადური“, „ერნანი“, „ფაუსტი“ და სხვ. 1898 წლის ზამთარში პერმში ([[რუსეთი]]) იმღერა. 1899 წლიდან გამოდიოდა მსოფლიოს სხვადასხვა საოპერო [[თეატრი|თეატრებში]] და მნიშვნელოვან პარტიებს ასრულებდა. 1900 წელს იტალიაში - ტოსკანოს, 1902-1903 წლებში - თბილისის, 1905-1906 წლებში კი დონის ანტრეპრიზაში მღეროდა. 1909-1910 წლებში ა. ეიჰენვალდთან, 1913-1914 წწ-ში კი ივანე ფალიაშვილთან თანამშრომლობდა. 1914-1915 წლების სეზონიდან [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|თბილისის ოპერის თეატრის]] ანტრეპრიზას ჩაუდგა სათავეში. კარგი ორგანიზატორული ნიჭი გამოავლინა და საუკეთესო შემსრულებლებს მოუყარა თავი.
  
მისი დირექტორობის დროს დამოუკიდებელ საქართველოში 1918-1920 წლების სეზონებში იდგმება პირველი ქართული ოპერები. 1919 (ზოგიერთი ცნობით კი 1918) ინიშნება [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|თბილისის ოპერის თეატრის]] დირექტორად.
+
მისი დირექტორობის დროს დამოუკიდებელ საქართველოში 1918-1920 წლების სეზონებში იდგმება პირველი ქართული ოპერები. 1919 (ზოგიერთი ცნობით კი 1918) ინიშნება თბილისის ოპერის თეატრის დირექტორად.
  
1921 აირჩიეს თეატრისა და დასის მეთაურად. აღნიშნულ თანამდებობაზე 1928 წლამდე დარჩა. 1925 იუბილე გადაუხადეს. ოპერის თეატრში მოღვაწეობას სიცოცხლის ბოლომდე აგრძელებდა.
+
1921 აირჩიეს თეატრისა და დასის მეთაურად. აღნიშნულ თანამდებობაზე 1928 წლამდე დარჩა. 1925 წელს [[იუბილე]] გადაუხადეს. ოპერის თეატრში მოღვაწეობას სიცოცხლის ბოლომდე აგრძელებდა.
  
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::'''ზურაბ ლეჟავა'''
+
'''ზურაბ ლეჟავა'''
  
 
==ლიტერატურა==
 
==ლიტერატურა==
ხაზი 17: ხაზი 17:
 
* Анте, Театр и Искусство, Госопера, გაზ. «Заря Востока“, 1925, №800;  
 
* Анте, Театр и Искусство, Госопера, გაზ. «Заря Востока“, 1925, №800;  
 
* „С. И. Евлахов“, გაზ. „Заря Востока“, 1946. №237.
 
* „С. И. Евлахов“, გაზ. „Заря Востока“, 1946. №237.
 
==წყარო==
 
[[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]]
 
  
 
==იხილე აგრეთვე==
 
==იხილე აგრეთვე==
 
[http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00006435/ სერგო ევლახიშვილი]
 
[http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00006435/ სერგო ევლახიშვილი]
  
 +
==წყარო==
 +
[[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]]
 
[[კატეგორია:ქართველი ანტრეპრენიორები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი ანტრეპრენიორები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი ვოკალისტები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი ვოკალისტები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი ბარიტონები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი ბარიტონები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი მსახიობები]]
 
[[კატეგორია:ქართველი მსახიობები]]
[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრის დირექტორები]]
+
[[კატეგორია:თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრის დირექტორები]]
 +
[[კატეგორია:ევლახიშვილები]]

მიმდინარე ცვლილება 22:26, 22 აგვისტო 2023 მდგომარეობით

სერგო ევლახიშვილი

ევლახიშვილი სერგო ივანეს ძე - (10.XI.1872 - 23.XI.1946, თბილისი) - ანტრეპრენიორი, საოპერო მომღერალი, ბარიტონი, მსახიობი.

სარჩევი

[რედაქტირება] ბიოგრაფია

დაიბადა მწერლის ოჯახში. მუსიკა დედამ შეაყვარა. I ვაჟთა გიმნაზია დაამთავრა თბილისში. სწავლისას მონაწილეობდა კონცერტებში და სოლო პარტიებს ასრულებდა. მუსიკალური განათლების მიღება მოსკოვის კონსერვატორიაში დაიწყო, სადაც 1891 წლიდან ვოკალურ ხელოვნებას პროფფესორ ტალიაბუესთან ეუფლებოდა. შემდეგ სწავლა მილანში - პროფესორ ვიდალთან განაგრძო და დაასრულა. 1897 წლიდან ფსევდონიმით „ბრიუნეტი“ იტალიის ქალაქებში საოპერო კარიერას იწყებს. ბარიტონის პარტიებს ასრულებდა ოპერებში: „ტრუბადური“, „ერნანი“, „ფაუსტი“ და სხვ. 1898 წლის ზამთარში პერმში (რუსეთი) იმღერა. 1899 წლიდან გამოდიოდა მსოფლიოს სხვადასხვა საოპერო თეატრებში და მნიშვნელოვან პარტიებს ასრულებდა. 1900 წელს იტალიაში - ტოსკანოს, 1902-1903 წლებში - თბილისის, 1905-1906 წლებში კი დონის ანტრეპრიზაში მღეროდა. 1909-1910 წლებში ა. ეიჰენვალდთან, 1913-1914 წწ-ში კი ივანე ფალიაშვილთან თანამშრომლობდა. 1914-1915 წლების სეზონიდან თბილისის ოპერის თეატრის ანტრეპრიზას ჩაუდგა სათავეში. კარგი ორგანიზატორული ნიჭი გამოავლინა და საუკეთესო შემსრულებლებს მოუყარა თავი.

მისი დირექტორობის დროს დამოუკიდებელ საქართველოში 1918-1920 წლების სეზონებში იდგმება პირველი ქართული ოპერები. 1919 (ზოგიერთი ცნობით კი 1918) ინიშნება თბილისის ოპერის თეატრის დირექტორად.

1921 აირჩიეს თეატრისა და დასის მეთაურად. აღნიშნულ თანამდებობაზე 1928 წლამდე დარჩა. 1925 წელს იუბილე გადაუხადეს. ოპერის თეატრში მოღვაწეობას სიცოცხლის ბოლომდე აგრძელებდა.

ზურაბ ლეჟავა

[რედაქტირება] ლიტერატურა

  • შ. კაშმაძე, „თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი“, გამომცემლობა ხელოვნება, თბ., 1950;
  • ს. ი. ევლახოვის იუბილე, „ხელოვნება“, 1925, №5;
  • A. e. Театр и Искусство. С. И. Евлахов, გაზ. «Заря Востока“, 08. 02. 1925, №799;
  • Анте, Театр и Искусство, Госопера, გაზ. «Заря Востока“, 1925, №800;
  • „С. И. Евлахов“, გაზ. „Заря Востока“, 1946. №237.

[რედაქტირება] იხილე აგრეთვე

სერგო ევლახიშვილი

[რედაქტირება] წყარო

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები