ალგებრული გეომეტრია
(ახალი გვერდი: '''ალგებრული გეომეტრია''' – გეომეტრიის ნაწილი, რომელიც შეისწა...) |
|||
| ხაზი 6: | ხაზი 6: | ||
განტოლებათა სისტემას, სადაც F<sub>1</sub>, F<sub>2</sub>,...,F<sub>m</sub> არის x<sub>1</sub>, x<sub>2</sub>,...,x<sub>n</sub> ცვლადების მრავალწევრები. ყოველ ალგებრულ მრავალსახეობას აქვს განზომილება, რომელიც არაუარყოფითი მთელი რიცხვია. მრავალსახეობას, რომლის განზომილება 1-ია, ეწოდება ალგებრული წირი, ხოლო ისეთს, რომლის განზომილება 2-ია, ეწოდება ალგებრული ზედაპირი. | განტოლებათა სისტემას, სადაც F<sub>1</sub>, F<sub>2</sub>,...,F<sub>m</sub> არის x<sub>1</sub>, x<sub>2</sub>,...,x<sub>n</sub> ცვლადების მრავალწევრები. ყოველ ალგებრულ მრავალსახეობას აქვს განზომილება, რომელიც არაუარყოფითი მთელი რიცხვია. მრავალსახეობას, რომლის განზომილება 1-ია, ეწოდება ალგებრული წირი, ხოლო ისეთს, რომლის განზომილება 2-ია, ეწოდება ალგებრული ზედაპირი. | ||
| − | ისტორიულად ალგებრული გეომეტრია წარმოიშვა დაბალი რიგის წირებისა და ზედაპირების შესწავლიდან. მესამე რიგის წირების კლასიფიკაცია მოგვცა ი. ნიუტონმა (1704). XIX საუკუნეში ალგებრული გეომეტრია წირებისა და ზედაპირების შესწავლიდან თანდათანობით გადადის ნებისმიერი მრავალსახეობების შესწავლაზე. | + | ისტორიულად ალგებრული გეომეტრია წარმოიშვა დაბალი რიგის წირებისა და ზედაპირების შესწავლიდან. მესამე რიგის წირების კლასიფიკაცია მოგვცა [[ნიუტონი ისააკ|ი. ნიუტონმა]] (1704). XIX საუკუნეში ალგებრული გეომეტრია წირებისა და ზედაპირების შესწავლიდან თანდათანობით გადადის ნებისმიერი მრავალსახეობების შესწავლაზე. |
15:42, 3 აპრილი 2023-ის ვერსია
ალგებრული გეომეტრია – გეომეტრიის ნაწილი, რომელიც შეისწავლის ალგებრულ წირებს სიბრტყეზე, ალგებრულ წირებსა და ზედაპირებს სივრცეში, საზოგადოდ, ალგებრულ მრავალსახეობებს n-განზომილებიან სივრცეში, ე. ი. სივრცეში წერტილთა ისეთ ერთობლიობებს, რომელთა (x1, x2,...,xn კოორდინატები აკმაყოფილებენ
განტოლებათა სისტემას, სადაც F1, F2,...,Fm არის x1, x2,...,xn ცვლადების მრავალწევრები. ყოველ ალგებრულ მრავალსახეობას აქვს განზომილება, რომელიც არაუარყოფითი მთელი რიცხვია. მრავალსახეობას, რომლის განზომილება 1-ია, ეწოდება ალგებრული წირი, ხოლო ისეთს, რომლის განზომილება 2-ია, ეწოდება ალგებრული ზედაპირი.
ისტორიულად ალგებრული გეომეტრია წარმოიშვა დაბალი რიგის წირებისა და ზედაპირების შესწავლიდან. მესამე რიგის წირების კლასიფიკაცია მოგვცა ი. ნიუტონმა (1704). XIX საუკუნეში ალგებრული გეომეტრია წირებისა და ზედაპირების შესწავლიდან თანდათანობით გადადის ნებისმიერი მრავალსახეობების შესწავლაზე.
