ლაცი

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
(წყარო)
ხაზი 1: ხაზი 1:
'''ლაცი'''  — (იტალ. lazzi, — ხუმრობა, ბუფონადა), ბუფონური ხასიათის პატარ–პატარა სცენები, სხვადასხვაგვარი ტრიუკები, იმპროვიზირებული ოხუნჯობანი; იტალიური კომედია დელ-არტეს ერთ–ერთი მნიშვნელოვანი ელემენტი. ლაცის ჩვეულებრივ ძანები ასრულებდნენ. ისინი თითქოსდა ხაზს უსვამდნენ, მკაფიო კომედიური ფორმით განმარტავდნენ ძირითად მოქმედებას, პაროდიულად განასახიერებდნენ ცალკეულ ეპიზოდებს. ლაცი არ იყო დაკავშირებული სიუჟეტთან და მსახიობები მას ხშირად მაყურებლის გასაკინებლად მიმართავდნენ. ლაცის შესრულებისათვის საჭირო იყო სიმარჯვე, გამომსახველი მიმიკა და ჟესტი, მახვილსიტყვაობა. ლაცის ცირკის კლოუნებიც მიმართავენ ხოლმე.  
+
'''ლაცი'''  — ლაცი (იტალ. lazzo – ხუმრობა) ბუფონური ხასიათის მოკლე სცენები, მრავალფეროვანი (ტრიუკი, იმპროვიზირებული ხუმრობანი; [[კომედია დელ არტე|კომედია დელ’არტე]]ს უმნიშვნელოვანესა ელემენტი.  
 +
 
 +
ლაცის, ჩვეულებრივ, ძანები ასრულებდნენ (უბირი მსახური ბიჭის [[ამპლუა]]). ისინი მკაფიო კომედიური ფორმით აქილიკებდნენ ძირითად მოქმედებას, ახდენდნენ ცალკეული ეპიზოდების პაროდირებას. ლაცი არ იყო დაკავშირებული სიუჟეტთან და მიზნად ისახავდა მაყურებლის გაცინება-გამხიარულებას. ლაცის შესრულება მოითხოვდა აკრობატულ სისხარტეს, [[მიმიკა|მიმიკისა]] და [[ჟესტი]]ს გამომსახველობას, მახვილგონივრულობას, გამჭრიახობას ყველაზე უფრო მახვილგონივრული ლაცები ერთი შემსრულებლიდან მეორეს გადაეცემოდა, შეჰქონდათ სცენარების კრებულებში, მკვიდრდებოდა თეატრის პრაქტიკაში. თავის კომედიებში ლაცის იყენებდნენ კ. გოლდონი, კ. გოცი. მე-20 ს. იტალიურ თეატრში ლაცის იყენებენ დიალექტალური თეატრები. ლაცის ხშირად იყენებდა გამოჩენილი იტალიელი თეატრალური მოღვაწე ედუარდო დე ფილიპო. ლაცის ხერხი ფართოდ არის გამოყენებული საცირკო კლოუნადაში.
  
  
ხაზი 7: ხაზი 9:
 
[[კატეგორია:თეატრალური ტერმინები]]
 
[[კატეგორია:თეატრალური ტერმინები]]
 
[[კატეგორია:კომედია დელ არტე‏‎]]
 
[[კატეგორია:კომედია დელ არტე‏‎]]
[[კატეგორია:თეატრალური პერსონაჟები]]
 
 
[[კატეგორია:იტალიური თეატრი]]
 
[[კატეგორია:იტალიური თეატრი]]

18:29, 15 მარტი 2023-ის ვერსია

ლაცი — ლაცი (იტალ. lazzo – ხუმრობა) – ბუფონური ხასიათის მოკლე სცენები, მრავალფეროვანი (ტრიუკი, იმპროვიზირებული ხუმრობანი; კომედია დელ’არტეს უმნიშვნელოვანესა ელემენტი.

ლაცის, ჩვეულებრივ, ძანები ასრულებდნენ (უბირი მსახური ბიჭის ამპლუა). ისინი მკაფიო კომედიური ფორმით აქილიკებდნენ ძირითად მოქმედებას, ახდენდნენ ცალკეული ეპიზოდების პაროდირებას. ლაცი არ იყო დაკავშირებული სიუჟეტთან და მიზნად ისახავდა მაყურებლის გაცინება-გამხიარულებას. ლაცის შესრულება მოითხოვდა აკრობატულ სისხარტეს, მიმიკისა და ჟესტის გამომსახველობას, მახვილგონივრულობას, გამჭრიახობას ყველაზე უფრო მახვილგონივრული ლაცები ერთი შემსრულებლიდან მეორეს გადაეცემოდა, შეჰქონდათ სცენარების კრებულებში, მკვიდრდებოდა თეატრის პრაქტიკაში. თავის კომედიებში ლაცის იყენებდნენ კ. გოლდონი, კ. გოცი. მე-20 ს. იტალიურ თეატრში ლაცის იყენებენ დიალექტალური თეატრები. ლაცის ხშირად იყენებდა გამოჩენილი იტალიელი თეატრალური მოღვაწე ედუარდო დე ფილიპო. ლაცის ხერხი ფართოდ არის გამოყენებული საცირკო კლოუნადაში.


წყარო

ხელოვნების განმარტებითი ლექსიკონი

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები