თვალჭრელიძე პარმენ
მ (მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „თვალჭრელიძე პარმენ“ გადაიტანა გვერდზე „ცახელი პარმენ“) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის 2 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 3: | ხაზი 3: | ||
არ ჰქონდა უმაღლესი განათლება, მაგრამ, თანამედროვეთა გადმოცემით, იყო კარგი პედაგოგი, სპეციალისტი და უფლებრივად გაუთანაბრეს უმაღლეს დამთავრებულ მასწავლებლებს. მუშაობდა მასწავლებლად ბეშნაგირის ერთკლასიან სასწავლებელში 1888-1889 წლებში; 1908 წლიდან დროებით დაინიშნა ქართული ენის მასწავლებლად ქუთაისის ვაჟთა გიმნაზიაში, შემდეგ დაამტკიცეს შტატის მასწავლებლად ამავე საგანში (1918). მინიჭებული ჰქონდა სამოქალაქო და სამრევლო მასწავლებლობის წოდება; 1911 წლიდან ქართული ენის მასწავლებლის წოდება. | არ ჰქონდა უმაღლესი განათლება, მაგრამ, თანამედროვეთა გადმოცემით, იყო კარგი პედაგოგი, სპეციალისტი და უფლებრივად გაუთანაბრეს უმაღლეს დამთავრებულ მასწავლებლებს. მუშაობდა მასწავლებლად ბეშნაგირის ერთკლასიან სასწავლებელში 1888-1889 წლებში; 1908 წლიდან დროებით დაინიშნა ქართული ენის მასწავლებლად ქუთაისის ვაჟთა გიმნაზიაში, შემდეგ დაამტკიცეს შტატის მასწავლებლად ამავე საგანში (1918). მინიჭებული ჰქონდა სამოქალაქო და სამრევლო მასწავლებლობის წოდება; 1911 წლიდან ქართული ენის მასწავლებლის წოდება. | ||
| + | |||
1918 წლის დეკემბერში [[სახალხო განათლების სამინისტრო (1918-1921)|განათლების სამინისტროში]] გაგზავნილ დეპეშაში პ. თვალჭრელიძე [[სომხეთი|სომხეთთან]] დაწყებულ [[ომი|ომში]] წასვლის უფლებას ითხოვდა: „გულს ვეღარ ვიკავებ, [[ჯარი|ჯარში]] ვეწერები, საწინააღმდეგო ხომ არაფერი გაქვთ, გთხოვთ შეეკითხოთ მინისტრის ამხანაგს“. | 1918 წლის დეკემბერში [[სახალხო განათლების სამინისტრო (1918-1921)|განათლების სამინისტროში]] გაგზავნილ დეპეშაში პ. თვალჭრელიძე [[სომხეთი|სომხეთთან]] დაწყებულ [[ომი|ომში]] წასვლის უფლებას ითხოვდა: „გულს ვეღარ ვიკავებ, [[ჯარი|ჯარში]] ვეწერები, საწინააღმდეგო ხომ არაფერი გაქვთ, გთხოვთ შეეკითხოთ მინისტრის ამხანაგს“. | ||
| ხაზი 8: | ხაზი 9: | ||
დეპეშაზე ასეთი პასუხი მიიღო: | დეპეშაზე ასეთი პასუხი მიიღო: | ||
| − | „ახალგაზრდობას, რომელიც სასწავლებელში სწავლობს, ისევე ჭირდება ხელმძღვანელნი, როგორც სამშობლოს დღეს [[მეომარი|მეომარნი]]. ვფიქრობ, ბ-ნი თვალჭრელიძე უნდა დარჩეს სასწავლებელში“. | + | „ახალგაზრდობას, რომელიც სასწავლებელში სწავლობს, ისევე ჭირდება ხელმძღვანელნი, როგორც სამშობლოს დღეს [[მეომარი|მეომარნი]]. ვფიქრობ, ბ-ნი თვალჭრელიძე უნდა დარჩეს სასწავლებელში“. ([[დოდო ჭუმბურიძე]]) |
| + | |||
| + | პარმენ ცახელმა პირველი ლექსი დაწერა 19 წლის ასაკში. ეწეოდა მთარგმნელობით მუშაობასაც და თარგმნა კრილოვის იგავ-არაკები. გამოცემულია მისი წიგნები: „ზარნაშო” (1892), „გურგენ რაინდი” (1893), „უკვდავი სარდალი” (1896), რჩეული ლექსები (1896), „ლექსები და პოემები” (1948), საბავშვო ლექსები, იგავ-არაკები და პოემები (1950), „ყვავილთა სიმღერა” (1977). | ||
სამწუხაროდ, პ. თვალჭრელიძე ბოროტმოქმედების ხელით იქნა მოკლული. | სამწუხაროდ, პ. თვალჭრელიძე ბოროტმოქმედების ხელით იქნა მოკლული. | ||
| − | + | ||
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
| ხაზი 18: | ხაზი 21: | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]] | + | * [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]] |
| + | * ქართველი პოეტები (ენციკლოპედია) | ||
==იხილე აგრეთვე== | ==იხილე აგრეთვე== | ||
| ხაზი 24: | ხაზი 28: | ||
[[კატეგორია: ქართველი პოეტები]] | [[კატეგორია: ქართველი პოეტები]] | ||
| + | [[კატეგორია:ქართველი მთარგმნელები]] | ||
[[კატეგორია: ქართველი პედაგოგები]] | [[კატეგორია: ქართველი პედაგოგები]] | ||
[[კატეგორია: თვალჭრელიძეები]] | [[კატეგორია: თვალჭრელიძეები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 20:34, 30 აპრილი 2022 მდგომარეობით
.jpg)
თვალჭრელიძე პარმენ ივანეს ძე (? - 31.VIII.1919, ქუთაისი) - ქართული ენის მასწავლებელი ქუთაისის I კლასიკურ გიმნაზიაში.
არ ჰქონდა უმაღლესი განათლება, მაგრამ, თანამედროვეთა გადმოცემით, იყო კარგი პედაგოგი, სპეციალისტი და უფლებრივად გაუთანაბრეს უმაღლეს დამთავრებულ მასწავლებლებს. მუშაობდა მასწავლებლად ბეშნაგირის ერთკლასიან სასწავლებელში 1888-1889 წლებში; 1908 წლიდან დროებით დაინიშნა ქართული ენის მასწავლებლად ქუთაისის ვაჟთა გიმნაზიაში, შემდეგ დაამტკიცეს შტატის მასწავლებლად ამავე საგანში (1918). მინიჭებული ჰქონდა სამოქალაქო და სამრევლო მასწავლებლობის წოდება; 1911 წლიდან ქართული ენის მასწავლებლის წოდება.
1918 წლის დეკემბერში განათლების სამინისტროში გაგზავნილ დეპეშაში პ. თვალჭრელიძე სომხეთთან დაწყებულ ომში წასვლის უფლებას ითხოვდა: „გულს ვეღარ ვიკავებ, ჯარში ვეწერები, საწინააღმდეგო ხომ არაფერი გაქვთ, გთხოვთ შეეკითხოთ მინისტრის ამხანაგს“.
დეპეშაზე ასეთი პასუხი მიიღო:
„ახალგაზრდობას, რომელიც სასწავლებელში სწავლობს, ისევე ჭირდება ხელმძღვანელნი, როგორც სამშობლოს დღეს მეომარნი. ვფიქრობ, ბ-ნი თვალჭრელიძე უნდა დარჩეს სასწავლებელში“. (დოდო ჭუმბურიძე)
პარმენ ცახელმა პირველი ლექსი დაწერა 19 წლის ასაკში. ეწეოდა მთარგმნელობით მუშაობასაც და თარგმნა კრილოვის იგავ-არაკები. გამოცემულია მისი წიგნები: „ზარნაშო” (1892), „გურგენ რაინდი” (1893), „უკვდავი სარდალი” (1896), რჩეული ლექსები (1896), „ლექსები და პოემები” (1948), საბავშვო ლექსები, იგავ-არაკები და პოემები (1950), „ყვავილთა სიმღერა” (1977).
სამწუხაროდ, პ. თვალჭრელიძე ბოროტმოქმედების ხელით იქნა მოკლული.
[რედაქტირება] ლიტერატურა
სცსა, ფ. 1935, აღწ. 2, საქ. 468.
[რედაქტირება] წყარო
- საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი
- ქართველი პოეტები (ენციკლოპედია)
