ჰრინევსკი ჰენრიკ

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
 
(2 მომხმარებლების 7 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.)
ხაზი 1: ხაზი 1:
 
[[ფაილი:Hrinevski henrik.jpg|thumb|'''ჰრინევსკი ჰენრიკ''']]
 
[[ფაილი:Hrinevski henrik.jpg|thumb|'''ჰრინევსკი ჰენრიკ''']]
'''ჰრინევსკი ჰენრიკ'''  - (22.XII.1869, ქუთაისი, - 1938) - მხატვარი, პედაგოგი, არქიტექტორი. დაიბადა საქართველოში მცხოვრები პოლონელი ემიგრანტის ოჯახში. მამის გარდაცვალების შემდეგ, დედასთან ერთად [[ევროპა|ევროპაში]] გაემგზავრა. 1877-1898 წლებში სწავლობდა [[იტალია|იტალიაში]], [[საფრანგეთი|საფრანგეთსა]] და [[გერმანია|გერმანიაში]]. სამხედრო ვალდებულების მოსახდელად, 1889 დაბრუნდა ქუთაისში. 1895 წლიდან სწავლას აგრძელებს იტალიაში. მისი მეუღლე იყო იტალიელი ბალერინა, ქართული საბალეტო დასის ფუძემდებელი მარია პერინი. 1898 წლიდან მეუღლესთან ერთად საქართველოში დაბრუნდა. 1902-დან ხატვას ასწავლიდა კავკასიის კაზმული ხელოვნების სამხატვრო სკოლაში. 1910 წლიდან მუშაობდა ისტორიულ-ეთნოგრაფიული მუზეუმის სამხატვრო აკადემიაში. 1912 არქიტექტორ ა. კალგინთან ერთად, სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკის (ამჟამინდელი [[საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა|საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკის]] I კორპუსი) პროექტის კონკურსში გაიმარჯვა. მას დეკორის დამუშავება ეკუთვნოდა, მოხატა ინტერიერი. 1912-1914 წლებში მხატვრულად გააფორმა ილია ჭვჭავაძის თხზულებათა კრებული.
+
'''ჰრინევსკი ჰენრიკ'''  - (22.XII.1869, ქუთაისი, - 1938) - [[მხატვარი]], პედაგოგი, არქიტექტორი.  
  
1918-1921 წლებში იყო კავკასიის კაზმული ხელოვნების სამხატვრო სასწავლებლის დირექტორი. ეწეოდა აქტიურ პედაგოგიურ
+
====ბიოგრაფია====
საქმიანობას. იკვლევდა ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლებს.
+
დაიბადა [[საქართველო|საქართველოში]] მცხოვრები პოლონელი ემიგრანტის ოჯახში. მამის გარდაცვალების შემდეგ, დედასთან ერთად [[ევროპა|ევროპაში]] გაემგზავრა. 1877-1898 წლებში სწავლობდა [[იტალია|იტალიაში]], [[საფრანგეთი|საფრანგეთსა]] და [[გერმანია|გერმანიაში]]. [[სამხედრო ვალდებულება|სამხედრო ვალდებულების]] მოსახდელად, 1889 წელს დაბრუნდა ქუთაისში. 1895 წლიდან სწავლას აგრძელებს იტალიაში. მისი მეუღლე იყო იტალიელი ბალერინა, ქართული საბალეტო დასის ფუძემდებელი [[მარია პერინი]]. 1898 წლიდან მეუღლესთან ერთად საქართველოში დაბრუნდა. 1902-დან ხატვას ასწავლიდა კავკასიის კაზმული ხელოვნების სამხატვრო სკოლაში. 1910 წლიდან მუშაობდა ისტორიულ-ეთნოგრაფიული მუზეუმის სამხატვრო აკადემიაში. 1912 წელს  არქიტექტორ [[კალგინი ანატოლი|ა. კალგინთან]] ერთად, სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკის (ამჟამინდელი [[საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა|საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკის]] I კორპუსი) პროექტის კონკურსში გაიმარჯვა. მას დეკორის დამუშავება ეკუთვნოდა, მოხატა ინტერიერი. 1912-1914 წლებში მხატვრულად გააფორმა ილია ჭვჭავაძის თხზულებათა კრებული.
  
იყო თბილისის სამხატვრო აკადემიის ერთ-ერთი დამაარსებელი და პირველი პროფესორთაგანი. 1922-1937 წლებში დეკანისა და
+
1918-1921 წლებში იყო კავკასიის კაზმული ხელოვნების სამხატვრო სასწავლებლის დირექტორი. ეწეოდა აქტიურ პედაგოგიურ საქმიანობას. იკვლევდა ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლებს.
პრორექტორის თანამდებობები ეკავა. 1926 თბილისის რკინიგზის სამმართველოს შენობის ფასადის რეკონსტრუქციის პროექტში მიიღო
+
მონაწილეობა. ქაშუეთის ეკლესიის რამდენიმე ნაწილი მოხატა. 1937 წლის 15 დეკემბერს ჯაშუშობის ბრალდებით დააპატიმრეს და დახვრიტეს.
+
  
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::'''''სალომე ჭანტურიძე'''''
+
იყო თბილისის სამხატვრო აკადემიის ერთ-ერთი დამაარსებელი და პირველი პროფესორთაგანი. 1922-1937 წლებში დეკანისა და პრორექტორის თანამდებობები ეკავა. 1926 თბილისის რკინიგზის სამმართველოს შენობის ფასადის რეკონსტრუქციის პროექტში მიიღო მონაწილეობა. ქაშუეთის ეკლესიის რამდენიმე ნაწილი მოხატა. 1937 წლის 15 დეკემბერს ჯაშუშობის ბრალდებით დააპატიმრეს და დახვრიტეს.
  
==ლიტერატყრა==
+
'''''სალომე ჭანტურიძე'''''
ვ. ბერიძე, ჟურ. „სპექტრი“, 1989; სტალინური სიები საქართველოდან [ელექტრონული მონაცემთა ბაზა] / ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდი სამხრეთ კავკასიაში, 2013.
+
  
== წყარო ==
+
==ლიტერატურა==
 +
* ვ. ბერიძე, ჟურ. „სპექტრი“, 1989;
 +
* სტალინური სიები საქართველოდან [ელექტრონული მონაცემთა ბაზა]/ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდი სამხრეთ კავკასიაში, 2013.
 +
 
 +
== წყარო ==
 
[[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]]
 
[[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი]]
 +
 +
==იხილე აგრეთვე==
 +
* [http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/6116/ ჰენრიკ ჰრინევსკი]
 +
* [http://www.nplg.gov.ge/gwdict/index.php?a=term&d=26&t=5264 სტალინური სიები საქართველოდან]
  
 
[[კატეგორია:პოლონელი მხატვრები]]
 
[[კატეგორია:პოლონელი მხატვრები]]
 
[[კატეგორია:პოლონელი არქიტექტორები]]
 
[[კატეგორია:პოლონელი არქიტექტორები]]
[[კატეგორია:საქართველოში მცხოვრები პოლონელი მხატვრები]]
+
[[კატეგორია:პოლონური წარმოშობის ქართველი მხატვრები]]

მიმდინარე ცვლილება 17:58, 1 თებერვალი 2022 მდგომარეობით

ჰრინევსკი ჰენრიკ

ჰრინევსკი ჰენრიკ - (22.XII.1869, ქუთაისი, - 1938) - მხატვარი, პედაგოგი, არქიტექტორი.

სარჩევი

[რედაქტირება] ბიოგრაფია

დაიბადა საქართველოში მცხოვრები პოლონელი ემიგრანტის ოჯახში. მამის გარდაცვალების შემდეგ, დედასთან ერთად ევროპაში გაემგზავრა. 1877-1898 წლებში სწავლობდა იტალიაში, საფრანგეთსა და გერმანიაში. სამხედრო ვალდებულების მოსახდელად, 1889 წელს დაბრუნდა ქუთაისში. 1895 წლიდან სწავლას აგრძელებს იტალიაში. მისი მეუღლე იყო იტალიელი ბალერინა, ქართული საბალეტო დასის ფუძემდებელი მარია პერინი. 1898 წლიდან მეუღლესთან ერთად საქართველოში დაბრუნდა. 1902-დან ხატვას ასწავლიდა კავკასიის კაზმული ხელოვნების სამხატვრო სკოლაში. 1910 წლიდან მუშაობდა ისტორიულ-ეთნოგრაფიული მუზეუმის სამხატვრო აკადემიაში. 1912 წელს არქიტექტორ ა. კალგინთან ერთად, სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკის (ამჟამინდელი საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკის I კორპუსი) პროექტის კონკურსში გაიმარჯვა. მას დეკორის დამუშავება ეკუთვნოდა, მოხატა ინტერიერი. 1912-1914 წლებში მხატვრულად გააფორმა ილია ჭვჭავაძის თხზულებათა კრებული.

1918-1921 წლებში იყო კავკასიის კაზმული ხელოვნების სამხატვრო სასწავლებლის დირექტორი. ეწეოდა აქტიურ პედაგოგიურ საქმიანობას. იკვლევდა ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლებს.

იყო თბილისის სამხატვრო აკადემიის ერთ-ერთი დამაარსებელი და პირველი პროფესორთაგანი. 1922-1937 წლებში დეკანისა და პრორექტორის თანამდებობები ეკავა. 1926 თბილისის რკინიგზის სამმართველოს შენობის ფასადის რეკონსტრუქციის პროექტში მიიღო მონაწილეობა. ქაშუეთის ეკლესიის რამდენიმე ნაწილი მოხატა. 1937 წლის 15 დეკემბერს ჯაშუშობის ბრალდებით დააპატიმრეს და დახვრიტეს.

სალომე ჭანტურიძე

[რედაქტირება] ლიტერატურა

  • ვ. ბერიძე, ჟურ. „სპექტრი“, 1989;
  • სტალინური სიები საქართველოდან [ელექტრონული მონაცემთა ბაზა]/ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდი სამხრეთ კავკასიაში, 2013.

[რედაქტირება] წყარო

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918-1921) ენციკლოპედია-ლექსიკონი

[რედაქტირება] იხილე აგრეთვე

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები