ლეგენი
| (ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Lagani.JPG|thumb|ლეგენი]] | [[ფაილი:Lagani.JPG|thumb|ლეგენი]] | ||
| − | '''ლეგენი''' − სპილენძის ანდა თითბრის სპეციალური ხელსაბანი პატარა ტაშტი, რომელსაც პირი ფართე, ხოლო ძირი – ჩაღრმავებული და მრგვალი ჰქონდა. | + | '''ლეგენი''' − სპილენძის ანდა თითბრის სპეციალური ხელსაბანი პატარა [[ტაშტი]], რომელსაც პირი ფართე, ხოლო ძირი – ჩაღრმავებული და მრგვალი ჰქონდა. |
[[აჭარა|აჭარის]] ტრადიციულ ყოფაში მიღებული იყო წესი, კერძოდ, სტუმარს სადილობის ანდა, ზოგადად, პურობის წინ და შემდგომაც ხელებს დააბანინებდნენ. ამას ოჯახის პატარძალი აკეთებდა. ლეგენი შესაბამისად მსუბუქი და მოსახერხებელი იყო. მას ზემოდან წვრილად დახვრეტილი სახურავი ჰქონდა, სადაც ნაბანი წყალი ჩადიოდა, თუმცა იმავდროულად სახურავი ტაშტში არსებულ ნაბან წყალს ფარავდა და ესთეტიკური თვალსაზრისითაც გამართლებული იყო. | [[აჭარა|აჭარის]] ტრადიციულ ყოფაში მიღებული იყო წესი, კერძოდ, სტუმარს სადილობის ანდა, ზოგადად, პურობის წინ და შემდგომაც ხელებს დააბანინებდნენ. ამას ოჯახის პატარძალი აკეთებდა. ლეგენი შესაბამისად მსუბუქი და მოსახერხებელი იყო. მას ზემოდან წვრილად დახვრეტილი სახურავი ჰქონდა, სადაც ნაბანი წყალი ჩადიოდა, თუმცა იმავდროულად სახურავი ტაშტში არსებულ ნაბან წყალს ფარავდა და ესთეტიკური თვალსაზრისითაც გამართლებული იყო. | ||
| ხაზი 11: | ხაზი 11: | ||
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
ნოღაიდელი, 2015; ჟღენტი, 1936; ჯაჯანიძე, 1961. | ნოღაიდელი, 2015; ჟღენტი, 1936; ჯაჯანიძე, 1961. | ||
| + | |||
| + | == წყარო == | ||
| + | [[ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი]] | ||
| + | |||
[[კატეგორია:ჭურჭელი]] | [[კატეგორია:ჭურჭელი]] | ||
| + | [[კატეგორია:სპილენძის ჭურჭელი]] | ||
[[კატეგორია:საყოფაცხოვრებო ნივთები]] | [[კატეგორია:საყოფაცხოვრებო ნივთები]] | ||
[[კატეგორია:ეთნოგრაფია]] | [[კატეგორია:ეთნოგრაფია]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 20:23, 29 იანვარი 2022 მდგომარეობით
ლეგენი − სპილენძის ანდა თითბრის სპეციალური ხელსაბანი პატარა ტაშტი, რომელსაც პირი ფართე, ხოლო ძირი – ჩაღრმავებული და მრგვალი ჰქონდა.
აჭარის ტრადიციულ ყოფაში მიღებული იყო წესი, კერძოდ, სტუმარს სადილობის ანდა, ზოგადად, პურობის წინ და შემდგომაც ხელებს დააბანინებდნენ. ამას ოჯახის პატარძალი აკეთებდა. ლეგენი შესაბამისად მსუბუქი და მოსახერხებელი იყო. მას ზემოდან წვრილად დახვრეტილი სახურავი ჰქონდა, სადაც ნაბანი წყალი ჩადიოდა, თუმცა იმავდროულად სახურავი ტაშტში არსებულ ნაბან წყალს ფარავდა და ესთეტიკური თვალსაზრისითაც გამართლებული იყო.
ზომის მიხედვით გამოიყოფოდა დიდი, საშუალო და პატარა ლეგენი. დანიშნულების მიხედვით მოიხმარდნენ როგორც ხელსაბანს, ფეხისაბანს, ტანისაბანს, ანუ სააბანოეს, ისე სარეცხისათვის.
[რედაქტირება] ლიტერატურა
ნოღაიდელი, 2015; ჟღენტი, 1936; ჯაჯანიძე, 1961.
