რეპნინი ნიკოლოზ
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Repnini nikoloz.PNG|thumb|150px|ნიკოლოზ რეპნინი]] | [[ფაილი:Repnini nikoloz.PNG|thumb|150px|ნიკოლოზ რეპნინი]] | ||
| − | '''ნიკოლოზ რეპნინი''' – (რუს. Никола́й Васи́льевич Репни́н დ. 11 (22) | + | '''ნიკოლოზ რეპნინი''' – (რუს. Никола́й Васи́льевич Репни́н დ. 11 (22) მარტი 1734, — გ. 12 (24) მაისი 1801), თავადი, რუსი მხედართმთავარი და დიპლომატი, გენერალ-ფელდმარშალიც (1796-დან). |
მონაწილეობდა [[შვიდწლიანი ომი 1756–63|შვიდწლიან ომში (1756-61)]]. 1762-63– ელჩი [[პრუსია]]ში, ხოლო 1763-69 – [[პოლონეთი|პოლონეთში]], სადაც აქტიურად ერეოდა ქვეყნის საშინაო საქმეებში და მიაღწია 1768 ვარშავის ხელშეკრულების დადებას. [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი 1768-74|1768-74 რუსეთ-თურქეთის ომი]]ს დროს მეთაურობდა [[დივიზია]]ს ლარგასთან და კაგულთან ბრძოლებში. მონაწილეობდა ქუჩუქ-კაინარჯის საზავო ხელშეკრულების 1774 პირობათა შემუშავებაში. 1775-76 – ელჩი თურქეთში, მისი შუამდგომლობით 1779 დაიდო ტეშენის საზავო ხელშეკრულება [[ავსტრია]]სა და [[პრუსია]]ს შორის. 1787-91 რუსეთ-თურქეთის (იმის დროს ხელმძღვანელობდა დივიზიას და [[პოტიომკინი გრიგოლ|გ. ა. პოტიომკინი]]ს არყოფნის პერიოდში წარმატებით ასრულებდა [[მთავარსარდალი|მთავარსარდლის]] მოვალეობას. მარჩინთან გამარჯვების შემდეგ მან აიძულა თურქები, რათა ხელი მოეწერათ წინასწარი საზავო პირობებისათვის გალაცში, რაც იქცა 1791 იასის საზავო ხელშეკრულების საფუძვლად. მას XVIII ს-ის 70- | მონაწილეობდა [[შვიდწლიანი ომი 1756–63|შვიდწლიან ომში (1756-61)]]. 1762-63– ელჩი [[პრუსია]]ში, ხოლო 1763-69 – [[პოლონეთი|პოლონეთში]], სადაც აქტიურად ერეოდა ქვეყნის საშინაო საქმეებში და მიაღწია 1768 ვარშავის ხელშეკრულების დადებას. [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი 1768-74|1768-74 რუსეთ-თურქეთის ომი]]ს დროს მეთაურობდა [[დივიზია]]ს ლარგასთან და კაგულთან ბრძოლებში. მონაწილეობდა ქუჩუქ-კაინარჯის საზავო ხელშეკრულების 1774 პირობათა შემუშავებაში. 1775-76 – ელჩი თურქეთში, მისი შუამდგომლობით 1779 დაიდო ტეშენის საზავო ხელშეკრულება [[ავსტრია]]სა და [[პრუსია]]ს შორის. 1787-91 რუსეთ-თურქეთის (იმის დროს ხელმძღვანელობდა დივიზიას და [[პოტიომკინი გრიგოლ|გ. ა. პოტიომკინი]]ს არყოფნის პერიოდში წარმატებით ასრულებდა [[მთავარსარდალი|მთავარსარდლის]] მოვალეობას. მარჩინთან გამარჯვების შემდეგ მან აიძულა თურქები, რათა ხელი მოეწერათ წინასწარი საზავო პირობებისათვის გალაცში, რაც იქცა 1791 იასის საზავო ხელშეკრულების საფუძვლად. მას XVIII ს-ის 70- | ||
მიმდინარე ცვლილება 23:12, 11 ივლისი 2024 მდგომარეობით
ნიკოლოზ რეპნინი – (რუს. Никола́й Васи́льевич Репни́н დ. 11 (22) მარტი 1734, — გ. 12 (24) მაისი 1801), თავადი, რუსი მხედართმთავარი და დიპლომატი, გენერალ-ფელდმარშალიც (1796-დან).
მონაწილეობდა შვიდწლიან ომში (1756-61). 1762-63– ელჩი პრუსიაში, ხოლო 1763-69 – პოლონეთში, სადაც აქტიურად ერეოდა ქვეყნის საშინაო საქმეებში და მიაღწია 1768 ვარშავის ხელშეკრულების დადებას. 1768-74 რუსეთ-თურქეთის ომის დროს მეთაურობდა დივიზიას ლარგასთან და კაგულთან ბრძოლებში. მონაწილეობდა ქუჩუქ-კაინარჯის საზავო ხელშეკრულების 1774 პირობათა შემუშავებაში. 1775-76 – ელჩი თურქეთში, მისი შუამდგომლობით 1779 დაიდო ტეშენის საზავო ხელშეკრულება ავსტრიასა და პრუსიას შორის. 1787-91 რუსეთ-თურქეთის (იმის დროს ხელმძღვანელობდა დივიზიას და გ. ა. პოტიომკინის არყოფნის პერიოდში წარმატებით ასრულებდა მთავარსარდლის მოვალეობას. მარჩინთან გამარჯვების შემდეგ მან აიძულა თურქები, რათა ხელი მოეწერათ წინასწარი საზავო პირობებისათვის გალაცში, რაც იქცა 1791 იასის საზავო ხელშეკრულების საფუძვლად. მას XVIII ს-ის 70- 90-იან წლებში ეკავა სხვადასხვა გუბერნიათა გენერალ-გუბერნატორის თანამდებობა. 1798 უშედეგო დიპლომატიური მისიისათვის პრუსიასა და ავსტრიაში, რომლის მიზანიც იყო ანტიფრანგული კოალიციის შექმნა, რეპნინი სამსახურიდან გადადგა.
