სეიდიშვილი ლადო
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
სეიდიშვილი ლადო – (1931 – 2010), ქართველი მხატვარი, პოეტი. დაიბადა ბათუმში. 1962 წელს დაამთავრა თბილისის სამხატვრო აკადემიის ფერწერისა და გრაფიკის ფაკულტეტი. სხვადასხვა დროს მუშაობდა ბათუმის გამომცემლობაში მხატვარ-რედაქტორად, თბილისის სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის ბათუმის ფილიალის მხატვარ-არქიტექტორად. 1965-71 წლებში იყო აჭარის მხატვართა კავშირის თავმჯდომარე. მისი პირველი ლექსები გამოქვეყნდა 1956 წელს. სხვადასხვა დროს გამოვიდა მისი წიგნები: „ლექსების კრებული“ (1961 წ.), „მზის ხმაური„“ (1963 წ.), „ელესა“ (1969), „სონეტების გვირგვინი“ (1972), „ადამის ვაშლი“, „ზნენი და ვნებანი“ (1995), ერთტომეული (2001), „რეკვიემი“ (2005) და სხვ.
- ურბანისტული
- ვერ შევეგუე ხმაურს თქვენებურს
- და ოთახში ვარ გამომწყვდეული,
- ვით საკუთარი სულის სადგური –
- თანამეცხედრე ჩემი სხეულის.
- ყოველ ხმაურზე წამოვვარდები,
- კარებს აწყდება რკინის კივილი;
- ბუხრიდან მიმზერს ძველი კანდელი
- ჩანაცრებული ფიქრის ტკივილით.
- უცხო მკვლელები შემომესივნენ,
- ხელში ჩამაკლეს მოძმე დუმილი
- და ჯვარცმული ვარ როგორც მესია,
- უამინდობით შემოდგომურით.