მუსიკალური სმენა
მუსიკალური სმენა – მუსიკალურობა, მუსიკალური შთაბეჭდილების აღქმის, წარმოდგენის და ემოციური განცდის, მუსიკის სახოვანი შინაარსის გააზრების უნარი.
უსიკალური სმენა მოიცავს მუსიკალური ბგერების, სიმაღლის და რიტმული თანაფარდობის ტემბრების, სიძლიერის ხარისხის, მუსიკალური ფორმის და სხვ. ურთიერთობის საკითხებს.
განარჩევენ „აბსოლუტურ“ მუსიკალურ სმენას (მუსიკალური წყობის ბგერების ზუსტი სიმაღლის გამოცნობის და აღწარმოების უნარი რაიმე საწყისი ბგერისაგან დამოუკიდებლად) და „შეფარდებით“ მუსიკალური სმენა (მოცემული ტონის ხმით აღწარმოების და მუსიკალური ბგერების ინტერვალური შეფარდების აღქმის უნარი); მუსიკალური სმენა საფუძველია „კილოს შეგრძნება“.
„გარეგანი“ მუსიკალური სმენა იძლევა მუსიკის წარმოდგენის და განცდის შესაძლებლობას მისი რეალური ჟღერადობის მომენტში, „შინაგანი“ მუსიკალური სმენა არის უნარი ბგერითი ქსოვილის წარმოდგენისა გარეგანი ჟღერადობის გარეშე, ადამიანის შესაძლებლობა, შინაგანად გაიგონოს და განიცადოს მუს. სახე.
