მეშა
მეშა - (დაახლ. ძვ.წ. 870-840) – მოაბის ბიბლიური მეფე, ხემოხის ძე. მისი პერიოდის შესახებ არსებობს ე.გ მეშას (მოაბის) ქვა, რომელიც ძალიან ძვირფას ინფორმაციას გვაძლევს მეშას მეფობის პერიოდის შესახებ. ამ ისტორიული წყაროს მიხედვით მეშა ებრძოდა ისრაელიანებს და მათ ზოგიერთი ქალაქიც კი წაართვა, მაგალითად ატაროთა, ნებო და იასი. მეშამ დაიპყრო ის ტერიტორიებიც, რომლის გამო მოაბსა და ისრაელს შორის მუდმივი დაპირისპირება ხდებოდა. ყველა ამ მიღწევის შედეგად ის მოაბის მეფეებს შორის გამოირჩევა, როგორც კარგი მეომარი, სარდალი და პოლიტიკოსი, ასევე მშენებელიც, რადგან მეშას ქვის მიხედვით ის ბევრ მშენებლობას აწარმოებდა.
მეშას წარმატებებმა იძულებული გახადა ისრაელის მეფე იორამი, რომ შეეკრიბა კოალიცია მის წინააღმდეგ. კავშირში გაერთიანდნენ ისრაელი, იუდეა და ედომი (იდუმეა). მეშა მათ წინააღმდეგ შეტაკებაში დამარცხდა და უკან დაიხია. მოკავშირეებმა მოაბი სასტიკად დაარბიეს და გააპარტახეს, მეფე კი აიძულეს კირ-ხარეშათში გახიზნულიყო. მალე მოკავშირეები იძულებულები გახდნენ უკან დაეხიათ.
