თოკი

თოკი − წვრილი ბაწარი; წვრილი ბაგირი. მსხვილად ნაგრეხი რამდენიმე წვერი კანაფი, სელი და მისთ.; მოძვ.: იგრიხებოდა მატყლისა თუ თხის ბალანისაგან; იხმარებოდა ქალამნის შესაკრავისთვის (ქალამნის თოკი) და ურმის დასაკოჭად (ურმის თოკი). მოძვ. სინონ.: საბელი, აპეური, ჭაპანი, სავალდე, ბაგირი, გვარლი, ავანგი, საკოჭავი, ევანი, წალია, ალიქაში, საბანდი, ტოილო (ცხენის დასაბორკი თოკი), წალი (კარვის დასამაგრებელი თოკი), გორლი (თივის თოკი), ალერდი, სავალდახე, შიშთვილი.

წყარო

სამშენებლო ენციკლოპედიური ლექსიკონი