დასტანი
დასტანი
1. პოეზიის პოპულარული ფორმა, გავრცელებულია ახლო აღმოსავლეთსა და კავკასიაში. გვხვდება როგორც ფოლკლორში, ისე – ლიტერატურაში. დასტანი შედგება ერთი, ორი და, ზოგჯერ, ათეული ოთხსტრიქონიანი სტროფებისაგან. ფორმით ჩვენს შაირებს ჰგავს მხოლოდ იმ არსებითი განსხვავებით რომ ყოველი დასტანის მეოთხე სტრიქონი უსათუოდ ერთი და იგივე სიტყვით ბოლოვდება.
დასტანები სამხრეთ საქართველოს იმ რაიონებში გვხვდება, რომლის მოსახლეობა ისტორიულად მჭიდრო კონტაქტში იყო ირანული მოდგმის ხალხთან. (ჯ. ბარდაველიძე)
2. დესტანი – აჭარულ დიალექტში თურქული ენიდან შემოსული ჟანრობრივი ტერმინი.
1) აღმოსავლური, ლექსნარევი საგმირო და რომანტიკული ეპოსი, რომელიც მესხეთ-იმერხევის მხრიდანაა გავრცელებული აჭარაში („ქოროღლი“, „აშიღ-ყერიბი“, „ქერემი და ასლი“).
2) ვრცელი, ლირო-ეპიკური, სათავგადასავლო ნაწარმოებები. ამბობენ „ილიას ფურტიოელის ლექსი“ ან „ილიას
ფურტიოელის დესტანი“, „ოდელიოღლის ლექსი“ ან „ოდელიოღლის დესტანი“. (ნ. ცქიტიშეილი)
