აღსარება
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
აღსარება - შვიდთაგან ერთ-ერთი საეკლესიო საიდუმლოს, სინანულის, შემადგენელი ნაწილი, რომლის დროსაც მორწმუნე ცოდვებს ინანიებს, მღვდელი კი უფლის სახელით შეუნდობს (ლათ. კონფესიონი). მორწმუნე ადამიანი მღვდლს, მოძღვარს თავისი ცოდვებს წარმოუჩენს ზეპირად ან წერილობით.