პოტიომკინი გრიგოლ
გრიგოლ პოტიომკინი – (რუს. Григо́рий Алекса́ндрович Потёмкин) (დ. 13 სექტემბერი, 1739, სოფ. ჩიჟოვო, რუსეთი, — გ. 5 ოქტომბერი, 1791, ქ. იასის რ-ნი, რუმინეთი), რუსი სახელმწიფო და სამხედრო მოღვაწე, დიპლომატი, გენერალ-ფელდმარშალი. იმპერატორ ეკატერინე II-თან სიახლოვემ პოტიომკინი რუსეთში ყველაზე ძლიერ პიროვნებად აქცია. 1776 პოტიომკინი დაინიშნა ნოვოროსიის, ასტრახანისა და აზოვის გუბერნიების გენერალ-გუბერნატორად, მისი ხელშეწყობით დაარსდა ქალაქები: ხერსონი, ნიკოლაევი, სევასტოპოლი და ეკატერინოსლავი.
ამიერკავკასიისა და ქართული საქმეების განსაკუთრებული მნიშვნელობის გამო 80-იან წლებში მათი მოგვარება ეკატერინე მეორემ პოტიომკინს დაავალა. პოტიომკინმა გადაწყვიტა, საქსონელი იაკობ რაინეგსის მეშვეობით მოლაპარაკება დაეწყო ერეკლე II-თან. 1781 ი. რაინეგსი საიდუმლო ინსტრუქციებით პეტერბურგში ჩავიდა პოტიომკინთან. რომელმაც იგი 1782 საქართველოში სპეციალური დავალებით მოავლინა. რაინეგსის მეშვეობით პოტიომკინმა წინადადება მისცა ერეკლეს, რუსეთის მფარველობის მისაღებად დაეწყო მოლაპარაკება, ხოლო იმერეთის მეფე სოლომონ I-ს ურჩია, შერიგებოდა ერეკლეს და მასთან ერთად ემოქმედა საერთო მტრის წინააღმდეგ. პოტიომკინი გარდაიცვალა ქ. იასიში 1791 საზავო მოლაპარაკების დროს.
