|
|
| (2 მომხმარებლების 7 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) |
| ხაზი 1: |
ხაზი 1: |
| − | [[ფაილი:Elenes Tavi.jpg|thumb|220px|'''ელენეს თავი'''<br />კანოვი. მარმარილო (1811 წ.), ვენეცია]]
| + | '''<big>ელენე</big>''' |
| − | '''ელენე''' – ''(ბერძნ.)'' უმშვენიერესი მიწიერ ქალთა შორის, [[ზევსი]]სა და [[ლედა]]ს ასული, [[დიოსკურები]]სა და [[კლიტემნესტრა]]ს და.
| + | |
| | | | |
| − | ელენეს დაბადების ამბავს სხვადასხვაგვარად გადმოგვცემენ მითოგრაფოსები. მის დედად ზოგჯერ [[ნემესისი|ნემესისს]], შურისძიების ქალღმერთს, ასახელებენ. უფრო გავრცელებული ვერსიის თანახმად კი იგი ლედას ასულია, რომელსაც მდინარე ევროტასის სანაპიროზე თანაეყო გედად გარდასახული ზევსი. ამ ამბიდან რამდენიმე ხნის შემდეგ ლედამ დაბადა კვერცხი, საიდანაც
| + | * [[მშვენიერი ელენე|ელენე]] – ბერძნული მითების პერსონაჟი [[ზევსი]]სა და [[ლედა]]ს ასული, [[დიოსკურები]]სა და [[კლიტემნესტრა]]ს და. |
| − | გამოიჩეკა ელენე. ამავე გადმოცემით, მოგვიანებით ლედა ქალღმერთად აღიარეს და უწოდეს ნემესისი.
| + | * [[ელენე (ვახტანგ I მეუღლე)|ელენე]] – ვახტანგ I-ის (გორგასლის) მეუღლე, [[ბიზანტია|ბიზანტიის]] იმპერატორ ლეონ I-ის (457-474) ასული. |
| | | | |
| − | მალე ელენემ შორს გაითქვა სახელი თავისი მშვენიერებით. იგი, ჯერ კიდევ ნორჩი, მოიტაცეს [[თესევსი|თესევსმა]] და [[პირითოოსი|პირითოოსმა]] და გადამალეს ატიკაში. მას თესევსის დედა უვლიდა. დიოსკურებმა მიაგნეს დის კვალს და იგი შინ დააბრუნეს. მის ხელს მრავალი ეძიებდა, მათ შორის იყო [[ოდისევსი]]ც. ელენე ცოლად გაჰყვა [[მენელაოსი|მენელაოს]]ს
| |
| − | და გაუჩინა ქალიშვილი, სახელად [[ჰერმიონე]]. სამი ქალღმერთის ([[ჰერა]]ს, [[ათენა]]ს და [[აფროდიტე]]ს) ცნობილი
| |
| − | დავის შემდეგ ელენემ აფროდიტეს შთაგონებით [[ტროა]]ს მეფისწული [[პარისი]] შეიყვარა. მან მიატოვა თავისი ქმარ-შვილი,
| |
| − | სამეფო სასახლე და ზღვით მოსულ სტუმარს გაჰყვა ტროაში. მენელაოსმა შეკრიბა დიდძალი ლაშქარი და მშვენიერი მეუღლის
| |
| − | დასაბრუნებლად გაემართა.
| |
| − | [[ფაილი:Elene.jpg|thumb|210პქ|მარცხნივ|'''ელენე'''<br />ამფორის ფერწერა (ძვ. წ. 540 წ.), დიდი ბრიტანეთი, კერძო კოლექცია]]
| |
| − | ასე დაიწყო საქვეყნოდ ცნობილი [[ტროას ომი]], რომელმაც მრავალი სახელოვანი ვაჟკაცის სიცოცხლე შეიწირა. პარისის დაღუპვის შემდეგ ელენე ცოლად გაჰყვა მის ძმას, დეიფობოსს, რომელიც ტროას დამხობისთანავე
| |
| − | მენელაოსს მოაკვლევინა და მასთან ერთად დაბრუნდა მშობლიურ სპარტაში.
| |
| | | | |
| − | მითოსის სხვა ვერსიით, პარისმა ტროაში მხოლოდ ელენეს აჩრდილი წაიყვანა, რომელიც ჰერამ (ან ზევსმა) შექმნა. ნამდვილი
| |
| − | ელენე კი [[ჰერმესი|ჰერმესმა]] ეგვიპტეში გადამალა. ტროადან მომავალმა მენელაოსმა იპოვნა თავისი მშვენიერი მეუღლე და დააბრუნა სპარტაში. მენელაოსის გარდაცვალების შემდეგ სპარტადან გაძევებულმა ელენემ კუნძულ როდოსს შეაფარა თავი, სადაც
| |
| − | მოკლეს კიდეც. აქ იგი ხედ გარდაისახა და დენდრიტისი ეწოდა. როდოსზე არსებობდა ელენე-დენდრიტისის კულტი.
| |
| | | | |
| − | სხვა გადმოცემით, ღვთაებებმა ელენე მკვდრეთით აღადგინეს და [[აქილევსი|აქილევსს]] გააყოლეს ცოლად. ისინი კუნძულ ლევკეზე დასახლდნენ. ელენეს კულტი დადასტურებულია ლაკონიაშიც, სადაც იგი უკავშირდებოდა მომაკვდავ და კვლავ გაცოცხლებად ბუნებას. მისი ძმების, დიოსკურების მსგავსად, ელენესაც მეზღვაურთა მფარველ ღვთაებად მიიჩნევდნენ ბერძნები.
| + | == == |
| − | | + | [[კატეგორია:მრავალმნიშვნელოვანი]] |
| − | ელენეს მითოსზე მრავალი დიდებული ნაწარმოები შეიქმნა. მათ შორის აღსანიშნავია ჰომეროსის, სოფოკლესა და ევრიპიდეს
| + | |
| − | უკვდავი ქმნილებები, გოეთეს „ფაუსტი“ და სხვა მრავალი. ეს მითი აისახა სხვადასხვა დროის მხატვართა (ძევქსისი, პოლიგნოტოსი, რაფაელი, კლოდ ლორენი) ტილოებზეც და კომპოზიტორთა (გლუკი, სენ-სანსი, შტრაუსი, ოფენბახი) ნაწარმოებებშიც.
| + | |
| − | | + | |
| − | | + | |
| − | | + | |
| − | == წყარო == | + | |
| − | [[მითოლოგიური ენციკლოპედია ყმაწვილთათვის]]
| + | |
| − | | + | |
| − | [[კატეგორია:მითოლოგია]]
| + | |
| − | [[კატეგორია:ბერძნული მითები]] | + | |
