რენუარი ოგიუსტ პიერ

NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
გადასვლა: ნავიგაცია, ძიება
(წყარო)
(მომხმარებელმა Tkenchoshvili გვერდი „პიერ ოგიუსტ რენუარი“ გადაიტანა გვერდზე „რენუარი ოგიუსტ პიერ“ ...)
 
(ერთი მომხმარებლის 2 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.)
ხაზი 1: ხაზი 1:
 
[[ფაილი:MoulinGalette.jpg|thumb|400პქ|პიერ ოგიუსთ რენუარი. მულენ დე ლა გალეტი, 1876; ტილო, ზეთი, 1.31X1.75 მ. დ’ორსეს მუზეუმი, პარიზი]]
 
[[ფაილი:MoulinGalette.jpg|thumb|400პქ|პიერ ოგიუსთ რენუარი. მულენ დე ლა გალეტი, 1876; ტილო, ზეთი, 1.31X1.75 მ. დ’ორსეს მუზეუმი, პარიზი]]
'''პიერ ოგიუსთ რენუარი''' – ფრანგი ფერმწერი, იმპრესიონისტი. ყურადღებას ფიგურებს უთმობს და უმეტესად საშუალო კლასის წარმომადგენელთა დასვენების სცენებს ასახავს. 1862 წელს ნატიფი ხელოვნების [[აკადემია|აკადემიაში]] მონესთან შეხვედრისას, იგი უკვე ჩამოყალიბებული ფიგურაციული მხატვრობის წარმომადგენელი იყო. მონემ მას პალიტრის გაღიავება და პლენერზე ხატვის დაწყება ურჩია და უკვე 1870-იანი წლების შუა ხანებში რენუარი თავის ნამუშევრებში ოსტატურად ახერხებს სპონტანური ბუნებრივი განათების გაერთიანებას ცოცხალ ფიგურაციულ კომპოზიციებთან. მაგალითად, სურათში მულენ დე ლა გალეტი რენუარი პარიზის მონმარტრის ძველმოდური საცეკვაო დარბაზის შიდა ეზოში გასართობად შეკრებილი მხიარული ადამიანების ჯგუფს წარმოგვიდგენს. რენუარმა თავისებურად შეალამაზა სცენა, მან საცეკვაო დარბაზში მუშათა კლასის წარმომადგენლების გვერდით თავისი მეგობარი მხატვრები და მათი მიმზიდველი მოდელები მეტყველი, ცოცხალი პოზებითა და მომღიმარი სახეებით გამოსახა გართობის, ცეკვისა და საუბრის დროს. მხატვარმა კომპოზიციის ქვედა მარცხენა კუთხეში ბავშვების ფიგურებიც ჩართო, რითიც ერთგვარად ხაზი გაუსვა უფროსების ფლირტის უწყინარ ხასიათს და ძალდაუტანებელ სოციალურ ურთიერთობებს; ეს ყოველივე კი სურათზე უშუალო, მშვიდ და ხალისიან ატმოსფეროს ქმნის. საერთო განწყობილებას რენუარი ხეებს შორის დაცემული მზის სხივებისა და რბილი მონასმების ერთიანობით ქმნის, აქსოვს რა ცისფრებსა და იისფრებს ფიგურებში და ტილოს დანარჩენ ზედაპირზე. ეს უდარდელი ცხოვრებისა და გართობის მიამიტური სურათი რეალობას მოწყვეტილი ერთგვარი ბურჟუაზიული სამოთხეა, რომელიც სრულად გამოხატავს რენუარის შეხედულებას ხელოვნების არსის შესახებ: "ჩემი აზრით, - ამბობდა იგი, - სურათი სასიამოვნო, მხიარული და მშვენიერი, დიახ, მშვენიერი, უნდა იყოს! ცხოვრებაში ისედაც საკმარისადაა უსიამოვნო ამბები, ჩვენი მხრიდან აღარაა საჭირო მათზე ყურადღების გამახვილება".
+
'''პიერ ოგიუსთ რენუარი''' – ფრანგი ფერმწერი, იმპრესიონისტი. ყურადღებას ფიგურებს უთმობს და უმეტესად საშუალო კლასის წარმომადგენელთა დასვენების სცენებს ასახავს.  
 +
 
 +
1862 წელს ნატიფი ხელოვნების [[აკადემია|აკადემიაში]] მონესთან შეხვედრისას, იგი უკვე ჩამოყალიბებული ფიგურაციული მხატვრობის წარმომადგენელი იყო. მონემ მას პალიტრის გაღიავება და პლენერზე ხატვის დაწყება ურჩია და უკვე 1870-იანი წლების შუა ხანებში რენუარი თავის ნამუშევრებში ოსტატურად ახერხებს სპონტანური ბუნებრივი განათების გაერთიანებას ცოცხალ ფიგურაციულ კომპოზიციებთან. მაგალითად, სურათში "მულენ დე ლა გალეტი" რენუარი პარიზის მონმარტრის ძველმოდური საცეკვაო დარბაზის შიდა ეზოში გასართობად შეკრებილი მხიარული ადამიანების ჯგუფს წარმოგვიდგენს.  
 +
 
 +
რენუარმა თავისებურად შეალამაზა სცენა, მან საცეკვაო დარბაზში მუშათა კლასის წარმომადგენლების გვერდით თავისი მეგობარი მხატვრები და მათი მიმზიდველი მოდელები მეტყველი, ცოცხალი პოზებითა და მომღიმარი სახეებით გამოსახა გართობის, ცეკვისა და საუბრის დროს. მხატვარმა კომპოზიციის ქვედა მარცხენა კუთხეში ბავშვების ფიგურებიც ჩართო, რითიც ერთგვარად ხაზი გაუსვა უფროსების ფლირტის უწყინარ ხასიათს და ძალდაუტანებელ სოციალურ ურთიერთობებს; ეს ყოველივე კი სურათზე უშუალო, მშვიდ და ხალისიან ატმოსფეროს ქმნის. საერთო განწყობილებას რენუარი ხეებს შორის დაცემული მზის სხივებისა და რბილი მონასმების ერთიანობით ქმნის, აქსოვს რა ცისფრებსა და იისფრებს ფიგურებში და ტილოს დანარჩენ ზედაპირზე. ეს უდარდელი ცხოვრებისა და გართობის მიამიტური სურათი რეალობას მოწყვეტილი ერთგვარი ბურჟუაზიული სამოთხეა, რომელიც სრულად გამოხატავს რენუარის შეხედულებას ხელოვნების არსის შესახებ: "ჩემი აზრით, - ამბობდა იგი, - სურათი სასიამოვნო, მხიარული და მშვენიერი, დიახ, მშვენიერი, უნდა იყოს! ცხოვრებაში ისედაც საკმარისადაა უსიამოვნო ამბები, ჩვენი მხრიდან აღარაა საჭირო მათზე ყურადღების გამახვილება".
  
 
==წყარო==
 
==წყარო==
 
[[ხელოვნების ისტორია XVIII საუკუნიდან დღემდე]]
 
[[ხელოვნების ისტორია XVIII საუკუნიდან დღემდე]]
  
[[კატეგორია:იმპრესიონისტები]]
+
[[კატეგორია:იმპრესიონისტი მხატვრები]]
[[კატეგორია:ნიუ]]
+
[[კატეგორია:პორტრეტისტები]]
[[კატეგორია:ფრანგი პორტრეტისტები]]
+
 
[[კატეგორია:ფრანგი მხატვრები]]
 
[[კატეგორია:ფრანგი მხატვრები]]
[[კატეგორია:იმპრესოპნისტი მხატვრები]]
 

მიმდინარე ცვლილება 12:50, 31 ივლისი 2018 მდგომარეობით

პიერ ოგიუსთ რენუარი. მულენ დე ლა გალეტი, 1876; ტილო, ზეთი, 1.31X1.75 მ. დ’ორსეს მუზეუმი, პარიზი

პიერ ოგიუსთ რენუარი – ფრანგი ფერმწერი, იმპრესიონისტი. ყურადღებას ფიგურებს უთმობს და უმეტესად საშუალო კლასის წარმომადგენელთა დასვენების სცენებს ასახავს.

1862 წელს ნატიფი ხელოვნების აკადემიაში მონესთან შეხვედრისას, იგი უკვე ჩამოყალიბებული ფიგურაციული მხატვრობის წარმომადგენელი იყო. მონემ მას პალიტრის გაღიავება და პლენერზე ხატვის დაწყება ურჩია და უკვე 1870-იანი წლების შუა ხანებში რენუარი თავის ნამუშევრებში ოსტატურად ახერხებს სპონტანური ბუნებრივი განათების გაერთიანებას ცოცხალ ფიგურაციულ კომპოზიციებთან. მაგალითად, სურათში "მულენ დე ლა გალეტი" რენუარი პარიზის მონმარტრის ძველმოდური საცეკვაო დარბაზის შიდა ეზოში გასართობად შეკრებილი მხიარული ადამიანების ჯგუფს წარმოგვიდგენს.

რენუარმა თავისებურად შეალამაზა სცენა, მან საცეკვაო დარბაზში მუშათა კლასის წარმომადგენლების გვერდით თავისი მეგობარი მხატვრები და მათი მიმზიდველი მოდელები მეტყველი, ცოცხალი პოზებითა და მომღიმარი სახეებით გამოსახა გართობის, ცეკვისა და საუბრის დროს. მხატვარმა კომპოზიციის ქვედა მარცხენა კუთხეში ბავშვების ფიგურებიც ჩართო, რითიც ერთგვარად ხაზი გაუსვა უფროსების ფლირტის უწყინარ ხასიათს და ძალდაუტანებელ სოციალურ ურთიერთობებს; ეს ყოველივე კი სურათზე უშუალო, მშვიდ და ხალისიან ატმოსფეროს ქმნის. საერთო განწყობილებას რენუარი ხეებს შორის დაცემული მზის სხივებისა და რბილი მონასმების ერთიანობით ქმნის, აქსოვს რა ცისფრებსა და იისფრებს ფიგურებში და ტილოს დანარჩენ ზედაპირზე. ეს უდარდელი ცხოვრებისა და გართობის მიამიტური სურათი რეალობას მოწყვეტილი ერთგვარი ბურჟუაზიული სამოთხეა, რომელიც სრულად გამოხატავს რენუარის შეხედულებას ხელოვნების არსის შესახებ: "ჩემი აზრით, - ამბობდა იგი, - სურათი სასიამოვნო, მხიარული და მშვენიერი, დიახ, მშვენიერი, უნდა იყოს! ცხოვრებაში ისედაც საკმარისადაა უსიამოვნო ამბები, ჩვენი მხრიდან აღარაა საჭირო მათზე ყურადღების გამახვილება".

[რედაქტირება] წყარო

ხელოვნების ისტორია XVIII საუკუნიდან დღემდე

პირადი ხელსაწყოები
სახელთა სივრცე

ვარიანტები
მოქმედებები
ნავიგაცია
ხელსაწყოები