აბრი პური
(→წყარო) |
|||
| (ერთი მომხმარებლის 3 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 3: | ხაზი 3: | ||
აბრი პურს საახალწლო სუფრის შუაგულში დადებდნენ, გარშემო კი მრგვალად მოხარშულ ქათამს, ღორის თავს, ხილს, კვახს, ნიგოზს, [[ბასილა|ბასილასა]] და სხვა პურ-კვერებს შემოუწყობდნენ. დიასახლისი [[თაფლი|თაფლში]] ამოვლებული აბრი პურის ნაჭრებს ოჯახის წევრებს შეაჭმევდა და ახალი წლის დადგომას მიულოცავდა. კალათში ჩაწყობილი აბრი პური და სხვა პურ-კვერები ოჯახის მისაკვლევი იყო და თავისი ფუნქციით დასავლურ-ქართული [[ჩიჩილაკი]]ს, რაჭულ-ლეჩხუმური „სამკლოვიარო გვერგვის“, ქართლური „[[აბრამიანი]]ს“, აღმოსავლეთ საქართველოს მთიელთა „საკვლევარისა“ და [[საქართველო|საქართველოს]] სხვა კუთხეების საახალწლო [[ხონჩა|ხონჩების]] ანალოგიას წარმოადგენდა; | აბრი პურს საახალწლო სუფრის შუაგულში დადებდნენ, გარშემო კი მრგვალად მოხარშულ ქათამს, ღორის თავს, ხილს, კვახს, ნიგოზს, [[ბასილა|ბასილასა]] და სხვა პურ-კვერებს შემოუწყობდნენ. დიასახლისი [[თაფლი|თაფლში]] ამოვლებული აბრი პურის ნაჭრებს ოჯახის წევრებს შეაჭმევდა და ახალი წლის დადგომას მიულოცავდა. კალათში ჩაწყობილი აბრი პური და სხვა პურ-კვერები ოჯახის მისაკვლევი იყო და თავისი ფუნქციით დასავლურ-ქართული [[ჩიჩილაკი]]ს, რაჭულ-ლეჩხუმური „სამკლოვიარო გვერგვის“, ქართლური „[[აბრამიანი]]ს“, აღმოსავლეთ საქართველოს მთიელთა „საკვლევარისა“ და [[საქართველო|საქართველოს]] სხვა კუთხეების საახალწლო [[ხონჩა|ხონჩების]] ანალოგიას წარმოადგენდა; | ||
| − | აბრი პურის იდენტური იყო სვანური დიდჯვრიანი ბედის პური, რომელზედაც მეკვლე ყველს, მოხარშულ ხორცს, პურს, თაფლსა და ვერცხლის ფულს დააწყობდა და ახალწლის შემოსვლას უფროსობის რიგის დაცვით ოჯახის ყველა წევრს მიულოცავდა. | + | აბრი პურის იდენტური იყო სვანური დიდჯვრიანი ბედის პური, რომელზედაც [[მეკვლე]] ყველს, მოხარშულ ხორცს, პურს, თაფლსა და ვერცხლის ფულს დააწყობდა და ახალწლის შემოსვლას უფროსობის რიგის დაცვით ოჯახის ყველა წევრს მიულოცავდა. |
==ლიტერატურა== | ==ლიტერატურა== | ||
| − | ლ. დადუანი. შობა-ახალწელიწადი სვანეთში // ეთნოგრაფიული წერილები სვანეთზე. | + | ლ. დადუანი. შობა-ახალწელიწადი სვანეთში // ეთნოგრაფიული წერილები სვანეთზე. თბ., 1973, გვ. 19; <br /> |
| − | თბ., 1973, გვ. 19; ჯ. რუხაძე. ხანი იმერეთის ხევსურეთია. თბ., თბ., 1989; გ. გოცირიძე. | + | ჯ. რუხაძე. ხანი იმერეთის ხევსურეთია. თბ., თბ., 1989; <br /> |
| − | საახალწლო ხონჩა // ძეგლის მეგობარი. № 1. თბ., 1988, გვ. 60-65. | + | გ. გოცირიძე.საახალწლო ხონჩა // ძეგლის მეგობარი. № 1. თბ., 1988, გვ. 60-65. |
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | + | [[კავკასიის ხალხთა მითები და რიტუალები]] | |
| ხაზი 22: | ხაზი 22: | ||
[[კატეგორია:სარიტუალო პური]] | [[კატეგორია:სარიტუალო პური]] | ||
[[კატეგორია:იმერული რიტუალები]] | [[კატეგორია:იმერული რიტუალები]] | ||
| + | [[კატეგორია:პურის სახეობები]] | ||
| + | [[კატეგორია:ახალი წლის დღესასწაულები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 16:35, 18 სექტემბერი 2023 მდგომარეობით
აბრი პური – ზემოიმერული დიდი ზომის რიტუალური პური, აცხობდნენ ახალ წელს.
აბრი პურს საახალწლო სუფრის შუაგულში დადებდნენ, გარშემო კი მრგვალად მოხარშულ ქათამს, ღორის თავს, ხილს, კვახს, ნიგოზს, ბასილასა და სხვა პურ-კვერებს შემოუწყობდნენ. დიასახლისი თაფლში ამოვლებული აბრი პურის ნაჭრებს ოჯახის წევრებს შეაჭმევდა და ახალი წლის დადგომას მიულოცავდა. კალათში ჩაწყობილი აბრი პური და სხვა პურ-კვერები ოჯახის მისაკვლევი იყო და თავისი ფუნქციით დასავლურ-ქართული ჩიჩილაკის, რაჭულ-ლეჩხუმური „სამკლოვიარო გვერგვის“, ქართლური „აბრამიანის“, აღმოსავლეთ საქართველოს მთიელთა „საკვლევარისა“ და საქართველოს სხვა კუთხეების საახალწლო ხონჩების ანალოგიას წარმოადგენდა;
აბრი პურის იდენტური იყო სვანური დიდჯვრიანი ბედის პური, რომელზედაც მეკვლე ყველს, მოხარშულ ხორცს, პურს, თაფლსა და ვერცხლის ფულს დააწყობდა და ახალწლის შემოსვლას უფროსობის რიგის დაცვით ოჯახის ყველა წევრს მიულოცავდა.
[რედაქტირება] ლიტერატურა
ლ. დადუანი. შობა-ახალწელიწადი სვანეთში // ეთნოგრაფიული წერილები სვანეთზე. თბ., 1973, გვ. 19;
ჯ. რუხაძე. ხანი იმერეთის ხევსურეთია. თბ., თბ., 1989;
გ. გოცირიძე.საახალწლო ხონჩა // ძეგლის მეგობარი. № 1. თბ., 1988, გვ. 60-65.
