ჯაყელი ბოცო
(→წყარო) |
(→წყარო) |
||
| (ერთი მომხმარებლის ერთი შუალედური ვერსია არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 6: | ხაზი 6: | ||
==წყაროები და ლიტერატურა== | ==წყაროები და ლიტერატურა== | ||
| − | ისტორიანი და აზმანი შარავანდედთანი 1959: 34, 38, 48-51; შარაშიძე 1982: 17; ბახტაძე 2003: 271-276. | + | * ისტორიანი და აზმანი შარავანდედთანი 1959: 34, 38, 48-51; |
| + | * შარაშიძე 1982: 17; | ||
| + | * ბახტაძე 2003: 271-276. | ||
==წყარო== | ==წყარო== | ||
| − | + | [[ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში]] | |
[[კატეგორია:ერისთავები]] | [[კატეგორია:ერისთავები]] | ||
[[კატეგორია:სამცხის ერისთავები]] | [[კატეგორია:სამცხის ერისთავები]] | ||
[[კატეგორია:ჯაყელები]] | [[კატეგორია:ჯაყელები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 12:31, 16 ივნისი 2023 მდგომარეობით
ბოცო ჯაყელი - სამცხის ერისთავი და სპასალარი 1189-1191 წწ. ბოცო ჯაყელი თამარმა გამეფებისას სამცხის ერისთავად და სპასალარად ითაყვანა. იგი გუზან აბულასანის ძე ტაოელთან ერთად ამარცხებს შავშეთსა და კლარჯეთში შემოსულ კარნუქალაქელებს, შამელებსა და გარმიანელ თურქებს. შემდეგ, 1191 წ., მას ვხედავთ გიორგი რუსის მომხრეთა ბანაკში. გიორგი რუსის დამარცხების შემდეგ ბოცო ჯაყელმა თანამდებობები დაკარგა, მაგრამ მისი შვილი ბოცო ბოცოს-ძე თამარის მიერ შეწყალებულთა შორის მოხვდა და შემდგომში იგი ლაშა გიორგისა და რუსუდანის ერთგული თანამებრძოლთა შორის გვხვდება. სამცხის ერისთავი ბოცო ჯაყელი 1191 წ-ის შემდგომ პოლიტიკური ასპარეზიდან ქრება, მაგრამ მისი სახელი შემოინახა ალის მონასტრის აღაპ-მოსახსენებლებმა.
[რედაქტირება] წყაროები და ლიტერატურა
- ისტორიანი და აზმანი შარავანდედთანი 1959: 34, 38, 48-51;
- შარაშიძე 1982: 17;
- ბახტაძე 2003: 271-276.
[რედაქტირება] წყარო
ცენტრალური და ადგილობრივი სამოხელეო წყობა შუა საუკუნეების საქართველოში
