ანანკე
NPLG Wiki Dictionaries გვერდიდან
(სხვაობა ვერსიებს შორის)
| (ერთი მომხმარებლის 5 შუალედური ვერსიები არ არის ნაჩვენები.) | |||
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
ხალხურ წარმოდგენებში ანანკე სიკვდილის ღვთაებაცაა, რადგან სიკვდილი გარდაუვალი მოვლენაა მოკვდავებისათვის. | ხალხურ წარმოდგენებში ანანკე სიკვდილის ღვთაებაცაა, რადგან სიკვდილი გარდაუვალი მოვლენაა მოკვდავებისათვის. | ||
| − | ძველი სამყაროს მოაზროვნეები ანანკეს აღიარებდნენ ფილოსოფიური მოძღვრების საფუძვლად. პლატონი ანანკეს [[მოირები|მოირათა]] (ბედისწერის ღვთაებანი) დედად მიიჩნევდა, ტრაგიკოსებთან კი | + | ძველი სამყაროს მოაზროვნეები ანანკეს აღიარებდნენ ფილოსოფიური მოძღვრების საფუძვლად. [[პლატონი]] ანანკეს [[მოირები|მოირათა]] (ბედისწერის ღვთაებანი) დედად მიიჩნევდა, ტრაგიკოსებთან კი ეს ქალღმერთი განასახიერებდა იმ უზენაეს ძალას, რომელსაც მორჩილებდა ყველა სულდგმული, მიწიერიც და ცისიერიც. |
| − | ეს ქალღმერთი განასახიერებდა იმ უზენაეს ძალას, რომელსაც | + | |
| − | მორჩილებდა ყველა სულდგმული, მიწიერიც და ცისიერიც. | + | |
| − | ანანკეს [[კულტი|კულტს]] გამორჩეულად სცემდნენ თაყვანს კორინთოში, | + | ანანკეს [[კულტი|კულტს]] გამორჩეულად სცემდნენ თაყვანს კორინთოში, სადაც მდებარეობდა მისი სახელობის ტაძარი. |
| − | სადაც მდებარეობდა მისი სახელობის ტაძარი. | + | |
| − | რომში ამ ღვთაებას უწოდეს „ნეკესიტასი“, თუმცა იგი ვერ იქცა | + | [[რომი|რომში]] ამ ღვთაებას უწოდეს „ნეკესიტასი“, თუმცა იგი ვერ იქცა კულტად. რომაულ კულტურაში მან მხოლოდ ლიტერატურული ფუნქცია დაიმკვიდრა. |
| − | კულტად. რომაულ კულტურაში მან მხოლოდ ლიტერატურული | + | |
| − | ფუნქცია დაიმკვიდრა. | + | |
| ხაზი 19: | ხაზი 14: | ||
[[კატეგორია:მითოლოგია]] | [[კატეგორია:მითოლოგია]] | ||
[[კატეგორია:ბერძნული მითები]] | [[კატეგორია:ბერძნული მითები]] | ||
| − | [[კატეგორია:ბერძნული | + | [[კატეგორია:ბერძნული ღვთაებანი]] |
| + | [[კატეგორია:ღმერთები]] | ||
| + | [[კატეგორია:მითოლოგიური პერსონაჟები]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 10:15, 15 ოქტომბერი 2019 მდგომარეობით
ანანკე – (ბერძნ.) გარდაუვალობის, აუცილებლობის, ბედის განმასახიერებელი ღვთაება.
ხალხურ წარმოდგენებში ანანკე სიკვდილის ღვთაებაცაა, რადგან სიკვდილი გარდაუვალი მოვლენაა მოკვდავებისათვის. ძველი სამყაროს მოაზროვნეები ანანკეს აღიარებდნენ ფილოსოფიური მოძღვრების საფუძვლად. პლატონი ანანკეს მოირათა (ბედისწერის ღვთაებანი) დედად მიიჩნევდა, ტრაგიკოსებთან კი ეს ქალღმერთი განასახიერებდა იმ უზენაეს ძალას, რომელსაც მორჩილებდა ყველა სულდგმული, მიწიერიც და ცისიერიც.
ანანკეს კულტს გამორჩეულად სცემდნენ თაყვანს კორინთოში, სადაც მდებარეობდა მისი სახელობის ტაძარი.
რომში ამ ღვთაებას უწოდეს „ნეკესიტასი“, თუმცა იგი ვერ იქცა კულტად. რომაულ კულტურაში მან მხოლოდ ლიტერატურული ფუნქცია დაიმკვიდრა.
